روزنامه همدلی
1397/06/26
ولی‌الله شجاع‌پوریان چرا مجبوریم صدا را کم کنیم
برای آنهایی که طی سال‌ها در ایران درگیر مدیریت در مطبوعات بوده‌اند، تلخی‌ها، تنگی‌ها و دشواری‌های فراوان این حرفه، آشنا و غیر قابل اجتناب است.انتشار روزنامه علاوه بر مشکلاتی که خطوط قرمز برای مدیران و تحریریه‌ها به‌وجود می‌آورد و گاه آنان را تا مسلخ توقیف پیش می‌برد، با مشکلات بسیار بزرگ دیگری نیز دست به گریبان می‌کند که این مشکلات، شرایط بسیار بد مالی است.
به شکل سازمانی این از وظایف مدیرمسئول است که علاوه بر نظارت کلان به روزنامه، شرایط را مالی که از جمله تامین منابع مالی و جذب آگهی است، مدیریت و از سوی دیگر با چاپخانه، توزیع و سایر طرف‌های کاری روزنامه هم چانه‌زنی کند.
اما شرایط امروز کشور هرروز وضعیت مطبوعات را سخت‌تر و راه تنفس‌شان را محدودتر می‌کند و دست مدیران مسئول به قولی آنچنان در پوست گردو قرار می‌گیرد که مجبور به اتخاذ تصمیم‌هایی تلخ که خود به آنها اعتقادی ندارند می‌شوند و این از سر اجبار است.
در این میان از حمایت و یارانه دولت هم خبری نیست و سازمان‌های مردم‌نهاد هم آنقدر درگیر تنگی‌های مالی شده‌اند که توان ایستادن در کنار مطبوعات و حمایت از آنها را ندارند.
در یک کلام حال و روز «رکن چهارم دموکراسی» آنقدر زار شده است که به اصطلاح این روزهای جامعه، مدیران مسئول برای سرپا نگه داشتن روزنامه‌ها مجبورند «کلاه، کلاه» کرده و گاه منابعی از محل‌های دیگر را در روزنامه‌هایشان هزینه کنند تا همچنان پابرجا بمانند.
با این‌حال و علی‌رغم تمام این سختی‌ها باز هم دست و پنجه کردن با مشکلات آنچنان سخت میشود که بسیاری از مطبوعات دچار «خود تعطیلی» می‌شوند تا بتوانند خود را از این ورطه خلاص کنند و آنهایی که استقامت بیشتری دارند مجبورند تا هزینه‌های روزنامه را به حداقل برسانند تا سرپا بمانند.
اما آنان که در میان این کشاکش مرگ و زندگی بیش از همه آسیب می‌بینند روزنامه‌نگارانی هستند که با پایین‌ترین سطح دستمزد که گاه اشاره به مقدار آن، شرمساری به بار می‌آورد، مشغول در این حرفه هستند و نخستین قربانیان این وضعیت وخیم می‌شوند.
روزنامه همدلی طی این چند سال حضور در عرصه مطبوعات تمام تلاش خود را معطوف به کار حرفه‌ای و پایبندی به اصول اخلاقی آن کرده است. این روزنامه با تحریریه‌ای جمع‌وجور اما منسجم و هماهنگ توانست در میان بزرگان این حرفه خودی نشان دهد و منشا اثر در بسیاری از موضوعات در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شود. با این همه اجباری ناخواسته که در بالا به آن اشاره شد سبب شد تا تعداد صفحات این روزنامه از 12 به ۸ کاهش پیدا کند تا بتواند همچنان در کنار مخاطبان باشد.
این امر سبب کوچک‌تر و جمع و جورتر شدن تحریریه خواهد شد و همانطور که پیشتر ذکر شد، تاوان وضعیت ناهنجار مطبوعات مانند گذشته بر گرده روزنامه‌نگاران و تحریریه‌ها سنگینی خواهد کرد.
امید ما این است تا با بروز و ظهور یکپارچگی و همدلی در سطح مسئولان کشور و گذر از گردنه‌های سخت و دشوار، دوباره به شرایط عادی بازگردیم و بتوانیم مانند گذشته از تمام ظرفیت‌ها برای ماندن در کنار مخاطبان‌مان بهره ببریم و پس از مدت کوتاهی بتوانیم با همدلی، دوباره به حالت اول بازگردیم.
سایر اخبار این روزنامه
نگاهی به موقعیت بکر کشاورزی ایران و هجوم سرمایه‌های داخلی به کشاورزی پایدار آویزان کراوات نیستیم، روی پا ایستاده‌ایم
«همدلی» موضوع خبر تجاوز گروهی به 41 دختر ایرانشهری را که سه ماه قبل اتفاق افتاد، بررسی می‌کند
در حالی که سرنوشت برگزیت هنوز مبهم است، زمزمه‌های برکناری می تا چه اندازه جدی است؟
نگاهی به حضور بیست و چند ساله سینمای ایران در اسکار از تاخیر و تحریم تا درخشش فرهادی
«همدلی» نتیجه کاهش صادرات نفت ایران و تاثیر ناخوشایند آن بر اقتصاد سایر کشورها را در گفت و گو با کارشناسان ارزیابی کرد
اصلاح طلبان بر سر این که آیا می توانند پروژه اصلاح طلبی را برای خود به نتیجه برسانند یا نه، توافق ندارند
ایران در سوگ سالار شهیدان
چهل و یک سال گذشت از روزی که موسیقی ایران در سوگ واروژ هاخبندیان نشست واروژان بود و دیگر هیچ
ولی‌الله شجاع‌پوریان چرا مجبوریم صدا را کم کنیم
اگر روحانی کمی خاتمی باشد
نگاهی به موقعیت بکر کشاورزی ایران و هجوم سرمایه‌های داخلی به کشاورزی پایدار آویزان کراوات نیستیم، روی پا ایستاده‌ایم
