دولت در انتظار معجزه

ضیاء مصباح - موضوع بسیار مهم «ایده‌های دولت برای شنیدن صدای مردم» و تدبیر دولت برای ایجاد امید در جامعه رو به تحول، جوان و تحصیلکرده است که چگونه «ناشنیده‌ها شنیده شود» که حتی طرح آن در این شرایط پر‌آب چشم‌، جای امیدواری است .
در این باب که دولت چقدر اختیار و قدرت دارد تا به صدای مردم پاسخ بگوید باید اشاره داشت صاحب‌نظران می‌گویند در چهار سال دولت دوازدهم، درحالی ‌که به شدت بحران اشتغال داریم، بار مالیاتی برای کسب‌ وکارهای کوچک و متوسط ۳۱ برابر افزایش یافته و مالیات بر ثروت و مستغلات ۲۵ برابر و پنج برابر افزایش مالیات بر درآمد عمده‌‌فروشان و خرده‌‌فروشان داشته‌ایم‌.
با این ترتیب به آنان که می‌توانند شغل‌آفرین باشند این بار مالی تحمیل شده است‌ و این به آنجا ختم می‌شود که عطای فعالیت را بخش سالم اقتصادی که وابستگی ندارند و خصولتی نیستند، به لقایش ببخشند و فرصت اشتغال‌آفرینی محدود فعلی نیز از میان برود. از طرفی به رییس‌جمهور می‌رسد که تازه آن هم تمام و کمال در اختیارش قرار نمی‌گیرد چراکه اقتصاد کشور به‌‌گونه‌ای طراحی‌شده که ۹۰ درصد آن را چند نهاد غیردولتی صاحب شده‌اند.رسانه ملی و بسیاری از رسانه‌ها در اختیار دولت نیستند و اگر یک روزنامه دولتی و چند روزنامه حامی دولت وجود دارند، در برابر انبوه رسانه‌هایی که با بودجه‌های سرسام‌آور مشغول ناامید کردن مردم از دولت هستند بیش از قطره‌ای در برابر دریا به نظر می‌رسند.از همه مهم‌تر اینکه حتی کارگزاران دولت در دستگاه‌های مختلف بعد از حدود چهار سال و نیم زمامداری‌، بدون اغراق به دلایل روشن‌، بیش از ۷۰ درصد با دولت هماهنگ نیستند.بنا‌براین با توجه به این حقایق باید به جای تد‌بیر و امید منتظر معجزه باشیم چون نه امیدی است و نه امکان و اختیاری برای تدبیر و این موروث به روحانی و روسای جمهور قبلی مربوط نمی‌شود، در واقع برای ساختار اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور باید فکری اساسی کرد.
ساختار فعلی در آغاز چهلمین سالگرد انقلاب از هر نظر نیاز به بازنگری دارد و بدون تعارف‌‌ اصلاح قانون اساسی در این برهه در مواردی بسیار، واجب می‌نماید تا به این عدم هماهنگی و روش‌هایی مغایر اصل مدیریت‌های کلان‌ که لازمه پیشرفت امور است و ابزارش‌‌ تمر‌کز اختیار و وحدت فر‌ماندهی، که در مقابل ضرورت پاسخگویی است‌‌ خاتمه دهد .در این میان اما اگر قرار باشد به تدریج هر چیز در جای خود قرار گیرد، آنگاه می‌توان امیدوار بود که سایه مخرب و گسترده سیاست از سر فرهنگ و اقتصاد کشور برداشته شود و حالا این گوی و این میدان.
Z.Mesbah1944i@gmail.com