اصلاح‌طلبی و اصولگرایی؛ ذیل منافع ملی

بحث‌هایی که درباره افراد حاضر در لیست امید که بعدتر به اصولگرایی گرویدند، مطرح می‌شود، بیشتر نمود بیرونی دارد و در واقع در درون مجلس آن‌قدرها هم پررنگ‌ نیستند! افرادی که از بدو بستن لیست امید، به مجلس راه یافتند، کماکان با فراکسیون امید همکاری‌های خوبی دارند و بحث عدم وفای به عهد، بیشتر ناظر بر افرادی ا‌ست که در دور دوم با پرچم و شناسنامه ‌این لیست به مجلس راه یافتند. در واقع اصلاح‌طلبان در دور دوم ناگزیر از انتخاب اضطراری بودند تا بلکه دایره اصلاح‌طلبی را بیشتر بگشایند! این افراد در تنظیم لیست اولیه نتوانستند شاخص‌های مورد نظر اصلاح‌طلبان را کسب کنند و به همین جهت به لیست راه نیافتند، اما در دور دوم و در رقابت با کاندیداهای جریانات تندتر، سیاستگذاران به‌این نتیجه رسیدند این افراد را که از سبقه اعتدالی و دوری از افراط و البته نزدیکی به دولت برخوردار بودند، به درون لیست راه دهند و البته برخی عهدشکنی‌ها توسط عده‌ای از این افراد در قبال فراکسیون امید صورت پذیرفت. این افراد از اول اصلاح‌طلب نبودند، بعضا این افراد همراهی خوبی با فراکسیون امید دارند و بعضا درگیر مسائل مرتبط با حوزه‌های انتخابیه خود هستند و معذوریت‌هایی را ابراز می‌دارند. آن فردی نیز که ابراز اصولگرایی کرده بود، بعدتر در پایان، جمله خود را اصلاح کرد و گفت که ما نیز حامی اندیشه اصلاحی دکتر روحانی هستیم و این طرز فکر را برای مدیریت کشور می‌پسندیم. نباید این اختلافات جزئی را بیش از حد بزرگ کنیم. البته ما مسئول گفته‌های دیگران نیستیم، اما معتقدم که نباید این اجماع موجود در مجلس بر سر منافع ملی را با جریان‌سازی‌های ناصواب، بدل به تفرقه و ایجاد فاصله کنیم. هرکس که به‌خاطر منافع ملی به آقای روحانی رأی داده و از ایشان حمایت کرده است، قطعا در زیرمجموعه «امید» می‌گنجد و برای این لیست بنابر تشخیص منافع ملی، از اصلاح‌طلبی و اصولگرایی در معنای متعارف آن عبور کرده‌ایم. از درون، نگرش‌های دور و بیرونی، قطعا با اصل قضیه تفاوت دارد. نمایندگان مجلس به دولت آقای روحانی به‌شکل یک‌دست رأی داده‌اند و این به‌معنای نزدیکی افکار نمایندگان در چارچوب منافع ملی است. در مساله انتخاب وزیر نیرو نیز این قضیه کمتر رنگ‌وبوی سیاسی داشت و بیشتر بر مبنای تشخیص‌های فردی نمایندگان بوده است. درحال‌ حاضر اصلاح‌طلبان و به‌طور مشخص فراکسیون امید، بنا را بر حمایت قاطع از دولت گذاشته‌اند. فراکسیون نظرات، پیشنهادات و انتقادات خود را همواره به دولت ارائه می‌کند و در واقع این دولت است که باید در برابر پیشنهادات فراکسیون، نظرات خود را تصحیح کند یا تداوم بخشد. برای ما مهم‌تر این است که نظراتمان را به همدیگر نزدیک‌تر از گذشته کنیم. درباره انتخابات‌های آتی البته فراکسیون امید بنا دارد که پرچم اصلاح‌طلبی خود را پررنگ‌تر کند و در واقع با پرچم اصلاح‌طلبی به میدان بیاید، اما این اقتضای شرایط است که تا انتخابات سال98 تعیین‌کننده واقعیت‌های میدان سیاسی کشور خواهد بود. در واقع اگر بتوانیم، با پرچم اصلاح‌طلبی محض به انتخابات ورود خواهیم کرد و دیگر هیچ ‌غیراصلاح‌طلبی در لیست ما جای نخواهد داشت، اما اگر شرایط به‌‌گونه دیگری پیش رفت، ممکن است همچون انتخابات سال94، دست به ائتلاف با حامیان دولت بزنیم و دوباره لیست امید را به‌شکل کنونی ببندیم. درباره ‌این لیست باید با توجه به مسائل روز کشور تصمیم بگیریم.
* نماینده مجلس شورای اسلامی