درآمد سرانه خانوار ۲۷ درصد کمتر شد

بانك جهاني در گزارش پاييز ۲۰۱۶ در گزارشي درباره وضعيت اقتصاد ايران، به صورت ويژه به فقر در ايران طي بازه هفت ساله ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۳ پرداخته است. در اين گزارش بيان شده است در مورد افرادی كه با درآمدی كمتر از ۵/۵ دلار در روز زندگي مي‌كنند با اجرای هدفمندسازی يارانه‌ها و تبديل يارانه‌های غير نقدی به پرداخت‌های انتقالي، در ابتدا نرخ فقر از5/11 درصد در سال ۱۳۸۸ به 2/7 درصد در سال ۱۳۹۱ كاهش يافته است. اما بروز آثار تورمي برنامه هدفمندسازی يارانه‌ها توأم با ظهور آثار تحريم‌ها در قالب تشديد تورم و كاهش رشد اقتصادی (تا سطح ۷/۶ درصد در سال۹۲) به افزايش فقر منجر شد. پول‌نیوز نوشت؛ به طوری كه در سال ۹۳ نسبت افرادی كه با درآمدی كمتر از۵/۵ دلار در روز گذران زندگي مي‌کردند به 5/9 درصد رسيد. حال در شرایطی که به گفته فعالان کارگری، یک کارگر برای گذران هزینه‌های زندگی خود ماهانه باید حداقل 3 میلیون تومان حقوق دریافت کند، صاحبان کسب و کار در ایران قادر به پرداخت حقوق یک میلیون تومانی هم نیستند. محمد عطاردیان کارشناس بازارکار که تنها راهکار ایجاد اشتغال و بهتر شدن معیشت کارگران را در بهبود فضای کسب و کار می‌داند، به پول‌نیوز می‌گوید: هرچند که دولت یازدهم و دوازدهم در کاهش نرخ تورم کارنامه قابل قبولی را ارائه داده، اما رکود حاکم بر اقتصاد، بنگاه‌های تولیدی را یکی پس از دیگری به کام ورشکستگی می‌کشاند. به گفته او در حالی همه ساله هزینه تولید در ایران به واسطه افزایش نرخ دستمزد، مالیات، اجاره بها، حمل و نقل افزایش می‌یابد که تولیدکنندگان به دلیل رکود حاکم بر بازار قادر به بالابردن قیمت اجناس خود نیستند. در چنین شرایطی چاره‌ای جز تعدیل نیروی خود و بکارگیری نیروی ارزان خارجی و بازنشسته‌ها ندارند. عطاردیان که به گفته خودش از مدافعان بالا بردن حداقل نرخ دستمزد کارگران است، ادامه می‌دهد: مساله اینجاست که بنگاه‌های اقتصادی همین حالا هم از پس پرداخت حقوق نیروی کار خود برنمی‌آیند چه برسد به اینکه حداقل 10 درصد هم حقوقشان افزایش یابد. عطاردیان با اشاره به این نکته که رشد اقتصادی بالا و پایدار به افزایش درآمد سرانه خالص کشور و در نتیجه به بهبود رفاه جامعه منجر می‌شود، ادامه داد: آمارهای بانک مرکزی نشان می‌دهد، طی سال‌های 87 تا 94، درآمد سرانه خالص کاهش قابل توجهی داشته، به طوری که در سال 94 این شاخص حدود 27 درصد کمتر از درآمد سرانه سال 86 بوده است. او با بیان اینکه کاهش درآمد سرانه به معنی کاهش سطح رفاه جامعه است، افزود: جبران این کاهش، مستلزم رشد اقتصادی مستمر و بالا طی چندین سال آینده است. اقتصاد ایران برای کاهش نرخ بیکاری، افزایش درآمد سرانه و سطح رفاه، حفظ جایگاه اقتصادی در منطقه و جهان و تأمین منابع مالی خدمات دولتی، به رشد اقتصادی بالا نیاز دارد. این رشد جز با رونق تولید حاصل نمی‌شود.