عده‌ای از آب گل آلود ماهی می‌گیرند

دولت تدبیر و امید وارث یک سری اقدامات غیرعلمی و غیرکارشناسی بوده و هست که سال‌ها باید کار کند تا این ناهمواری‌ها هموار شود. از جمله کاهش نرخ تورم، مثبت شدن تراز صادرات، بیمه شدن همه آحاد کشور، تضمین هزینه‌های بیمارستانی برای همه افراددر کشور و قس علیهذا. اقدامات دیگری را هم در این دولت تصمیم داشتند که عملی کنند که مهم‌ترین آن اشتغال است. تصمیم دولت این بود که یارانه را فقط به مستمندان یعنی به حدود 42 میلیون نفر از مردم بدهد و با بقیه یارانه، هزینه اشتغال شود. با درآمد حاصل از افزایش حامل‌های انرژی و اقدامات دیگری نظیر کاهش پروژه‌های نیمه تمام و واگذاری آن به بخش خصوصی اشتغال ایجاد کند. و مهمتر از همه جراحی مهمی که دولت تصمیم دارد در بودجه 97 انجام دهد که در نوع خود در ایران بی‌سابقه بوده و روش بودجه‌ریزی را از بودجه متروکه قدیمی غیرقابل دفاع به بودجه عملیاتی تبدیل کند یعنی اینکه هر دستگاهی که قرار است کاری انجام دهد در صورت انجام آن کار به طور کامل بودجه خودش را دریافت کند و اگر کار انجام نگرفت، بودجه هم تخصیص داده نخواهد شد. یعنی همه دستگاه‌های دولتی به صورت پیمانکار در مقابل یک کار از پیش تعیین شده، بودجه خود را تحویل بگیرند. دولت چنین تصمیماتی داشت و می‌خواست چنین اقداماتی را انجام دهد. وقتی بحث افزایش حامل‌های انرژی مطرح شد، عده‌ای این روش را قبول نداشتند و از آنجا که دولت شفاف سازی می‌کرد و بودجه را از طریق اینترنت و فضای مجازی در اختیار افکار عمومی قرارداد، مشخص شد عده‌ای در کشور سالیان سال است که اعتبارات می‌گیرند که در مقابل آن اعتبارات حتی به نهادهای نظارتی از جمله دیوان محاسبات هم پاسخگو نیستند. اما باید از این فضای به‌وجود آمده حسن استفاده می‌شد. یعنی دولت برای چنین شجاعتی تشویق و ترغیب می‌شد. دولت می‌توانست مثل دولت‌های گذشته این 4 سال را هم سپری کند و این بیمار اقتصادی را به داخل اتاق عمل نبرد و جراحی انجام ندهد و این معضل را به میدان دولت سیزدهم پاس کند ولی این کار را نکرد. از یک طرف این اقدام دولت از دید برخی که دستی در اقتصاد دارند، کارارزشمندی بود و از طرف دیگر طی ماه‌های اخیر شاهد افزایش یکسری قیمت‌ها بودیم که موجبات ناراحتی عده‌ای از مردم را فراهم کرد که برای شرایط جدید اعتراض داشتند. دولت هم از اعتراض استقبال می‌کرد.
ادامه صفحه 2