فوتبال، شادى، آزادى، شکرگزارى

علی آهنگر- -وقتى در دهه ١٨۶٠ میلادى کانال سوئز حفر مى‌شد، لوحى گلین به زبان فارسى یافته شد. لوح امضاى داریوش هخامنشى بر خود داشت و شعرواره‌اى از زمان باستان بر آن حک شده بود. بر این لوح نوشته شده بود: بزرگ باد خداوند. خداوندى که زمین را براى ما آفرید. خدایى که آسمان را براى ما آفرید. خدایى که مردم را آفرید. خدایى که شادى را آفرید. خدایى که شادى را به مردم داد.
این سرود در نوزده نوشتار از داریوش و جانشینان او سرآغاز سنگ‌نبشته‌هاى گوناگون آنان بود. سرودى که جهان‌بینى ایرانیان را باز مى‌گوید و آشکار مى‌دارد که شادى آفرینش و هدیه‌اى است که خدا آن را به مردم ارزانى داشته است. برپایه این سرود پرتکرار در سنگ‌نبشته‌هاى هخامنشیان، شادى آفریده‌اى است که آفرینش آن در ردیف آفرینش زمین و آسمان و آدمیان است. در منطق ارسطویی و ابوعلى سینایى خندان بودن فصل انسان از دیگر جانداران است؛ آنجا که مى‌گوید: انسانُ حیوانٌ ضاحک. (انسان موجودى خندان است).
در ادب فارسى که برگرفته از مفاهیم عمیق دینى است، شادى، آزادى و شکرگزارى هر سه به یک معنا به کار برده شدند. در همین معناست که مولاناى جان مى‌فرماید:
اى گروه مومنان شادى کنید


همچو سرو و سوسن آزادى کنید.
بى‌زبان گویند سرو و سبزه‌زار
شکر آب و شکر عدل نوبهار
حُله‌ها پوشیده و دامن‌کشان
مست و رقاص و خوش و عنبرفشان.
در روز جمعه ٢۵ خرداد ٩٧ فوتبال شادى، آزادى و شکرگزارى را یکجا به همه ایرانیان اعطا کرد. مردمى که با عمق جان شاد بودند، آزاد بودند و شکرگزار. همچو سرو و سوسن آزادى مى‌کردند و به مانند سبزه‌زار شکرانه بهار مى‌کردند. جامه‌هاى زیبا بر تن داشتند. دست‌افشان و پایکوبان بودند. ایران به تمامى شاد بود و دامن‌افشان بود.
فوتبال با شعله‌هاى آتشین خود همه‌چیز را در خود ذوب کرد. تحریم‌ها از یادها رفت. کمپانى نایک که زخم کفش‌هایش بر تن امید ابراهیمى ماند به سخره گرفته شد. ترامپ در فراموشى ماند. دلار از یاد رفت. نرخ طلا و مسکن زمزمه مکدر خاطرها نبود. تهران و ایران یکپارچه شور بود و غوغا بود. هیچ آدابى و ترتیبى نبود در عین آنکه فرهنگ بود و شور بود و شعور بود. شعورى که در عین شادمانى، غم عزیز بوهدوز زننده گل به خودى مراکش را هم جوانمردانه درک مى‌کرد.
در هنگامه شور و غوغاى شادى‌آفرینان در خیابان، مادرى که ناگاه خانمى از همسالان خود را دیده بود او را در آغوش کشید و گفت دیدى دعا اثر دارد!؟ معلوم شد که پیروزى‌آفرینان سن‌پطرزبورگ پشتوانه‌اى از دعاى مادران را در خانه‌هاى ایرانیان داشته‌اند. معلوم شد که دعاى مادران اثر دارد و مادران نیز در فوتبال و آفرینش شادى نقشى همچون زادن و پروراندن فوتبالیست‌ها دارند.
و فوتبال براى لحظاتى زخم‌هاى عمیق سیاست را هم التیام بخشید. از سوى سرزمین عربستان که در این سال‌ها صدایى جز خشم و دشمنى نمى‌آمد، به ناگاه نداى شیرین حمایت شنیده شد. هشتک‌هاى المغرب -ایران به راه افتاد. یکى نوشت: ما امیدواریم که تیم ایران برنده شود، ما ایرانیان را دوست داریم، خدا با شماست.
دیگرى نوشت: من عربستان هستم، من ایران را دوست دارم، بتوفیق ایران. یکى دیگر نوشت: بالتوفیق لمنتخب ایران الشفیق، عاشو اسود فارس، موفق باشید شیرهاى ایرانى.
از وزارت خارجه آمریکا و از پمپئو هم که این روزها سخنى جز از خشونت و تحریم برنمى‌آمد، فوتبال اما او را نیز رام کرد. پمپئو و وزارت خارجه آمریکا نیز شادى فوتبال را تبریک گفتند. شاید در لحظه توئیت پیام تبریک، هیچ تحریمى در ذهن پمپئو نبود.
راستى اگر سیاست در دستان فوتبال بود و اگر سازمان ملل در فیفا بود، دنیا جاى شادتر و مهربان‌ترى براى زندگى نبود؟
سایر اخبار این روزنامه
چرا ارکستر سمفونیک و ترانه رسمی جام جهانی مورد استقبال ایرانیان قرار نگرفت؟ ترانه‌ای فوتبالی برای هیچکس «ابتکار» از ماجرای خبر تجاوز به 41 دختر در سیستان‌‌و‌بلوچستان گزارش می‌دهد چشم ایران نگران دختران ایرانشهر کشورهای صنعتی دست در دست یکدیگر قصد مقابله با آمریکا را دارند جهانبخش محبی نیا راهبردهای دوگانه و مقصد یکسان نا هماهنگی در پذیرش پناهجویان چالشی بر دیگر چالش‌های کشورهای اروپایی می افزاید؟ «ابتکار» از تفاوت‌های ماهوی نقدها و انتقادات به روحانی و کابینه‌اش گزارش می‌دهد دو لبه قیچی نقد دولت بانک‌ها از چرخه پرداخت ارز مسافرتی حذف می‌شوند؟ چالش جدید دلار برای مسافران «ابتکار» از ساماندهی طرح آزادی تجمعات طبق اصل 27 قانون اساسی در مجلس و دولت گزارش می‌دهد پوریا کاکاوند از تب فوتبالی این روزهای تئاتری‌ها به «ابتکار» می‌گوید کار و زندگی‌مان را برای فوتبال تعطیل کرده‌ایم «ابتکار» شانس موفقیت کمپین «نخریدن» کالاهای دچار گرانی را بررسی می‌کند شما هم نمی‌خرید؟ فوتبال، شادى، آزادى، شکرگزارى فراخوان و تغییر در وزارت نیرو روشی معین، نتایجی نامعین