تا که از خود نگذری، از دیگران نتوان گذشت

شرایط اقتصادی کشور نسبت به سال‌های قبل بسیار استثنایی قلمداد می‌شود. چراکه دولت تصمیم بزرگی مبنی بر ارائه بودجه عملیاتی گرفته است، بودجه‌ای که سال‌ها توجه نخبگان کشور را به‌خود جلب کرده‌بود ولی شرایط موجود، امکان تحقق این بودجه را نمی‌داد. بودجه عملیانی یعنی هردستگاهی درمقابل میزان بودجه دریافتی خود مسئول است و باید به‌صورت مقاطعه‌ای کار ارائه دهد. صحیح نیست بدون درنظرداشتن شرایط یک نهاد بودجه‌ای داده ‌شود و نهاد هم هیچ برنامه و کلیتی ارائه ندهد و همچنین از وضعیت نیز شکایت کند. این یکی از راه‌های جراحی قتصاد کشور است که همچنین هیچ دستگاهی از این برنامه استثنا نیست و همه نهادها از جمله صداوسیما موظف است به عنوان الگوی سایر سازمان‌ها به این شرایط تن دهند تا اوضاع روند روبه بهبودی را دنبال کند. تاکنون روش بودجه‌ریزی در کشور یک راه متروکه بوده که متعلق به چندین سال پیش است که نیاز به بازنگری جدی داشته، چراکه این روش بودجه‌بندی دیگر در سایر کشورهای سراسر جهان مطرح نمی‌شود. امروزه بودجه کشورهای توسعه یافته یا بودجه عملیاتی است یا وضعیتی که از عملیاتی دقیق‌تر و بالاتر است. به یاد دارم که در اواخر دوره دوم اصلاحات طرح کلی بودجه‌ریزی عملیاتی مطرح شد و شرایط و مقدمات آن را فراهم کردیم تا در اولین سال دولت آینده اجرا شود. اما متاسفانه با روی کار آمدن آقای احمدی‌نژاد تمامی برنامه‌ها بهم ریخت و مجدد دررابطه با این بحث چندین سال به عقب بازگشتیم. امروزه صداوسیما خواستار این است که دررابطه با بحث بودجه برای این دستگاه استثنا قائل شوند و درواقع نمی‌خواهد که این برنامه تاثیری بر میزان بودجه سالیانه خود بگذارد. بحثی مطرح می‌شود تحت این عنوان که عدالت در بیان بسیار کلام شیرینی است اما موقع عملگرایی، متاسفانه خوشایند حال بسیاری از سازمان‌ها نیست. صداوسیما علاوه‌ بر قبول این مسائل، باید به عنوان نهاد ملی، نقش موثری ایفا کند. در دولت‌های نهم و دهم صداوسیما ارتباط نزدیکی به دولت داشت و رویکرد کلی این نهاد این بود که خدمات حتی انجام نداده دولت را به صورت بزرگنمایی مثبت، ارائه می‌کرد. امروز هم انتظار می‌رود نه به آن شکل، بلکه حداقل خدمات مثبت دولت را همان‌طور که هست به مردم انتقال دهد. در مرحله دوم صداوسیما باید قبول کند که این جراحی اقتصادی نیازمند تلاش تمامی دستگاه‌های موجود است چراکه کارهای عقلانی هیچ وقت بدون فشار نیست. باید به این موضوع نیز توجه داشت که دستگاه‌های اجرایی از دیرباز بسیار پرهزینه عمل می‌کنند. دقت کنیم که کشور یک خانواده پرجمعیت است و همان‌طور که اگر خرج و مخارج خانه زیاد باشد سرپرست خانواده از اعضا می‌خواهد که علت را بررسی کنند، در کشور هم درصورت عدم صرفه‌جویی، مدیر هربخش باید از کارمندان خود گزارشی مبنی بر دلایل خرج‌های خود ارائه دهند تا مساله پرخرجی علت‌یابی شده و راه‌حل‌هایی برای آن پیدا شود و درصدد اجرای آن برآیند. از طرفی باید به فکر درآمدهای سالیانه صداوسیما که از طریق تبلیغات کسب می‌شود نیز توجه داشت، سالیانه مبلغی بالای 1000 میلیارد، درآمدی است که این سازمان از طریق تبلیغات تلویزیونی و رادیویی کسب می‌کند. پس توجه داشته باشم که با این درآمد و همچنین با بودجه دریافتی از کشور باید گزارش‌هایی ارائه دهد تا علل ادعای کمبود بودجه ریشه‌یابی شود. اظهار صداوسیما مبنی بر کمبود بودجه 97 نه تنها ایراد است، بلکه باید برعکس این رویکرد، در عمل حامی دولت باشد و در همین راستا به عنوان دانشگاه ملی و الگوی رسانه‌ای برای سایر نهادهای دریافت‌کننده بودجه که شامل محاسبه دیوان محاسبات نمی‌شوند و پاسخگوی خرج خود نیستند، از قالب استثنا خارج شده وگزارش‌های خود را برای داشتن کشوری بهتر ارائه دهد.
* سیاستمدار اصلاح‌طلب