روزنامه همدلی
1397/05/29
تیم ملی کشتی ایران به رغم کارشکنی‌های متعدد باز هم مردم را سربلند کرد سهراب‌کشی به وقت جاکارتا (2)
با قدردانی از اطری، حسین‌خانی، نصیری و تبریک طلای حسن یزدانی ستاره کشتی آزاد ایران در جاکارتا علیرضا کریمی بودعلی نامجو- وزارت ورزش و جوانان با وجود افتخارآفرینی‌های تمام ناشدنی، ظاهرا کمر بسته بود برای سقوط کشتی اما نشد که نشد! چهل روز قبل همین‌جا نوشتیم که «آنها به احتمال چشم انتظار مسابقات آسیایی جاکارتا هستند. شاید بیشتر از هر مخالف دیگری!» وزارت ورزش توانست حلقه‌های محاصره را تنگ و تنگ‌تر کند، اما نتوانستند فدراسیون کشتی، رئیسش و کشتی‌گیران دلیر و پهلوان‌مان را به انزوا بکشند و از چشم ملت ایران بیندازند. در آن شماره که تیتر روزنامه همدلی «سهراب‌کشی به وقت جاکارتا» بود، نوشته بودیم که:«ماجرای واریز نشدن طلب فدراسیون کشتی از کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش در سال مالی قبل به کجا رسید؟ طلب کشتی‌گیران را داده‌اید؟ راستی مگر امسال بازی‌های آسیایی جاکارتا برگزار نمی‌شود؟ اگر کشتی‌گیران آنجا مثل همیشه مدال‌های خوش‌رنگ را درو کردند، حق ندارید خودتان را سهیم بدانید چون بودجه فدراسیون مدال‌آور کشتی را درست سر بزنگاه کم کرده‌اید و اگر کشتی شکست خورد که با کم کردن بودجه کشتی، پرداخت نکردن طلب سال قبلش، ندادن هدایای ورزشکاران فرنگی و آزاد، نیامدن به فرودگاه برای استقبال از تیم نوجوانان که بر بام جهان در زاگرب ایستاد و بی‌پاسخ ماندن نامه کشتی‌گیران درباره مواجهه با کشتی‌گیران اسرائیلی که به دفتر رئیس‌جمهور فرستاده شد و مدیرانش در این باره حتی سری هم نجنباندند، شواهدی است که نشان از استراتژی شما برای سر بریدن کشتی وخادمش دارید!» دوباره تکرار می‌کنیم که دژِ کشتی، خادم خراب نشد. هر چه زدند به در بسته خوردند. بودجه فدراسیون را کم کردند، طلب کشتی را از کمیته ملی المپیک و وزارتخانه تحت مدیریتشان نپرداختند، مابه‌التفاوت هدایای قهرمانان کشتی را ندادند، بلیط هواپیما و هتل را دقیقا برای ساعاتی مانده تا وزن‌کشی مسابقات رزرو کردند و هزار کارشکنی ریز و درشت دیگر، اما نشد که نشد! همان روزها نوشتیم که با نادیده گرفتن کشتی و قهرمانانش می‌خواهند مقتلی را فراهم کنند برای کشتن سهراب به وقت جاکارتا، اما ققنوس پهلوانی از خاکستری که وزارت فوتبال(ورزش) مهیا کرده بود، سر برآورد و روسیاهی ماند برای ذغال. آخر شما می‌توانستید هدایای پیروزی تیم فوتبال ایران برابر مراکش را با گل به خودی حریف مهربانمان جور کنید و به گفته خودتان با وجود اینکه روز تعطیل بود زیردستانتان را مجبور به رساندن آن هدایای چرب و دندان‌گیر به کاروان آن تیم در روسیه برسانید، اما نه شما که هیچ‌یک از معاونان و کارمندان‌تان در استقبال از کاروان‌های پرافتخار کشتی در رده‌های مختلف سنی در فرودگاه هم حاضر نشدید. به اردوی تیم فوتبال امید رفتید از آنها خواستید افتخارآفرینی‌شان را همچنان ادامه دهند(کدام افتخارآفرینی منظورتان بود، بماند!) اما وقت نداشتید به چند قدم آن طرف‌تر در آیین خودجوشی که با وجود بی‌تفاوتی شما فدراسیون کشتی برای ورزشکاران مظلومش تدارک دیده بود، سر بزنید.
به قول علیرضا حیدری شما مسئول تغییر رنگ مدال کشتی‌گیران تیم ملی هستید. وزشکاران تیم کشتی آزاد ما در روز نخست روی تشک خواب بودند. می‌دانید چرا؟ چون وزارتخانه شما با مشکلات مالی روبه رو است و اگر به جای صرف هزینه برای برخی از آدم‌هایی که با عنوان خبرنگار به جاکارتا اعزام کرده‌اید، دو روز زودتر کشتی‌گیران را به اندونزی می‌فرستادید و برایشان هتل رزرو می‌کردید، قرآن خدا غلط می‌شد؟ شما معنای بیست سال تمرین و دو ماه ماندن در اردوها و ندیدن خانواده و وزن کم کردن را نمی‌فهمید. تصور نفهمیدنتان از باور به لجبازی و نقشه کشیدن برای زمین‌گیر کردن کشتی قابل تحمل‌تر است. اطری، نصیری و حسین‌خانی با وجود کمتر میدان دیدن در قیاس با یزدانی و کریمی کشتی‌گیران دست و پا بسته‌ای نبودند اما اگر دست خدا با این تیم نبود الان به احتمال سرنا و دهلتان به راه بود که دیدی گفتیم! سه کشتی‌گیر سه وزن اول کشتی آزاد در دور ابتدایی روی تشک خواب بودند. چون شما کم کردن هزینه‌ها را باید از ورزش اول ایران شروع می‌کردید. برای یک یا دو روز پول هتل با یک عمر زحمت سه خانواده، سه سرباز وطن و یک ملت بازی کردید. اگر ورزشکاران ما با شرایط آب و هوایی جاکارتا هماهنگ شده بودند و 48 ساعت بی‌خواب نمی‌شدند الان اوضاع مدال‌آوری کشتی آزاد از آنچه اکنون اتفاق افتاده بسیار بهتر بود، اما باز هم نتوانستید به مقصودتان برسید. به گمان ما علیرضا کریمی قهرمان روز نخست پیکارهای کشتی آزاد است. نه اینکه دلاوری حسن یزدانی را نادیده گرفته‌ایم یا به طلاهایش عادت داریم، اما کشتی گرفتن در یک وزن بالاتر از وزن طبیعی با غول‌های آسیا و در شرایطی که مسئولان ورزشی ما زیر پای قهرمانان‌مان را به امید زمین خوردنشان خالی کرده بودند و دیگر کشورها تمامی امکاناتشان را بسیج کرده بودند برای بهترین نتیجه، آن هم با تجربه تلخ دوگانه باخت اجباری روی تشک کار یک شیربچه ایرانی بود و بس. مصطفی حسین‌خانی عزیز و مهران نصیری جوان خداقوت، ما قدردان تلاش‌های‌تان هستیم و راه هنوز ادامه دارد. حسن‌جان یزدانی، علیرضا کریمی، رضا اطری، رسول خادم و مردم ایران استمرار افتخارآفرینی کشتی مبارکتان باشد.
اما و اما در قبال این اتفاقات، وزیر ورزش و جوانان و یار و همراه همیشگی‌اش آقای داورزنی باید به ایران و خدای مردم ایران پاسخگو باشند. راستی آقای صالحی امیری را از قلم انداختیم. از ایشان هم به خاطر دیدار با حسن یزدانی سپاسگزاریم و در این لحظات یادآوری می‌کنیم با اینکه شما سیاستمدارید و به دنبال دیده شدن، اما آیا واقعا گمان می‌کنید با دیدار از حسن یزدانی برای ورزش ایران و کشتی این مملکت کاری کرده‌اید؟ یزدانی با دست و پای بسته هم طلا می‌گرفت، بنابراین لطفا قطعا و حتما اگر دلسوز کشتی نیستید، لااقل دست از سرش بردارید...
سایر اخبار این روزنامه
عزت الله انتظامی روی دستان بوسه و عشق روانه خانه ابدی شد بدرقه شکوه
امروز فرماندهان ایرانی به طولانی‌ترین جنگ متعارف قرن بیستم پایان دادند؛ جنگ تحمیلی
استصوابی بدل می خورد؟
تیم ملی کشتی ایران به رغم کارشکنی‌های متعدد باز هم مردم را سربلند کرد سهراب‌کشی به وقت جاکارتا (2)
همدلی موضوع حوادث ناشی از کار برای کارگران را بررسی می‌کند زخمی نان
«همدلی» درباره بحران تازه شرکت هفت‌تپه و احتمال اخراج ده‌ها تن از کارگران این شرکت گزارش می‌دهد
بانوی نقره‌ای تکواندو
نگاهی به آسمان
استصوابی بدل می خورد؟
بانوی نقره‌ای تکواندو
تیم ملی کشتی ایران به رغم کارشکنی‌های متعدد باز هم مردم را سربلند کرد سهراب‌کشی به وقت جاکارتا (2)
