مخالفت با ترا ریخته همچون مخالفت ها با واکسن

تصور زمانی که بنا به پیش‌بینی دانشمندان بشردوست جهان، چند دهه دیگر فرا می‌رسد، هراسناک است. گرم شدن کره زمین تا حدی که رویش گیاهان به آسانی میسر نخواهد بود! درچنین زمانی، نه طلاها و نه دلارها، نه یورو، نه لیره و نه بیت کوین به زخم بشر مرهم نخواهد بود و نه زرادخانه‌های انباشته از سلاح‌های متعارف و غیر متعارف؛ زيرا این‌ها را نمی‌توان خورد! چاره بشر برای رهایی از «هراس گرسنگی» و سپس خود «گرسنگی» چه می‌تواند باشد؟ آیا ساختن «ابر انبار»ها چاره اين موضوع است؛ اکنون بکاریم و انبار کنیم تا آن زمان هراس‌انگیز گرسنه نمانیم؟ اين یعنی برگردیم به هفت سال اول خواب فرعون مصر و کاری برای هفت سال دوم انجام دهیم! چشم به راه یوسف عدالت‌ورزی باشیم تا ابر انبارها را در گشاید و روزی به قدر زنده ماندن را بین گرسنگان زمین قسمت کند!؟ یا بکوشیم در جهانی که قدرتهای سیاسی یکی پس از دیگری از پیمان‌های معطوف به حفظ قابلیت‌های زیست‌آور زمین خارج میشوند، از کویر و لم‌یزرع شدن زیست بوم خویش پیشگیری کنیم؟ به نظر نمیرسد، در حالی که شالي‌زارهای شمال به شکلی نا گزیر روز به روز کوچک و کوچک‌تر می‌شوند، جالیزهای آبرفت خوزستان لحظه به لحظه زیر سینه غبار و ریزگرد در حال تبدیل شدن به برهوتند و دیگر خاکجاهای سرزمین‌مان، زایش حیات را در می‌بازند، چنین راهکارهایی به تنهایی کاری از پیش ببرند. با بررسی واقعگرایانه و علمی شرایط و قابلیت‌های زیست بوم ایران، درمی‌یابیم ادامه حیات معمولی ما در پهنه گربه‌ای که فقط یک خط باریک سبز (گیلان و مازندران) بر گرده‌اش دیده می‌شود، منوط به تلاش و کوشش و فداکاری انسانی و علمی در جهت فراهم آوردن بستری است که با تکیه بر آن از هراس خویش بکاهیم؛ کاری که جهان صاحب فناوری و علم به آن مشغول است. وقتی، روز به روز، سطح قابل کشت و محصول آن فرو می‌کاهد، عاقلانه و علمی این است که تولید را بیفزاییم و در شرایطی که کمبود منابع آب به عنوان یکی از ابرچالش‌های کشور برشمرده می‌شود، چگونه می‌توان تنها به روش‌های سنتی برای افزایش تولید بسنده کرد؟ در چنین شرایطی این مسئولیت اهل دانش است تا راهی برای برقراری توازن بیابند. وقتی منابع و قابلیت اقلیم کاهش یابد تنها راه مواجه شدن با بحران‌های پیش رو بهره‌گیری از فناوری‌های روز است. تولید گیاهان تراریخته به عنوان یکی از کاربردهای زیست فناوری یکی از پیشرفته‌ترین شیوه‌ها برای افزایش کمی و کیفیت محصولات تولیدی غذایی و کشاورزی است. با استفاده از این فناوری دانشمندان می‌توانند ارقامی از گیاهان زراعی را تولید کنند که سالم‌تر و مغذی‌ترند، در شرایط خشکی قادر به رشد هستند، نسبت به ارقام غیرتراریخته رشد سریع‌تری دارند و محصول بیشتری تولید می‌كنند.
ادامه در صفحه 9