ضرورت تغییر سیاست‌ها در مورد حمایت از اطفال

توجه به‌سرنوشت کودکان و نوجوانان در کشور ما در سال‌های اول بعد از انقلاب کمرنگ و می‌توان گفت تا حدی غیر محسوس و ناملموس بوده است. به تدریج که در راستای جنبش بین‌المللی دفاع از آینده‌سازان قطعنامه‌ها و اسنادی در سازمان‌های بین‌المللی و همچنین در رویکرد تقنینی بسیاری از کشورهای جهان تجلی یافت، به تصویب رسید و دغدغه جامعه جهانی را نسبت به سرنوشت کودکان و نوجوانان نشان داد. برخی از مسئولان به انتقادات و ایرادات و اصلاحات مورد نظر مصلحان نظام تقنینی و متخصصان امور رفتاری کودکان و نوجوانان اندک اندک توجه نشان دادند. بحث تشکیل دادگاه اطفال، بحث توجه به شخصیت اطفال، بحث حمایت از اطفال، به‌ویژه اطفال بدسرپرست و بی‌سرپرست سال‌ها طول کشید تا در ذهن قانونگذاران ذهنیت‌گرا، پذیرفته شد و به تدریج قوانینی ابتدا به صورت غیرمستقیم در خصوص تشکیلات و تشریفات دادرسی اطفال، حمایت کیفری از کودکان در مقابل کودک آزاری به تصویب رسید. اقدامات کمیسیون قضائی مجلس شورای اسلامی قطعا نشان از دغدغه و تمایل این بزرگواران به رفع مشکلات و اشکالات نظام تقنینی در حمایت از کودکان دارد.
ادامه صفحه 16