قـرار مغزها

روزهاي دربي خاص است؛ تب بالاي اين بازي، همه هواداران و حتي آن‌ها را كه علاقه‌اي به تماشاي فوتبال ندارند،دور يكديگر جمع مي‌كند تا كري بخوانند. روزهاي دربي خاص است به ويژه وقتي بدانيم پرسپوليس و استقلال در اوج آمادگي هستند و براي برد پا به ميدان مي‌گذارند. حتي اگر پرسپوليس با اقتدار در صدر جدول باشد نيز نمي‌توان اين تيم را برنده شهرآورد دانست. حتي اگر استقلال اختلافش با تيم‌هاي رقيب را به سه گل رسانده و يك به يك آن‌ها را از دم تيغ گذارنده باشد نيز نمي‌توان آبي‌ها را پيروز ميدان دانست. جذابيت دربي به همين دلخوشي‌هاست، به يك 90 دقيقه رويايي كه قرار است دو تيم در مقابل يكديگر قرار بگيرند. دلخوشي دربي استرس‌هايي است كه هواداران در حين همان 90 دقيقه دارند، همان لحظاتي كه همه دغدغه‌هاي‌شان را فراموش مي‌كنند و پاي تلويزيون مي‌نشينند يا به ورزشگاه مي‌روند تا ساعت‌ها قبل و بعد از بازي، تيم‌شان را تشويق كنند. روزهاي دربي خاص است؛ به ويژه اگر مسابقه‌اي خاص پيش رو باشد، مسابقه‌اي كه ممكن است تكليف قهرمان ليگ‌برتر را مشخص كند. پرسپوليسي‌ها انگيزه فراواني دارند كه در اين بازي بتوانند حريف‌شان را از پيش‌رو بردارند و در برابر هواداران رقيب جشن قهرماني بگيرند. استقلالي‌ها نيز مي‌خواهند ثابت كنند هرچند بعيد است جام قهرماني ليگ را بالاي سر ببرند اما در برابر حريف سنتي خود كم نمي‌آورند. خيابان‌هاي ايران امروز خلوت‌تر و دورهمي‌ها بيشتر است، شايد رسالت فوتبال همين باشد؛ گوشه‌اي بنشينيم و بدون آنكه نگران مشكلات‌مان باشيم، براي صميمي‌ترين دوستان‌مان كري بخوانيم. روز رويايي امروز شروع شد، نتيجه هر چه كه باشد تا سال‌ها درباره آن صحبت خواهد شد، قدر امروز را بدانيم، امروز روز خاصي است.