سازمان تکذیب

عباس مدحجی ‪-‬ مدت‌هاست که فعالیت‌های سازمان کنترل بزرگترین منطقه آزاد تجاری کشور در اروند در‌ هاله‌‌ای از ابهام است. هربار که اتهامی از سوی منابع موثق و غیر موثق به این سازمان زده می‌شود، در بهترین حالت ممکن این سازمان به یک بیانیه یا تکذیبیه بسنده می‌کند.
هنوز پرداخت‌های میلیاردی جشنواره خرید طلایی اروند در سال گذشته فراموش نشده که برنامه پایش شبکه اول سیما از فاکتورهای سفرها و پروازها و پرداختی‌های فرانجومی این سازمان پرده برداشت. هنوز تب و تاب این ماجرا نخوابیده بود که اخیرا باز لیستی از نجومی‌بگیران این سازمان خبرساز شد.
اما واکنش این سازمان در همه موارد جز سکوت یا تکذیبیه چیزی نبود. این سازمانی عریض و طویل با اداره‌‌ای به‌نام روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان منطقه آزاد اروند تنها واکنشش به مدارک، اسناد و پرسش‌های مطرح شده یک متن چند پاراگرافه به‌نام تکذیبیه است. آیا واقعا همین چند خط تکذیبیه برای پاسخ یک برنامه کامل تلویزیونی کافی‌ست؟ اسناد کذایی پرداخت‌های جشنواره پُرحاشیه خرید طلایی اروند که ادعا شده بود جهت تنویر افکار عموم منتشر خواهد شد کجاست؟
شاید حافظه افکار عمومی یاری نکند، اما بی‌تجربه‌ترین سازمان‌ها هم می‌دانند برای گُم کردن یک بحران افشاگرانه، باید مدت‌ها بدون حاشیه فعالیت کرد. نه اینکه دُم خروس آنقدر بیرون بزند که قسم حضرت عباس(ع) هم کارساز نباشد، چه برسد به تکذیبیه. به نظر می‌رسد سازمان تکذیب اروند برای تمام چالش‌هایش، دفتری به‌نام «تکذیبیه» در کمد دارد و برای هر نشتی اطلاعاتی یک برگ از آن را کَنده، جاهای خالی‌اش را با تاریخ و موضوع روز پُر کرده و منتشر می‌کند. این‌همه ساده‌انگار دیدن افکار عمومی و رسانه‌‌ای برای متولیان امر جای تعجب دارد. آن‌هم نه برای مبالغ یا فعالیت‌هایی عادی، بلکه مبالغی کلان و رانت‌هایی که سری معلوم در منطقه و تَهی نامعلوم در ناکجاآباد دارد.


سازمان منطقه آزاد اروند به سکوت مردم و دستگاه‌های نظارتی دربرابر تکذیبیه‌هایش عادت کرده و چون به تصور خودش با همین نسخه توانسته از چالش‌های: دومیلیاردی جشنواره خرید طلایی، پرداخت‌های نجومی سفرهای مدیران، بلاتکلیفی گیت‌های مستقر در خروجی شهرهای آبادان و خرمشهر و حذف و اضافه سوال‌برانگیز نام برخی افراد در مراسم تجلیل از خبرنگاران عبور کند، می‌خواهد باز این فرمول نخ نمای غیر قابل باور را تکرار کند.
سازمان منطقه آزاد اروند با تمام تلاش‌هایش برای موجه جلوه دادن فعالیت‌هایش، تاامروز نتوانسته تصویر درست، مردمی، حمایتی و خوبی از خود به نمایش گذارد و اگر ادعا می‌کند که متعلق و برای مردم است در اولین اقدام باید تمام تلاشش را به هر طریقی برای شفاف‌سازی موارد فوق‌الذکر نزد مراجع معتبر رسانه‌‌ای انجام دهد.
در تمام جوامع متمدن یا حتی رو به رشد و گذار به توسعه، احترام و اهمیت به افکار عمومی، رسانه‌‌ای و اجتماعی سرلوحه تمام ارگان‌ها و نهادهاست. هیچ سازمان یا مسئولی نه تنها نمی‌خواهد از اقناع و توجیه افکار عمومی بگریزد که بخواهد هم نمی‌تواند با امواج سنگین فعالیت‌های مدنی مقابله کند.
این تکذیب‌ها یا سکوت‌های معنادار جز پر کردن چوب خط صبر مردم، رسانه‌ها و افکار عمومی برای مدیران و حتی حقوق‌بگیران این سازمان نخواهد داشت. اکنون که افکار عمومی تشنه جرعه‌‌ای شفاف‌سازی است و آمادگی دارد آنها را دریابیدکه فردا دیر است...