نشد که بشود...

حسین جمشیدی خبرنگار اعزامی شهروند به اندونزی اگر پیش‌بینی عجیب و غیرکارشناسی برخی از مسئولان قبل از بازی‌های آسیایی 2018 توقعات مردم و رسانه‌ها را بالا نمی‌برد، نمی‌شد نتیجه به دست آمده در جاکارتا را ناکامی برای ایران دانست. از آنجایی که این اتفاق حتی چند روز قبل از اعزام تیم‌ها رخ داد و معاون وزیر ورزش تعداد طلاها را 25 یا 26 پیش‌بینی کرد، حالا شاید برخی کسب 20 مدال طلا را هم ناکامی بدانند.
    طلا کمتر؛ اما مدال بیشتر از دوره قبل
کاروان ایران در پایان بازی‌های آسیایی 2018 با 20 مدال طلا، 20 نقره و 22 برنز به کار خود پایان داد. از نظر تعداد مدال ایران توانست به رکورد 62 مدال دست پیدا کند که تاکنون بی‌سابقه بوده است. از سوی دیگر 21 طلای دوره قبلی در اینچئون تکرار نشد، اما ایران مثل 2 دوره قبل در گوانجگو که به بهترین مقام خود یعنی جایگاه چهارمی رسیده بود، 20 مدال طلا کسب کرد. با این حال نتیجه بهتری از دوره قبلی کسب نشد و با توجه به اعزام بزرگترین کاروان تاریخ، پیش‌بینی مدال‌های طلای بیشتری می‌شد.
   چهارمی با پنچاک و کوراش رویا بود!


با این‌که وزیر ورزش بارها در ماه‌های اخیر هدف کاروان ایران را کسب عنوان چهارمی جدول مدال‌ها دانسته بود، به نظر می‌رسد با وجود رشته‌هایی مثل پنچاک سیلات و کوراش ایران نمی‌تواند در دوره‌های بعدی هم به چنین جایگاهی دست پیدا کند. اندونزی که با 31 مدال طلا در رده چهارم ایستاده، 14 مدال طلای خود را مدیون ورود پنچاک سیلات است. از سوی دیگر ازبکستان که در روز آخر ایران را در جدول مدال‌ها گرفت نیز 6 مدال طلا در رشته کوراش کسب کرده و 5 طلا هم در بوکس آورده است. البته به طلاهای ازبکستان در بوکس نمی‌توان ایرادی گرفت، اما کوراش و پنچاک سیلات نه المپیکی هستند و نه شناخته شده.
    بلا تکلیفی تیم‌ها و تغییرات مدیریتی
با اینکه انتخابات کمیته ملی المپیک‌ سال گذشته به موقع انجام شد، اما به نظر می‌رسد با توجه به زمان برگزاری بازی‌های آسیایی، موعد تغییرات در رأس این کمیته سرنوشت‌ساز خیلی مناسب نبود. صالحی‌امیری بعد از حضور در اتاق ریاست کمیته سعی کرد سریعا برنامه‌ها را برای حضور آماده تیم‌های ورزشی در اندونزی پیش ببرد، اما شاید کمی دیر شده بود. به‌هرحال این تغییرات به ورزش ایران در بخش مدیریتی لطمه وارد کرد و یکی از تاثیرات اصلی آن بلاتکلیفی تیم‌های اعزامی تا روزهای پایانی بود. شاید مسئولان کمیته ملی المپیک وقت کافی برای سرکشی به برخی از رشته‌های ناکام در جاکارتا را نداشتند وگرنه از اعزام آنها صرف نظر می‌کردند. 5 ناکام بزرگ جاکارتا    کیانوش رستمی
شاید بزرگترین ناکام بازی‌های آسیایی 2018 را بتوان کیانوش رستمی دانست. وزنه‌برداری که در المپیک 2016 توانست مدال طلا کسب کند، با تغییر وزن ناگهانی خود قبل از بازی‌های آسیایی و قرار گرفتنش در کنار سهراب مرادی همه را شوکه کرد. باز هم همه تصور کردند او بعد از سهراب به مدال نقره می‌رسد، اما انتخاب وزنه‌های عجیبش نقره را هم از او گرفت، تا در جاکارتا دست خالی بماند.
   مجتبی عابدینی
ملی‌پوش باتجربه شمشیربازی با اینکه در بخش تیمی توانست همراه با سایر هم‌تیمی‌هایش به مدال نقره بازی‌های آسیایی برسد، در بخش انفرادی ناکام بود. عملکرد مجتبی عابدینی مورد  انتقاد سرمربی تیم‌ملی قرار گرفت و همین باعث شد تا این شمشیرباز 34 ساله تصمیم به خداحافظی بگیرد.
   مهدی خدابخشی
همه امیدوار بودند مهدی خدابخشی که تا چند‌سال قبل در صدر جدول رنکینگ تکواندوی جهان قرار داشت، در جاکارتا به روزهای طلایی خود بازگردد. این تکواندوکار برخلاف سایر هم تیمی‌هایش نتوانست حتی یک پیروزی هم کسب کند و در همان گام نخست شکست خورد تا با ناکامی محض به تهران بازگردد.
   حسن تفتیان
چند سالی است که با حضور حسن تفتیان و هزینه‌هایی که برای او از سوی فدراسیون دوومیدانی می‌شود، همه منتظر کسب یک مدال خوشرنگ حداقل در سطح آسیا هستند. سریع‌ترین مرد ایران در بازی‌های آسیایی رکوردهای خوبی را ثبت نکرد و دستش از مدال دوی 100 متر کوتاه ماند تا یکی از ناکام‌ها لقب بگیرد.
   محسن شادی
دارنده 2 مدال طلای بازی‌های آسیایی برای هت تریک طلایی به ورزش برگشت و پای به اندونزی گذاشت. محسن شادی در رشته رویینگ اصلا در حد و اندازه‌های خودش ظاهر نشد و برخلاف اینچئون و گوانگجو این‌بار دست خالی ماند تا احتمالا برای همیشه از قایقرانی خداحافظی کند. موفق‌ترین رشته‌ها
برای نام بردن از برترین رشته‌های ورزشی ایران در بازی‌های آسیایی 2018 نباید واترپلو را جا بیندازیم. ملی‌پوشان این رشته با شکست چین در دیدار رده بندی بعد از 44‌سال به مدال برنز دست یافتند. همچنین تیم‌ملی والیبال با وجود این‌که یکی از قابل پیش‌بینی‌ترین طلاهای کاروان ایران را کسب کرد، حتی یک ست هم به حریفانش نداد و برای رقبای جهانی خود هم تا حدودی خط و نشان کشید. شاید بتوان گفت موفق‌ترین رشته در جاکارتا کبدی بود. این فدراسیون 2 تیم زنان و مردان را به بازی‌های آسیایی اعزام کرد و رکورد صددرصد طلایی را ثبت کرد. دختران و پسران کبدی کار ایران در جاکارتا واقعا خوش درخشیدند. کشتی هم اگرچه طبق پیش‌بینی‌ها عمل کرد و بازهم طلایی‌ترین رشته با کسب 5 مدال طلا لقب گرفت؛ اما به‌هرحال عملکرد خوبش را نباید فراموش کرد. همچنین دوومیدانی ایران با کسب 2 مدال طلا و یک نقره درخشش غیرقابل پیش‌بینی در بازی‌های آسیایی داشت و توانست خودش را جزو موفق‌ترین فدراسیون‌ها جای دهد.  ناکام‌ترین رشته‌ها
از دوچرخه‌سواری شروع کنیم که رئیسش خیلی راحت درباره کسب 5مدال و حداقل 3مدال در بازی‌های آسیایی صحبت می‌کرد، اما به شکلی باورنکردنی بدون مدال ماند. برخی اتفاقات عجیب پیرامون ورزشکاران این رشته هم رخ داد که می‌توان به پنچر شدن تایر، زمین خوردن 2 دوچرخه سوار و پارگی زنجیر دوچرخه اشاره کرد. تیراندازی نیز کاروان پرامیدی را راهی اندونزی کرده و پرچمدار ایران را در دل خود جای داده بود، فقط یک مدال برنز کسب کرد تا جزو ناکام‌های این دوره لقب بگیرد. تیراندازی با کمان هم شرایط مشابهی داشت و فقط یک برنز دشت کرد. جا ماندن زهرا نعمتی از مسابقه هم اتفاق عجیبی بود که نمره منفی را در کارنامه این فدراسیون ثبت کرد. جوجیتسو، پنچاک سیلات و سامبو 3 رشته رزمی بودند که در مجموع حدود 30 نفر از کاروان ایران را تشکیل می‌دادند اما به جز یک برنز عجیب در پنچاک سیلات دیگر هیچ خروجی نداشتند. به نظر می‌رسد باید درباره اعزام این رشته‌ها و نتایجی که کسب کردند، بررسی دقیق صورت بگیرد. قایقرانی هم با توجه به عدم موفقیت در کسب مدال طلا با وجود نقره و برنزهایی که کسب کرد، جزو ناکام‌های کاروان ایران به حساب می‌آید. همچنین رشته هندبال را در میان ورزش‌های تیمی باید جزو ناکام‌ها قلمداد کنیم که بازهم نتوانست جزو 4 تیم برتر آسیا قرار بگیرد؛ اگرچه فوتبال هم می‌توانست در این لیست قرار بگیرد اما به دلیل اعزام تیم زیر 21‌سال شاید باید کمی به آینده امیدوار باشیم. ستاره‌های ورزش ایران در جاکارتا    سهراب مرادی
با این‌که مدال طلای سهراب مرادی در دسته 94 کیلوگرم تقریبا قابل پیش‌بینی بود، او با رکوردشکنی در حرکت یک ضرب توانست جزو ستاره‌های بازی‌های آسیایی قرار بگیرد. این وزنه‌بردار باتجربه که چند سالی است تمام افتخارات ممکن را کسب کرده، به نخستین طلای بازی‌های آسیای خود رسید و بعد از 19‌سال رکورد وزنه‌بردار یونانی را در حرکت یک‌ضرب شکست تا حالا هر 3 رکورد جهان در دسته 94 کیلوگرم در اختیار خودش باشد.
رضا علیپور
یکی از مدال‌های طلایی که در اندونزی به کاروان ایران چسبید و درواقع تنها طلایی که در شهر پالمبانگ به دست آمد را رضا علیپور کسب کرد. این سنگنورد کشورمان که در سال‌های اخیر رکورددار سرعت جهان شده، با طلای خود کمک زیادی به بیشتر دیده‌شدن فدراسیون کوهنوردی و رشته سنگنوردی کرد. حالا باید به واسطه المپیکی‌شدن این رشته بیشتر در انتظار درخشش علیپور باشیم.
حسن یزدانی
باز هم مدال طلا و باز هم اقتدار نابغه جویباری. حسن یزدانی که فقط جای خالی مدال طلای بازی‌های آسیایی در کارنامه‌اش دیده می‌شد، توانست در جاکارتا نیز اقتدارش را به رخ بکشد. او حتی به یکی از حریفانش هم اجازه نداد که تا پایان 6 دقیقه مقابلش بایستد و همه را با امتیاز عالی شکست داد.
احسان حدادی
احسان حدادی با کسب چهارمین طلای خود در چهارمین دوره متوالی دست به تاریخ‌سازی زد. او حالا یک رکورد منحصربه‌فرد به نام خودش ثبت کرده است. این پرتابگر دیسک ایران که امسال کاملا آماده به نظر می‌رسد، بعد از طلایی‌شدن در جاکارتا هدف خود را دومین مدال المپیکی در ‌سال 2020 عنوان کرد.
نوشاد عالمیان
این ملی‌پوش تنیس روی میز که از دوره نوجوانی به‌عنوان یک پدیده و نابغه در کشورمان شناخته می‌شود، بالاخره کار نیمه‌تمام خود را انجام داد. نوشاد عالمیان توانست بعد از 52‌سال برای تنیس روی میز ایران یک مدال برنز کسب کند؛ در شرایطی که رقبایش جزو بهترین‌های جهان بودند. پدیده‌ها را هم بشناسید! حسین کیهانی| شاید غیرمنتظره‌ترین طلای بازی‌های آسیایی را باید به نام حسین کیهانی بنویسیم. دونده‌ای که در 3‌هزار متر با مانع توانست با پشت سر گذاشتن رقبایش و با سرعتی خیره‌کننده به‌عنوان نفر نخست از خط پایان عبور کند و یک طلای با ارزش را برای دوومیدانی و کاروان ایران به دست بیاورد. میرهاشم حسینی| شاید بیش از همه در تکواندو روی فرزان عاشورزاده و مهدی خدابخشی برای کسب مدال طلا حساب باز می‌کردیم، اما میرهاشم حسینی با درخشش خیره‌کننده خود در وزن منهای63کیلوگرم یکی از پدیده‌های ورزش ایران در جاکارتا لقب گرفت و با مدال طلا بازگشت. مرتضی شریفی| ایگور کولاکوویچ بعد از امتحان‌کردن بازیکنان جوان در لیگ ملت‌های 2018 حالا بیش از همه به مرتضی شریفی در ترکیب اصلی میدان می‌دهد. این بازیکن 19 ساله که به ورونای ایتالیا هم ملحق شده، یکی از ستون‌های اصلی قهرمانی والیبال در بازی‌های آسیایی بود و حالا او را به‌عنوان یک پدیده می‌توان قلمداد کرد. علیرضا کریمی| شاید کمتر کسی تصور می‌کرد علیرضا کریمی بعد از اتفاقاتی که ‌سال گذشته برایش رخ داد و با 6 ماه محرومیت مواجه شد، بتواند چند ماه بعد از پایان محرومیت اینطور در بازی‌های آسیایی بدرخشد. ارزش کار کریمی زمانی بالاتر می‌رود و او را می‌توان در فهرست پدیده‌ها قرار داد که متوجه شویم کریمی در 2 وزن بالاتر از وزن اصلی خودش که 86 کیلوگرم بود، رقبای آسیایی‌اش را از پیش‌رو برداشته است. اندونزی 20 که هیچ، 19 هم نگرفت
با این‌که مردم و مسئولان در اندونزی تمام تلاش خود را برای یک میزبانی مناسب کردند، اما قطعا این کشور 20 که هیچ، اگر قرار به نمره دهی بود، 19 هم نمی‌گرفت. امکانات نسبتا سطح پایین، شلوغی و ترافیک، آلودگی هوا، برگزاری مسابقات در 2 شهر و... جزو موارد و مشکلات اندونزی در طول برگزاری بازی‌های آسیایی بود. با این‌که اندونزی با قرار گرفتن در رده چهارم بازی‌های آسیایی، سود اقتصادی و ایجاد شور و نشاط در جامعه به اهدافش در جریان میزبانی از هجدهمین دوره بازی‌های آسیایی رسید، اما اکثر کشورهای شرکت‌کننده از وضع رضایت نداشتند. به‌هرحال شاید این کشور که سال‌های زیادی از استقلال آن نمی‌گذرد، بتواند با این تجربه بزرگی که به خاطر میزبانی از بزرگترین رویداد ورزشی قاره کهن به دست آورد، درسال‌های آینده بتواند دست به کارهای بزرگتری هم بزند. نباید از اندونزی ناراضی باشیم اما ارایه میزبانی به کشورهای این چنینی یک ریسک برای شورای المپیک آسیا به حساب می‌آید. به همین خاطر بار دیگر‌سال 2022 مسابقات در چین برگزار می‌شود تا خیال همه اهالی ورزش در آسیا بابت کیفیت میزبانی راحت باشد.