شبکه های اجتماعی؛ انفجار اتمی اطلاعات

نقش موثر شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه تلگرام با بیش از ۴۰میلیون کاربر ایرانی در اطلاع‌رسانی و پخش خبر غیرقابل‌انکار است و به‌صورت کلی ظهور پدیده شبکه‌های اجتماعی را می‌توان به‌مثابه انفجار اتمی اطلاعات در قرن حاضر تلقی کرد.
بسیاری از کارشناسان خبره و استادان علوم ارتباطات و صاحب‌نظران حوزه‌های علوم اجتماعی، ظهور شبکه‌های اجتماعی و تاثیر آن بر زندگی انسان‌ها را مثبت قلمداد کرده‌اند؛ اما موردی که در این خصوص باید موردتوجه قرار گیرد بحث سواد رسانه‌ای و همچنین چگونگی استفاده از این ابزار و فناوری های نوین است.
شبکه‌های اجتماعی مانند شمشیری دولبه عمل کرده و می‌تواند درعین‌حال که دستاوردهای مثبتی در حوزه‌های مختلف ایجاد کند، مخرب نیز باشد. 
اینکه هر فردی با استفاده از پیام‌رسانی مثل تلگرام مانند یک بنگاه خبری عمل و تولیدات خود ( متون، عکس و...) را منتشر می‌کند، در ذات خود شاید بد نباشد؛ اما بحث مهم‌تر نگارش قانون و فرهنگ‌سازی در خصوص استفاده از این ابزار و فناوری های نوین پیش از ورود به هر جامعه‌ای است.


متاسفانه عدم تبیین قوانین و مقررات و آموزش در خصوص استفاده از شبکه‌های اجتماعی موجب شده که برخی به سوءاستفاده و تخریب رقبا با استفاده از این پیام‌رسان‌ها بپردازند؛ البته در این خصوص به نظر می‌رسد پیش از هرگونه فیلترینگ و محدودیتی برای استفاده کاربران از این شبکه‌های ارتباطی باید به بحث سواد رسانه‌ای که سال‌ها به دلیل وجود رسانه‌های و منابع خبر تک‌قطبی مهجور مانده است توجه ای ویژه شود.در خصوص پذیرش اخبار نیز باید آموزش‌ها و تبلیغات لازم برای دریافت اطلاعات از کانال‌های رسمی به شهروندان داده شود و رسانه‌های داخلی نیز باید سعی کنند که در پخش اخبار از فضای یک‌جانبه گرایی و عدم اطلاع‌رسانی درست و متقن پرهیز کنند.
به‌صورت کلی، موضوعات و پدیده‌های اجتماعی و تغییرات ناگهانی در آن‌ها از طریق نگاه بالا به پایین و دستوری امکان‌پذیر نیست؛ واقعیت این است که برخی نهادها و دستگاه‌های دولتی و نظامی و افراد شاغل در این سازمان‌ها بی‌رغبت مجبور به نصب پیام‌رسان داخلی می‌شوند و بيشتر افراد جامعه از نصب پیام‌رسان داخلی پرهیز می‌کنند و درنهایت قشری دیگر به نصب این پیام‌رسان‌های داخلی اقدام می‌کنند. 
همچنین نباید دور ازنظر داشت که گفته می‌شود پیام‌رسان‌های داخلی ازلحاظ امنیتی و ساختار فنی (سرورها) ضعیف هستند و حتی در نظر گرفت مشوق‌هایی از قبیل اینترنت رایگان نیز نمی‌تواند قاطبه مردم را به سمت شبکه‌های اجتماعی بومی رهسپار کند.راهکار این است که خبرنگاران، دبیران و مسئولان بنگاه‌های خبری از خبرهای کلیشه‌ای، تعارفی، شعاری فاصله گرفته و به‌بیان حقیقت و درد جامعه در مورد موضوعات مختلف پرداخته و با اتخاذ این رویکرد می‌توان به جذب عامه مردم امیدوار بود.