روزنامه شهروند
1397/06/12
کسی حواسش به تبریز نیست
شهروند| سوال روز این است؛ آیا تراکتورسازی با وجود داشتن یک مالک ثروتمند که از هیچ خرجی برای تقویت تیم خود دریغ نمی‌کند و با وجود اینکه یک باشگاه خصوصی است، درآمدهایش با هزینه‌هایش همخوانی دارد یا خیر؟ باشگاهی که طبق شنیده‌ها حتی برای پخش مسابقات خود به صداوسیما پول می‌دهد و هزینه‌ای هنگفت در بازار نقل و انتقالات با جذب ستاره‌های ایرانی و خارجی انجام داد که آخرین آن احسان حاج صفی بود و رامین رضاییان را هم باید خرید بعدی و گران این باشگاه قلمداد کنیم. عملکرد محمدرضا زنوزی اهالی فوتبال ایران را دقیقا به یاد ناصرالخلیفی مالک باشگاه پاری‌سن‌ژرمن می‌اندازد. خرج‌های هنگفت به واسطه داشتن پولی هنگفت‌تر! نکته قابل تامل اینجاست که در اروپا چیزی به نام قانون فیرپلی مالی وجود دارد اما در ایران هیچ قانون و نظارتی وجود ندارد. همین مسأله همه اهالی فوتبال را نسبت به آینده نگران کرده است.قانون فیرپلی مالی چیست؟
یوفا در سال 2010 قانونی را به نام فیرپلی مالی مصوب و اجرایی کرد تا با کمک آن بتواند سلامت اقتصادی در فوتبال قاره سبز را کنترل کند. این قانون یک‌سال پس از تصویب از سال 2011 اجرایی شد. براساس این قانون از آن تاریخ، باشگاه‌هایی که به رقابت‌های اروپایی صعود کرده‌اند، نباید هیچ‌گونه بدهی یا حساب عقب‌مانده‌ای داشته باشند. آنها نه به بازیکنان و نه به کادر تیم نمی‌توانند بدهکار باشند و مالیات و دیگر موارد مالی از این قبیل نیز باید کامل پرداخت شده باشد. نکته قابل تامل اینجاست که یوفا در سال 2013 این قانون را کامل کرد و از آن موقع عملکرد باشگاه‌ها در مقابل شکستن قوانین برابری دخل و خرج نیز بررسی میشود. این بدان معناست که باشگاه‌ها الزاما باید خرج‌ها و بدهی‌های خود را با سوددهی‌شان برابر کنند که این قانون باشگاه‌ها را از تجمع بدهی در آنها منع می‌کند.
محرومیت پاری‌سن‌ژرمن
نکته قابل تامل دیگر اینجاست که براساس قانون فیرپلی مالی حتی اگر یک باشگاه پول بسیار زیادی برای خرج‌کردن داشته باشد، نمی‌تواند به راحتی مبالغی هنگفت برای جذب بازیکن و مربی خرج کند و اگر هم چنین اتفاقی رخ بدهد، باشگاه‌ها باید براساس میزان سوددهی و درآمدها به همان اندازه درآمد در حوزه فوتبال هم داشته باشند. نمونه بارز این اتفاق هم باشگاه پاری‌سن‌ژرمن بود که تا آستانه محرومیت به خاطر رعایت‌نکردن فیرپلی مالی هم پیش رفت. این باشگاه بعد از اینکه 222میلیون یورو برای جذب نیمار به بارسلونا پرداخت، برای محروم‌نشدن مجبور شد چند ستاره خود را بفروشد و دخل‌وخرج خود را
تراز کند.
آیا تراکتور توان پرداخت دارد؟
با برچیده شدن قانون سقف قرارداد در فوتبال ایران باز هم شاهد افزایش رقم قراردادها بودیم. از آنجایی هم که در فوتبال ایران باشگاه‌ها هیچ درآمدی از حق پخش تلویزیونی و تبلیغات محیطی و کپی‌رایت ندارند، همین اتفاق باعث شد بدهی‌های آنها به خاطر بیشتر بودن مخارج از درآمدها بیشتر شود و در خطر حذف از لیگ و لیگ قهرمانان آسیا قرار بگیرند. اتفاقی که با ورود کنفدراسیون فوتبال آسیا شرایطی را فراهم کرد که فدراسیون، سازمان لیگ، وزارت ورزش و باشگاه‌ها مجبور شوند فکری جدی برای پرداخت بدهی‌ها داشته باشند. حالا با گذر زمان باید جواب چند ابهام برطرف شود؛ اینکه مالک تراکتورسازی آیا توان پرداخت این قراردادهای نجومی را دارد؟ آیا با مرور زمان بدهی‌های باشگاه در صورت پرداخت‌نشدن قرارداد افزایش نمی‌یابد؟ از همه مهمتر اینکه وقتی باشگاه‌ها نمی‌توانند ارز دولتی در اختیار بگیرند، مبلغ قرارداد با واحد دلار و یورو ستاره‌های بزرگ از کجا تامین میشود؟
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
عبور ابراهیم از آتش جنجال
برای کمک به انسان‌ها و کاهش آلام بشری پیشگام هستیم
مکالمات سوپردولوکس با روانشناسان چتی!
مقاومت تا آخرین خاکریز
فروکش خودرو یک تا 8میلیون
نیاز به آموزشَ املا و نقاشی
پشت پرده خانه‌های عقربی
مشکل قم تخصصی است نه شخصی
کسی حواسش به تبریز نیست
درختان جاسوس نیستند
داور جنجالی جام را از استقلال گرفت؟
پسر جانباز ایرانی برای شناسایی جنازه پدر به افغانستان می‌رود
عبور از مرز نهایی زندگی معتادان با مدیتیشن
«خانه» سرپناه مشترک است
صفحه شهرونگ
نشد که بشود...
مناطق ویژه اقتصادی در اختیار بخش خصوصی
مديران دايمي؛ تا كي؟
