راهبرد رهبری؛ منشور نقد منصفانه

سخنان حکیمانه رهبر فرزانه انقلاب در دیدار اخیر مردم انقلابی تبریز بارقه امید دیگری برای علاقه‌مندان به نظام و کشور بود. سخنانی که به خوبی نشان دهنده جایگاه مردم در فرایند حکومتداری در نظام جمهوری اسلامی و به رسمیت شناختن حق انتقاد و ابراز نظر آنها حتی نسبت به بالاترین مقام کشور است. ایشان در بخشی از این دیدار با اشاره به این که «مردم از برخی مسائل جاری کشور انتقاد دارند و ما کاملا در جریان گله‌ها و شِکوه‌های مردم هستیم»، تاکید کردند: «انتقاد مردم، فقط از دولت و مجلس و قوه‌ قضائیه نیست؛ نه. ممکن است از شخص حقیر هم انتقاد داشته باشند اما این انتقاد منافاتی ندارد با ایستادگی پای نظام اسلامی و نظام انقلابی که با فداکاری این ملت به وجود آمده است». تامل در رویکردهای راهگشای رهبری در برهه‌های مختلف زمانی به خوبی نشان می‌دهد که چگونه ایشان همواره با بیانات ارزشمندشان توسعه مردمسالاری دینی را در جمهوری اسلامی ایران سبب شده تا فارغ از تمامی نگرش‌ها ضمن ممانعت از یکجانبه‌نگری، تمامی دلسوزان را گِرد هم آورد. این کلان‌نگری راهبردی برای نظام و استحکام پیوند میان ملت و حاکمیت می‌تواند بسیار موثر باشد. قطعا وقتی ایشان این حق را برای مردم قائل می‌شوند که حتی نسبت به بالاترین مقام جمهوری اسلامی نیز انتقاد داشته باشند، به طریق اولی دیگر مسئولان عالیرتبه قوای سه‌گانه نیز باید پذیرای نقد‌های مردم نسبت به عملکرد خود باشند و با سعه‌صدر بیشتر و درک انتقادات، شهروندان ایرانی را بیش از پیش به نظام خوشبین نمایند. بدیهی است این فرایند که در نهایت موجب ارتباط بیشتر مردم و مسئولان و درک بهتر آنان از مشکلات خواهد شد، نیازمند رعایت آدابی از سوی مردم و منتقدان است. به عبارت دیگر همان‌طور که انتظار می‌رود مسئولان با تأسی به رهنمود رهبر انقلاب نسبت به انتقاد‌های مردم گوش شنوا داشته باشند، مردم و منتقدان نیز باید در نوع بیان انتقاد‌های خود چارچوب‌هایی را رعایت کنند که از تخریب و سیاه‌نمایی و ضربه به انقلاب و نظام دور باشد. همان‌طور که رهبر انقلاب تاکید کردند که «آگاهی انقلابی و کمال سیاسی در ملت ایران به وجود آمده که می‌توانند بین «نظام انقلابی امت و امامت» و «تشکیلات دیوانسالاری» تفکیک کنند، در یک‌جا انتقاد داشته باشند اما از اصل نظامی که به‌وسیله‌ انقلاب به وجود آمده است، با همه وجود دفاع کنند».
ادامه صفحه16