ضرورت تغییرنگاه در مدیریت

زمزمه‌ها درباره احتمال انتصاب برخی در دو وزارتخانه بلاتکلیف علوم و نیرو و حتی استانداران در برخی استان‌ها این ابهام را به وجود آورد که آیا به راستی با وجود اینکه امروز مشکلات بسیاری کشور را احاطه کرده است همچنان قرار نیست در نصب استانداران در برخی از استان‌ها و وزیران در دو وزارتخانه بلاتکلیف تغییر نگرشی صورت بگیرد؟ مقصود از تغییر نگرش در این نوشتار نگاهی است که صرفا نسبت به مدیریت در کشور حاکم است. زیرا دیرزمانی است که فرهیختگان و نخبگان کشور به دلیل برخی نگرش‌های محدود و نامطلوب نسبت به مدیریت رنج می‌برند. بر این اساس، در ایران شناخت فردی، تعاملات و لابی سال‌هاست که جای شایسته سالاری، تخصص و تجربه را گرفته است. تخصص در انتساب وزیران هیچ گاه اولویت و آیتم مهمی نبوده است. به عبارتی رشته تحصیلی و سوابق چندان در اعطای پست افراد در وزارتخانه‌ها مطرح نیست. نیروهای توانمند بسیاری در کشور وجود دارند که این نیروها همواره از گود خارج می‌مانند یا آنقدر سکوت می‌کنند تا بالاخره مورد شناسایی قرار بگیرند. در مواردی این افراد به دلیل آثار و خدمتشان به سهولت قابل شناسایی هستند اما معمولا برای به کارگیری آنها به عنوان صاحبان تجربه و تخصص گامی برداشته نمی‌شود. زیرا همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد در ایران اعطای پست‌ها به قدرت لابی افراد بستگی دارد. سوء مدیریت منجر به بروز مشکلات بسیاری در عرصه‌های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و... می‌شود و مشکلات به دشواری حل می‌شوند. زیرا افراد در کار خود تخصص نداشته و حتی بی‌تجربه‌گی افراد در شرایطی منجر به بروز مشکلات جدیدتر و بدتر هم می‌شود به دلیل اینکه ارتباط بر مبنای لابی‌ها و شناخت‌های فردی است. فارغ از هر چیز نگاه‌های محدود در نصب مدیران منجر به انزوا، دلسردی و حتی مهاجرت نخبگان از کشور می‌شود. در چنین شرایطی مدیران ناتوان از جایگاه خود برای تجربه اندوزی به جای حل مشکل بهره می‌برند. از این رو قبل از هر چیز حتی وزارت نیرو و معرفی استانداران در برخی استان‌ها به نظر در وزارت علوم با توجه به مطالبات موجود در این وزراتخانه باید فردی بر روی کار آید که مشکلات دانشگاه را درک کرده و برای حل مشکلات موجود در این وزارتخانه راهکار و برنامه‌ای داشته باشد. همچنین او باید از مقبولیت لازم در میان نخبگان و دانشگاهیان برخوردار باشد. زیرا امروز دانشگاه به دلیل تنزل کیفیت آموزشی، متخصص پرور نیست. خروجی دانشگاه‌ها به سرعت جذب بازار کار نمی‌شود در نتیجه کشور با خیل عظمی از فارغ التحصیلان بیکار روبه‌روست که باید مدیران جدید در دانشگاه‌ها و وزیر علوم آتی نسبت به این مهم چاره اندیشی کنند. روابط روسا ودانشجوها در پایین‌ترین حد ممکن قرار دارد. امکانات رفاهی برای دانشجویان شهرستانی محدود است. مسائل روانی و اجتماعی که دانشگاهیان با آن روبه‌رو هستند باید در مدیریت دانشگاه‌ها مورد توجه قرار بگیرد. استاتید با برد علمی بالا در دانشگاه‌ها به کار گرفته شوند. زیرا امروز یکی از معضلات دانشجویان عدم تجربه در رشته تحصیلی است به همین دلیل ضروری است که نظام آموزشی در دانشگاه‌ها متحول شود. بنابراین بسیار اهمیت دارد فردی که رئیس‌جمهور برای وزارت علوم در نظر می‌گیرد از توانایی لازم برای ایجاد تحولات گسترده در این حوزه برخوردار باشد.
* عضو شورای شهر چهارم