زنان و مردان در هلال ایران شرایط برابر دارند

حمیدرضا عظیمی|  علی باندری، رئیس صلیب‌سرخ «نیجر» از پایگاه امدادونجات چیتگر بازدید کرد. او که در این بازدید از امکانات موجود در پایگاه امداد جاده‌ای چیتگر شگفت‌زده شده بود، می‌گفت: «سیستم مدرنی که در زمینه کنترل ا‌یجاد کردید، این اطمینان را به همه می‌دهد و من هم مطمئن هستم که خودتان را در سریع‌ترین زمان به محل حادثه می‌رسانید». باندری، توضیح داد که در سازمان امدادونجات، به‌طور کامل، برایش تعریف کرده‌اند، ساختار امدادونجات در ایران چگونه است. در طول گفت‌وگو با «شهروند» هم توضیح داد که کشورش در مقایسه با ایران، کشور کوچکی است. کشوری، با 17میلیون جمعیت. او می‌گفت: ایران کشور بزرگی است، به همین دلیل هم  به‌طور قطع موضوع نظارت و کنترل در این کشور باید خیلی سخت باشد. البته با این مکانیزمی که جمعیت هلال‌احمر در موضوع کنترل طراحی کرده، میزان ریسک و خطرات بسیار کاهش پیدا می‌کند.»
با رئیس صلیب‌سرخ نیجر، لحظاتی را به گفت‌وگو نشستیم و مشروح این گفت‌وگو در ادامه می‌آید:  در آغاز به نمایندگی از روزنامه شهروند به جنابعالی خوشامد می‌گویم  و امیدوارم از اقامت در ایران، خاطرات خوبی داشته باشید و با این خاطرات خوش به کشورتان بازگردید...
 من هم قبل  از هر چیز از شما و روزنامه شهروند تشکر می‌کنم. در طول دو روزی که در ایران بودم، طی بازدید‌هایی که در دوره اقامتم در ایران، از بخش‌های مختلف جمعیت هلال‌احمر شما داشتم، نکات مثبت و خوبی دیدم.
اگر ایرادی ندارد از همین نکات مثبت شروع کنیم. این نکات را برای همه ما توضیح دهید...


 یکی از نکات مثبت و خوب این بود که تقریبا همه ساختارهای موجود در جمعیت هلال‌احمر ایران، توسط نیروهای جوان اداره می‌شود و این برای من خیلی جالب بود. طی این ملاقات‌ها،  نکته جالب دیگر که امیدواری من را برمی‌انگیزد، این بود که جمعیت هلال‌احمر ایران با تمام توانمندی‌ها و بکارگیری تکنولوژی‌هایی که در حوزه امدادونجات و البته بهداشت و درمان دارد و این توانمندی‌های، توانمندی‌های بسیار خوب و بالایی است، توانسته تلاش کند تا ضمن ارایه خدمات بشردوستانه، در حوزه‌های مختلف ماموریتش، استقلالش را هم حفظ کند و تاکنون هم کاملا مستقل مانده، من امیدوارم این حفظ استقلال در همه حوزه‌ها وجود  و جریان داشته باشد.
این استقلال که گفتید را کجاها می‌توانستید بیشتر حس کنید؟
استقلال جمعیت هلال‌احمر در تمام موارد قابل احساس بود، اما من در زمینه امور داوطلبان و جوانان آن را بیشتر حس کردم،  چیزی که می‌شد در تمام کشور مشاهده کرد،  یعنی در طول تمام خدماتی که به صورت بسیار وسیع، در تمام کشور و روزانه توسط مردم به مردم ارایه می‌شود.
داشتید از سفرتان به ایران می‌گفتید که بحث استقلال پیش آمد و من حرف‌تان را قطع کردم...
بله! در طی این سفر، امیدواری های زیادی در من به وجود آمد که یکی‌اش را گفتم. امیدواری دیگرم این است که از تجربیات بسیار زیاد جمعیت هلال‌احمر جمهوری اسلامی ایران که در حال‌حاضر در زمینه سلامت استفاده می‌کنیم، در حوزه‌های مختلف استفاده کنیم.
بنابراین همکاری‌هایی در حوزه سلامت با ایران دارید، درست است؟
بله! ما در حوزه سلامت به‌طور خاص با جمعیت ایران، تعامل و همکاری بسیار خوبی داریم و می‌توانیم در حوزه‌های دیگر هم از تجربیات جمعیت ایران استفاده کنیم و همکاری ما به‌صورت متقابل ادامه پیدا کند. من از کشور کوچک نیجر می‌آیم که قابل‌قیاس با کشور شما نیست. از این توانمندی‌ها و این سطح توسعه‌یافتگی جمعیت ایران باید استفاده کرد.
وقتی بحث استفاده از تجربیات به میان می‌آید یعنی این‌که موارد مثبت زیادی در جمعیت ایران دیده‌اید؟
بله! همین‌طور است. با توجه به ارتباط تنگاتنگی که جمعیت ایران با دولت مرکزی دارد و استقلال خودش را هم حفظ کرده، نکته بارز مثبت و البته قابل اهمیت این است که هلال‌احمر ایران در تمام زمینه‌هایی که به جمعیت ارتباط دارد، به‌صورت قدرتمند حضور دارد. یکی از نکات مهم دیگر را در کارخانه سها دیدم که جزو توانمندی‌های ویژه و خاص هلال‌احمر ایران به حساب می‌آید، کارخانه‌ای که تجهیزات و ابزارآلات مربوط به دیالیز و بیماری‌های کلیوی و تجهیزات مربوط به دیابت و سایر تجهیزات و کالاهای پزشکی را تولید می‌کند. من از خطوط تولید این کارخانه به‌طور کامل بازدید کردم  و یک نوع برابری و بی‌تبعیضی از نظر جنسی در میان نیروهای آن‌جا دیدم. در آن‌جا نیمی از نیروهای شاغل مرد و نیمی (چه‌بسا بیشتر) نیروی زن بود و این بسیار نکته مثبت و خوبی است. امیدوارم این حرکت جمعیت که در راستای پیام‌ها، اهداف و شعارهای نهضت بین‌المللی صلیب‌سرخ هم است، ادامه پیدا کند. آن چیزی که آن‌جا مشهود بود و ظهور و بروز داشت، این بود که جمعیت ایران دقیقا برابر قطع‌نامه‌هایی که توسط خود فدراسیون بین‌المللی صادر شده و می‌شود و استانداردهایی که برای ترویج و حمایت اعلام می‌شود، مطابق آنها در زمینه‌های مختلف به‌ویژه در حمایت از جوانان و زنان و داوطلبان عمل کرده و این موضوع مشهود است. در تمام جمعیت دیدم که جمعیت جوان و زنان به خوبی و با خیالی آسوده کار می‌کنند و این جزو راهنمایی‌هایی است که خود فدراسیون بین‌المللی به جمعیت‌های ملی می‌دهد و جمعیت ایران آنها را عملی کرده است.
شما امروز از پایگاه امدادونجات جاده‌ای چیتگر بازدید کردید. این‌جا چه چیزی توجه‌تان را جلب کرد؟
در بازدید امروز از این پایگاه که به‌طور خاص در حوزه وظایف خود یعنی حوادث جاده‌ای کار می‌کند، تجهیزاتی دیدم که بسیار جالب و قابل‌توجه است. موضوع مهم این است که مهمترین مشکلی که این‌جا در تصادفات وجود دارد، در زمینه سلامت و جان افراد است. باز هم در این‌جا مشاهده کردم تمام افرادی که به قربانیان حوادث جاده‌ای خدمات ارایه می‌کنند، همه جوان هستند و این موضوع، هم جالب توجه و هم قابل‌تحسین بود.
شما درباره همکاری هلال‌احمر ایران و با صلیب‌سرخ نیجر در زمینه سلامت حرف زدید. چه همکاری‌هایی دارید؟
حالا که بحث در این زمینه پیش آمد، در همین مصاحبه می‌خواهم مراتب قدردانی و تشکر خودم را از هلال‌احمر ایران اعلام کنم که بالغ بر 14 و شاید 15‌سال است که 3 یا 4 درمانگاه (کلینیک و پلی‌کلینیک) خودش را در شهرهای نیجر، میامی و زیندر فعال کرده است و تفاهم‌نامه ما هم در زمینه استفاده از خدمات آنها کماکان ادامه دارد. مردمان  کشور من، مردمان فقیری هستند که از خدمات جمعیت هلال‌احمر ایران استفاده می‌کنند و از این اقدام بسیار راضی و خشنود هستند و من به نیابت از آنها در این فرصت از تمام زحمات کارکنان هلال‌احمر در کشورم تشکر می‌کنم و امیدوارم در حوزه‌های دیگر نیز همکاری‌ها ادامه پیدا کند و خدمات ایران در زمینه‌های مختلف، نه فقط به جمعیت کشور من، بلکه به سایر جمعیت‌های ملی هم منتقل شود و این همبستگی که بین جمعیت‌های ملی وجود دارد و پیغام اصلی فدراسیون هم است، بین تمام جمعیت‌ها توسعه پیدا کند. این را هم در این فرصت اضافه کنم که از تمام جاهایی که شرایط بازدید من را فراهم کردند و هماهنگی‌اش مطمئنا کار سختی بوده، تشکر می‌کنم چون این ملاقات‌ها برای من خیلی سازنده بود.
آقای رئیس! اجازه بدهید کمی از بازدید شما از ایران فاصله بگیریم و به «نیجر»، کشوری که شما از آن‌جا آمده‌اید، بپردازیم و مهمتر از آن به «آفریقا». در منطقه آفریقا که منطقه‌ای است فقیر،آسیب‌های زیادی وجود دارد. من به خاطر دارم زمانی که در‌ سال 2015 آقای «پیتر مائورر»، رئیس کمیته بین‌المللی صلیب سرخ،  به نیجریه رفت و بعد از کشور شما هم دیدار کرد، حملات بوکوحرام را «فاجعه انسانی آفریقا» نامید و ضمن آن نقدهایی هم مطرح کرد. سوال این است آیا این مخاطرات به کشور شما هم سرریز کرده است؟ دیگر مخاطرات در کشور شما (منظورم مخاطرات اولویت‌دار است) چیست؟
شما می‌دانید که بوکوحرام در نیجریه فعالیت می‌کند و در آن کشور تعریف می‌شود. البته  گاهی اوقات به کشور ما هم می‌آیند، اما بیشترین مشکلی که ما در کشورمان داریم، موضوع درمان و بهداشت عمومی است. در این زمینه مشکلاتی مربوط به سوانح طبیعی به‌ویژه سیل هم داریم. یکی از مشکلات دیگرمان، امنیت غذایی است.
اما مطابق اطلاع من، موضوع «بوکوحرام» و اقدامات تروریستی و آموزش برای دوری مردمان مناطق فقیر از تیررس جذب به گروه‌های تروریستی، برای کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ، بسیار اهمیت دارد. بعید است  اینها به شما منتقل نشده باشد..
این موضوع درستی است که مردم ما امروزه به‌خاطر حملات تروریستی گروه بوکوحرام، تحت‌تاثیر قرار گرفته‌اند. در مناطق مرزی ما با نیجریه، افرادی می‌آیند و می‌روند. به‌خاطر مسائل امنیتی، حتی بیشتر مردم من در مناطق مرزی نمی‌توانند محصولات کشاورزی خود را برداشت کنند، چون می‌ترسند. به همین دلیل است که باعث شده برخی افراد از این مناطق به مناطق امن‌تر مهاجرت ‌کنند و فشارهایی به‌وجود می‌آید. قاعدتا به خاطر موضوع بوکوحرام این افراد تبدیل به قربانی، بی‌خانمان می‌شوند و باید به آنها سرویس داده شود.
 به همین دلیل بود که انتقادات آقای مائورر مطرح شد؟
این موضوع که شما به آن اشاره دارید که به بازدید آقای پیتر مائورر از نیجر ارتباط دارد، در دوره‌ای بود که فشار زیادی از سوی این گروه تروریستی به ما وارد شد. افراد زیادی در اثر فعالیت‌های این گروه بی‌خانمان شده بودند و به تبع آن، به سمت مناطق پرتراکم مهاجرت کردند و مشکلاتی هم به وجود آمد. الان البته وضع بهتر شده است.
یعنی همه مناطق امن است؟
یک منطقه به نام دریاچه چاد هست که در آن جنگ و درگیری‌هایی اتفاق می‌افتد، البته ناگفته نماند دولت نیجر، در آن زمان به دلیل تلفات جانی و کشته‌هایی که وجود داشت، با سازمان جهانی بهداشت و کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، بسیار همکاری داشت و فرآیند جمع‌آوری اجساد را تسهیل می‌کرد، خوشبختانه الان حمله‌ای نداریم و وضع بسیار تغییر کرده است. وضع امنیتی تقریبا پایدار و تثبیت‌شده است. امیدوارم در آینده به‌صورت مطلق در کشورم شاهد این ناامنی‌ها نباشیم که البته این آرزو بسیار محتمل است ولی تاکید می‌کنم درحال حاضر وضع خیلی بهتر شده است.
سوال دیگرم به این دلیل است که از گفته‌های‌تان درباره استقلال جمعیت هلال‌احمر ایران، دانستم که موضوع بسیار بااهمیت است. حالا بحث این است که شما این استقلال را چطور حفظ می‌کنید؟ رابطه شما با دولت چطور است؟ درآمدها و بودجه‌ها چطور تامین و هزینه می‌شود؟
جمعیت صلیب‌سرخ ما هم کاملا مستقل است و ما هم نقش کمکی و نقش معین را نسبت به دولت ایفا می‌کنیم. بحث کمک‌های مالی که به آن اشاره کردید، دولت ما براساس نیازها به ما کمک مالی می‌کند. اگر ما نیازی به کمک‌های دولتی داشته باشیم، اعلام می‌کنیم و براساس ارزیابی نیازهایی که ما اعلام کرده‌ایم، آنها برآورد می‌کنند و کمک‌های مالی را در اختیار ما می‌گذارند، یعنی اگر لازم باشد دولت به کارکنان ما حقوق هم می‌دهد، اما همه چیز براساس اعلام نیاز ما است. این‌طور توضیح دهم که بحث کمک‌های مالی دولت به ما براساس پروژه‌هایی است که قرار است ما انجام دهیم. مشخص است همه جا این‌طور است. ما با دولت‌مان به صورت مشترک کار می‌کنیم، البته فقط در زمینه انسان‌دوستانه و بشردوستانه، این را هم باید یادآور شوم که در فعالیت‌های‌مان با دولت همیشه بی‌طرفی را حفظ می‌کنیم.  دولت هم به هیچ‌وجه مداخله‌ای در جمعیت ما از نظر مدیریتی و اجرایی ندارد. به همین دلیل است که ما به دولت دست همکاری دادیم، به‌ویژه در حوزه حساس‌سازی جوانان و بهداشت و درمان  به آنها هم سرویس می‌دهیم.
رابطه ما با دولت، رابطه متقابل است، دولت دقیقا می‌داند ما چه خدماتی را انجام می‌دهیم و چطور داریم آنها را کمک می‌کنیم. آنها هم قدر کمک‌های ما را می‌دانند. این رابطه متقابل است. به‌طورکلی اگر قرار باشد در یک کلام عرض کنم، سطح همکاری ما با دولت بسیار خوب است.
زمانی که به سازمان جمعیت هلال‌احمر در ایران نگاه می‌کنیم یک سازمان جوانان دارد و یک سازمان داوطلبان، نیروهای داوطلب. آیا در نیجر هم همین ساختار وجود دارد و جمعیت از نیروهای داوطلب استفاده می‌کند؟
ما نیروی داوطلب داریم که به آنها هیچ حقوق و حق‌الزحمه‌ای نمی‌دهیم. البته افرادی که تخصص ویژه‌ای دارند و به ما خدمات ارایه می‌کنند، حقوق می‌گیرند. نکته جالب این‌جاست که این متخصصان و تخصص‌ها را ما گرد هم جمع کرده و از خدمات‌شان استفاده می‌کنیم، اما دولت حقوق آنها را می‌دهد. البته این نکته را باید عرض کنم که کارمندان رسمی خودمان (راننده، نیروهای اداری و...) از صلیب‌سرخ خودمان حقوق می‌گیرند. نیروهای داوطلب هم خدمات رایگان می‌دهند. به‌عنوان نمونه من رئیس جمعیت هستم، اما داوطلبم و هیچ حقوقی دریافت نمی‌کنم. تمام اداره تحت مدیریت من هیچ حقوقی دریافت نمی‌کند، در عین حال در اداره ما همان‌طور که گفتم خدمات تخصصی هم ارایه می‌شود مانند مهندس، تکنیسین و... که به واسطه تخصص‌شان به آنها پول داده می‌شود، اما نه به من.
می‌دانید که جمعیت‌های صلیب‌سرخ و هلال‌احمر در دنیا تنها جمعیت‌های در سازمان‌های منحصربه‌فرد هستند که دو دسته نیز دارند؛ افرادی که حقوق دریافت می‌کنند و افرادی که داوطلب هستند.
به همین دلیل است که جمعیت‌های ملی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر در تمام دنیا مورد احترام هستند. با این حال این اعتبار و خوشنامی را فقط‌وفقط مدیون اقدامات داوطلبان جمعیت‌های ملی است. به همین دلیل است که وقتی داوطلبان جمعیت‌های ملی وارد یک سانحه می‌شوند تا سرویس بدهند، در هر کشوری با آغوش باز از آنها استقبال می‌شود.
چون احساس می‌کنم کمی خسته شدید، آخرین سوال را از شما می‌پرسم. البته باید تاکید کنم سوالاتم نه‌تنها زیاد بلکه بسیار بسیار زیاد است، اما ما ایرانی‌ها عادت نداریم مهمانان‌مان اذیت شوند، به همین دلیل آن سوالات را به دیدار بعدی با شما موکول می‌کنم.  اما سوالم این است که رابطه شما با صلیب‌سرخ جهانی چگونه است و آیا به‌خاطر وضع خاص آفریقا کمک‌های ویژه و خاصی از سوی آنها دریافت می‌کنید؟ اگر کمک خاصی دریافت می‌کنید، مسیر رسیدن این کمک‌ها به آنها چگونه است؟ و چطور هزینه می‌شود؟
این نکته بدیهی را بگویم که کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ، یکی از ارکان نهضت بین‌المللی صلیب‌سرخ و هلال‌احمر در جهان است. واقف هم هستید که نهضت جهانی صلیب‌سرخ و هلال احمر، سه رکن دارد؛ یکی از آنها جمعیت‌های ملی است که 190کشور هستند، یکی فدراسیون بین‌المللی صلیب‌سرخ و جمعیت هلال‌احمر که مقرش در ژنو است و یکی هم کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ  است که آن هم مقرش در ژنو است.
به همین دلیل هم ما چون عضو یک خانواده و سه رکن از یک نهضت هستیم، برای امدادرسانی و کمک‌رسانی، یکپارچه و واحد عمل می‌کنیم. در نتیجه تقسیم کار شده و حوزه‌های کاری هم برای همه این ارکان مشخص شده است. این را هم می‌دانید که کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ فقط در زمان  مخاصمات مسلحانه اعم از بین‌المللی و  غیربین‌المللی،  مداخله می‌کند و فدراسیون،  فقط‌وفقط این کار ویژه را دارد که در زمان سوانح طبیعی و نه مخاصمه، ورود پیدا می‌کند. همراه با جمعیت‌های ملی در این چارچوب ما هم با فدراسیون و هم با کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ همکاری داریم. ما کنوانسیون‌هایی را امضا کردیم که به‌ موجب این معاهده ممکن است هماهنگی‌هایی بین این کمیته و جمعیت صلیب‌سرخ نیجر انجام شود. ما تمام فعالیت‌های‌مان را همراه هم مشخص می‌کنیم و در جریان آن مشخص می‌شود که چه اقداماتی در رخداد‌های مختلف باید انجام شود.
طبیعتا ما بحث ایجاد توازن بین اتفاقات و حوادثی که رخ می‌دهد و بودجه‌بندی را همیشه داریم. البته این  همکاری‌ها به این معنا نیست که ما از آنها پول می‌گیریم. ما پولی از کمیته بین‌المللی برای رتق‌وفتق امور مربوط به سوانح دریافت نمی‌کنیم. دقیقا جاهایی که مربوط به حوزه کاری آنهاست، ما به آنها اجازه می‌دهیم وارد شوند و همکاری کنند، اما بحث مالی در میان نیست. البته بعدش هم اگر احیانا درخواست کمک مالی داشته باشیم (که نداریم) توجیهات و دلایل‌مان را برای دریافت کمک اعلام می‌کنیم. برای نمونه در حوزه خانواده یا در حوزه‌های مربوط به ساختارها و بحث‌های زیربنایی ما از آنها مشاوره و کمک می‌گیریم. البته درباره سازماندهی و ساختارهای مربوط به امدادونجات هم کمک می‌گیریم. در دفاتر نمایندگی کمیته بین‌المللی صلیب‌سرخ هم در برخی از حوزه‌ها با هم همکاری می‌کنیم.
همه این چیزهایی که گفتم در اصل نشانگر وجود همبستگی و اتحاد بین ارکان نهضت است. چه جمعیت‌های ملی، چه فدراسیون و چه کمیته بین‌المللی، به صورت یکپارچه و منسجم برای ارایه خدمت به تمام مردم در دنیا همکاری می‌کنند، دقیقا همین  همکاری را با خود فدراسیون بین‌المللی هم داریم. با برخی از جمعیت‌های ملی از جمله اسپانیا، فرانسه، بریتانیا،  ایرلند و هفت جمعیت ملی که یکی‌شان ایران باشد، همکاری داریم. مضاف بر این برخی از همکاری‌ها با کمیته بین‌المللی و به‌صورت مشترک است.
ممنونم از وقتی که به روزنامه شهروند دادید  تا با هم گپی دوستانه داشته باشیم. سوالات من تمام است، اما اگر شما نکته‌ای خاص دارید که باید ذکر شود یا چیز مهمی هست که من جا گذاشتم و مخاطبان ایرانی باید بدانند، بگویید...
یک‌بار دیگر از تمام مقامات دولتی ایران به‌ویژه مسئولان جمعیت هلال‌احمر ایران بابت پذیرایی که طی این دو روز از من داشتند، تشکر می‌کنم و الان هم باید خوشحالی خودم را اعلام کنم که امشب با رئیس جمعیت هلال‌احمر ایران سر سفره شام دیدار می‌کنم از همه شما ممنونم.