روزنامه همدلی

منافع جناحی مانع توسعه ملی

کورش الماسی‪-‬ یکی از ویژگی‌های بارز سیاست ورزان انتصابی و انتخابی که منافع جناحی را مقدم بر منافع ملی می‌دانند بیان خواسته ها،تمایلات، اهداف و منافع فردی و جناحی از زبان مردم است. این بزرگواران معمولاً می‌گویند «مردم این یا آن را می‌خواهند»، «مردم از ما این و آن انتظار را دارند»،
«ما خدمتگذار مردم هستیم» و ... عباراتی از این دست. نکته جالب توجه و عجیب اینکه «مردم» در انتخابهای گوناگون با رای خود به وضوح نشان می‌دهند که در امور گوناگون نظرات متفاوتی از «مدعیان نمایندگان مردم» دارند. شاید اگر پدیده انتخابات وجود نداشت «مردم» هرگز نمی‌توانستند نمایندگان راستین خود را بشناسند.
بزرگوارانی که به اعتبار و ادعای نمایندگی «مردم» در پی تحقق منافع فردی و جناحی خود، مناصب عمومی در عرصه‌‌‌ها و سطوح گوناگون را اشغال کرده اند ضرورتاً باید بپذیرند که در عصر فن آوری اطلاعات و شیوه‌های نوین سیاست ورزی مبتنی بر یافته‌‌ها و داده‌های کاربردی در عرصه‌های روانشناسی، جامعه شناسی، فلسفه ذهن، زبان شناسی و علوم دیگری رفتاری نمی‌توان اهداف واقعی خود را در پشت برخی لفاظی‌‌ها پنهان کرد. بنا بر جبر منطق، این بزرگواران چاره ای جزء تکامل واقع گرایی ذهنی یا ترک عرصه‌های انجام وظیفه و نه خدمت، عمومی را ندارند.
دلسوزان و نخبگان بسیاری تلاش می‌کنند دشواریهای شهروندان و امور گوناگون اجتماعی را حل و فصل کنند. اما به گواه شواهد عینی و روزمره متعدد تلاش دلسوزان و نخبگان آنگونه که باید نتیجه مطلوب را ببار نمی‌آورد. چرا؟ شاید یگانه دلیل بنیادین عدم حل و فصل مشکلات گوناگون و طاقت فرسای شهروندان توسط مدیریت کلان کشور، الویت منافع جناحی بر منافع ملی بخش قابل توجه ای از «خدمت گذاران مردم» باشد. الویت منافع جناحی بر منافع ملی یگانه مانع توسعه همه جانبه کشور است. متاسفانه همه جناح‌‌ها کم و بیش دچار عارضه الویت منافع جناجی بر منافع ملی شده اند. در صورتی که سازوکارهایی ایجاد شود که باعث شود جناح‌‌ها تحقق منافع جناحی را در تحقق منافع ملی(منافع همه) ببینند. بدون تردید توسعه همه جانبه در ساحت‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، دفاعی، علمی، روابط خارجه، تجارت و... در مدت زمان مشخص میسر خواهد بود. تا زمانی که جناح‌های گوناگون به این درک کاربردی نائل نشوند که کم هزینه، عملی و.... مسیر تحقق منافع جناحی، گذرگاه تحقق منافع ملی است، فعالیت جناح‌‌ها در یک حرکت دورانی پر هزینه، غیر عملی و دشوار در حرکت خواهند بود. در کشورهای توسعه یافته که معمولاً الگو ی مدیریت سیاسی کلان برای کشورهای در توسعه هستند، جناح‌‌ها سیاسی نماینده بخشی از شهروندان حقیقی و نه «مردم» هستند. در این کشور‌‌ها بر خلاف کشورهای در حال توسعه وجود جناح سیاسی بدون پایگاه مردمی امری غیر قابل فهم است. در کشورهای توسعه یافته سیاست ورزی به منظور تحقق اهداف فردی آنگونه که در کشورهای در حال توسعه است امری محال است. بطور طبیعی شهروندان نیازها،خواست‌ها و انتظارات گوناگونی دارند. اینکه جناح‌ها در قالب احزاب گوناگون نیازها، خواسته ها، آرزوها و انتظارات گوناگون در جامعه را نمایندگی می‌کنند.


برآیند تبیین فوق دو نتیجه خواهد بود:
1- جناح ها (احزاب) ضرورتاً باید بخشی از شهروندان را نمایندگی کنند و قدرت را به منظور اهداف و منویات گروهی خود نخواهند.
2- هرگز الویت ها، نیازها، خواسته‌ها و آرزوهای صنفی نباید برمنافع ملی ارجعیت داشته باشد.
3- در عصر اطلاعات سیاست ورزانی که اهدافی بجز منافع همگانی را دنبال می‌کنند، نمی‌توانند اهداف واقعی خود را در لفافه‌های گوناگون، مثلاً «مردم»، خدمت به «مردم»،«باورهای متافیزیکی» ،«مستضعفان» و... بپوشانند. عصر اطلاعات یعنی عصر کنار رفتن ابرهای تیره ذهنی، یعنی عصر شفافیت، یعنی عصر آشکار شدن دروغ و عدم صداقت به ویژه برای سیاست بازانی که در طول تاریخ تنها مهارت یا ابزارشان توسل به جهل انسان‌ها بوده است و عصر خرد و فهم سنجش گر.
جناحی‌هایی که نماینده خواسته ها، نیاز‌ها و آرزوهای بخشی از شهروندان (و نه اعضای خود) نباشند بدون تردید موجب آشفتگی، هزینه‌های گزاف، مانعی بر سرراه توسعه و عامل نا امنی اجتماعی و اخلال در نظام مدیریتی کلان خواهند بود. جناح‌های سیاسی که خواسته ها، آرزو‌ها و نیازهای بخشی از شهروندان را نمایندگی نکنند، پدیده ای سیاسی متعلق به دوران ما قبل قرون وسطی هستند.
در چندین یادشت در روزنامه‌های گوناگون نگارنده بر لزوم ایجاد شورای عالی منافع ملی به عنوان راهکاری که قابلیت ساماندهی، تقویت، کارآمدی و حل و فصل دشواریهای گوناگون شهروندان را دارد تاکید کرده است. چرا که، روزها، هفته ها، ماه‌‌ها و سال‌ها می‌توان در مورد چیستی و چرایی درد و رنج شهروندان و ناکارآمدی مدیریت کلان در ساحت‌های گوناگون اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، روابط خارجه آموزش، بهداشت و .... بحث و جدل کرد اما واقعیت اجتناب ناپذیر این است که یگانه ریشه بیشتر دشواریهای شهروندان و عرصه سیاسی،عدم انسجام نخبگان و نیروهای متنفذ در عرصه مدیریت کلان پیرامون یک نقشه راه مشترک برای هدایت کشور است. یک بدن نمی‌تواند دو یا چند مغز داشته باشد. شورای عالی منافع ملی می‌تواند به مثابه یک مغر واحد نخبگان، متنفذین و جناح‌های با دیدگا‌ه‌‌ها و منافع متفاوت را ساماندهی کند، که نتیجه ای جزء بهبود زندگی طاقت فرسای شهروندان و اقتدار نظام نخواهد داشت.
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
افزایش ۳۵ درصدی حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی (خراسان)به امید دیدارِ «یسنا» (شهروند)پرونده‌ای که باز است (اعتماد) اخبار ویژه (کيهان)
سایر اخبار این روزنامه
مسئله ای که تا امنیتی نشود، جدی گرفته نخواهد شد آب از سر بحران گذشت ماجرای «نامه‌ای» که دیروز روی میز اعضای شورای شهر آمد هدیه رو پس فرستاد! آغاز اجلاس مجلس خبرگان تهدیدهای دشمن علیه انقلاب، جدید نیست برای نخستین بار در تاریخ سینمای ایران، فیلم یک فیلمساز زن به اسکار رفت «نفس» جهانی شد آثار مرتضی کیوان چه شدند؟ پرسپولیس لیاقت قهرمانی در آسیا را دارد حرف های آبی رنگ قلعه نویی زندگی 11 میلیون حاشیه‌نشین نامناسب است سردار سبزپوش ایرانی، همه جا را زیر نظر دارد شاهین خاور میانه مرزهای اصلاح‌طلبی و اصول‌گرایی به هم ریخته‌اند، دهه نود حکایت دیگری دارد اصول‌طلب‌ها پیشتاز سیاست شده‌اند محمود جام ساز به «همدلی» می‌گوید که دولت‌ها همیشه دلبسته اقتدارشان بوده‌اند انتظارات به حق جامعه مدنی از دولت کنونی چیست؟ منافع جناحی مانع توسعه ملی تونلی در شهرستان کوهرنگ ریخت؛ 7 کارگر مُردند و زخمی شدن پیش از این هم تجمع کرده بودند؛ کارگران اراکی موگرینی: نشست وزیران خارجه ایران و 1+5 چهارشنبه برگزار می‌شود ماجرای «نامه‌ای» که دیروز روی میز اعضای شورای شهر آمد هدیه رو پس فرستاد!