روزنامه آفتاب یزد
1396/05/15
رنج‌های مصدومان بمباران شیمیایی زرده دالاهو
روز یکشنبه ٨ مرداد ٩۶ نشستی در خانه اندیشمندان علوم انسانی توسط انجمن حقوق شناسی و با حضور اساتید حقوق دانشگاههای تهران برگزار شد تا از منظر حقوق داخلی و بین المللی حادثه تلخ بمباران شیمیایی زرده دالاهو در ٣١ تیر ١٣۶٧ مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد و راهکارهای حمایت‌های حقوقی از مصدومان این جنایت بررسی شود زیرا این مصدومان مصیبت‌ها و رنج‌های فراوانی دیده‌اند و اساسا مجروحیت شیمیایی بسیار دردناک و تلخ است، رنجی که او می کشد بسیار فراتر از تصور است. دقیقا ۴روز پس از پذیرش قطعنامه ۵٩٨ و پایان جنگ هشت ساله تحمیلی عراق علیه ایران، روستای زرده دالاهو کرمانشاه مورد بمباران شیمیایی قرار گرفت. ماحصل این بمباران شیمیایی خلق یک جنایت علیه بشریت بود، انگار کردها همزاد بمباران شیمیایی بوده‌اند...از سردشت تا کانی دینار مریوان، از نودشه تا زرده و حلبچه و...همه جزء مناطق کردنشین بودند که در طول هشت سال جنگ تحمیلی مورد آماج حملات شیمیایی قرار گرفته بودند. بمب‌ها شیمیایی در زرده صرفاشهروندان مدنی را مورد هجوم قرار نداد بلکه طبیعت کامل این منطقه را هم تخریب کرد. یکی از بمب‌ها بر چشمه‌های تامین آب شرب منطقه فرود آمد که موجب وخیم‌تر شدن حادثه شد و تمامی انسانها و حیات وحش و دامهایی که در این منطقه در پایین دست از تنها منبع آب شرب آنجا استفاده می‌کردند مسموم و تراژدی تلخی رقم خورد، هنوز ٣٠سال آن روز شوم می‌گذرد و آثار دهشتناک این بمباران پیداست،در جریان این مصیبت بالغ بر ٢٨٧ نفر
شهید و ١٢٠٠نفر مصدوم شدند، همزمانی بمباران مذکور با عملیات مرصاد و بسته شدن جاده‌های دسترسی به کرمانشاه و کوهستانی بودن
منطقه موجب افزایش تلفات انسانی شد، با بررسی حادثه بمباران شیمیایی زرده دالاهو کرمانشاه ملاحظه می‌گردد که این مصیبت زدگان
هیچ سهمی از جنگ هشت ساله جز رنج دریافت نکرده‌اند. زمانی سعدالله از مصدومان شیمیایی، زرده را به عنوان شاهد به دادگاه لاهه فراخواندند و او به عنوان شاهد زنده و سند موجود در بمباران شیمیایی ادای شهادت نمود. در جریان این دادگاه، فون آرات، شهروند هلندی فروشنده تسلیحات شیمیایی به رژیم وقت عراق تحت تعقیب قرار گرفت اما
شور بختانه او صرفا به پرداخت در حق مصدومان شیمیایی حلبچه محکوم شد و مصدومان شیمیایی ایران اعم از سردشت یا زرده دالاهو تاکنون ریالی از بابت خسارات حاصل از جنگ و بمباران شیمیایی دریافت نکرده‌اند. واقعیت مسئله این است که مصدومان شیمیایی زرده دالاهو هم از بمباران شیمیایی و هم از تبعیض و نابرابری رنج می برند. پس از ٣٠سال از تراژدی تلخ هنوز مصدومان شیمیایی زرده توان پرداخت هزینه‌های درمان را ندارند و کیلومترها باید طی کنند تا برای درمان خود کاری کنند، هنوز تصویر فقر، محرومیت و بیکاری در این منطقه بیداد می‌کند و گوشی برای شنیدن آن نیست و در این بین افرادی چون سید فریدون با شش شهید بر مزار آنان از تنهایی و رنج وارده بر آنان گریه می‌کند و غم ستم روزگار و رنج حاصل از بمباران شیمیایی و تبعیض او را رنجور و پیر کرده است.
سایر اخبار این روزنامه
