روزنامه ایران
1397/08/14
به نام «پدر»
حامد جیرودی
خبرنگار
«پدر» این لقبی است که هواداران استقلال روی زنده یاد منصور پورحیدری گذاشته‌اند. هوادارانی که در دقیقه 22 هر بازی شعار «پورحیدری، روحت شاد» را فریاد می‌زنند اما شاید این روزها بیشتر از همیشه نبودن پدر را در کنار خود حس می‌کنند. مردی که تمام زندگی‌اش را وقف آبی پوشان کرده بود و حتی خانه و مغازه‌اش را هم برای استقلال فروخت. تصویری که از او وقتی با قامت خمیده و رنجور از بیماری با عصا آخرین حضور خود کنار نیمکت استقلال در بازی با پیکان ایستاده، بسیار این را در اذهان علاقه‌مندان به فوتبال تداعی می‌کند که او واقعاً پدر بوده است.
مرحوم پورحیدری در ۶ بهمن ۱۳۲۴ در خانواده‌ای ۷ نفره حوالی میدان خراسان تهران به دنیا آمد. خانواده او در ابتدای نوجوانی‌اش به محله قلهک تهران نقل مکان کردند و همان زمان‌ها بود که پورحیدری فوتبال در زمین‌های خاکی را سرگرمی اصلی خود کرده بود. در سال ۴۱ پورحیدری در تیم دخانیات بازی را آغاز کرد. در ابتدای دوران بازیگری‌اش در پست مدافع میانی بازی می‌کرد اما بعداً مربیانش تشخیص دادند که بهتر است از او در پست دفاع راست استفاده کند. پورحیدری که در ادامه به دارایی رفته بود، با وجود قهرمانی در لیگ باشگاه‌های تهران، از این تیم جدا شد و به تاج پیوست و تا پایان دوران بازیگری‌اش در این تیم بازی کرد. او که در سال ۵۴ و در سن ۳۰ سالگی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد، زندگی شخصی خود را هم در همان سال به باشگاهی که برایش عشق می‌ورزید، پیوند داد و در همان سال با فریده شجاعی که آن روزها عضو تیم بسکتبال تاج بود، ازدواج کرد که حاصل این ازدواج یک دختر و یک پسر به نام‌های عسل و علی است. در این شرایط باز هم ارتباط پورحیدری با مردان آبی ادامه پیدا کرد و او دستیار رایکوف سرمربی وقت تاج شد و وقتی جکیچ هم سرمربی این تیم شد، پورحیدری را به‌عنوان دستیار خود انتخاب کرد. بعد از انقلاب، پورحیدری از جمله کسانی بود که تلاش زیادی داشت که تیم محبوبش منحل نشود و به همراه افرادی همچون عنایت‌الله آتشی، عباس کرد نوری و... نام این تیم را به استقلال تغییر داد و اولین جامی که استقلال با نام جدیدش در آن به میدان رفت، جام شهید اسفندیاری بود. شهید اسفندیاری خودش مدتی شاگرد پورحیدری بود و سابقه بازی در تیم تهران جوان را هم داشت. پورحیدری که در سال 1970 اولین قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا را با آبی‌ها به دست آورده بود، در سال ۱۹۹۰ هم قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا را با استقلال به‌عنوان سرمربی به دست آورد تا حالا دو ستاره بالای لوگوی استقلال با همت ستاره‌ای چون پورحیدری و دوستانش زده شود. مردی که در قامت سرمربی تیم ملی، قهرمانی در بازی‌های آسیایی 1998 بانکوک را هم به دست آورد.
او در سال‌های آخر هم با عناوینی مثل مدیر فنی، عضو هیأت مدیره یا سرپرست در کنار استقلال بود تا به هیچ عنوان از تیم مورد علاقه‌اش جدا نباشد. پورحیدری سرانجام پس از چیزی حدود یک سال مبارزه با بیماری سرطان، در 14 آبان 95 جان به جان‌آفرین تسلیم کرد و حالا دومین سالروز پرواز ابدی اوست. مردی که مطمئناً نامش به نیکی در تاریخ فوتبال ایران باقی می‌ماند.
سایر اخبار این روزنامه
گیرکردن اسلحه دفاعی محیط بانان در بهارستان
زنان لالجین پای کوره‌های سفال
به نام «پدر»
سری «آ» امسال با حضور ایرانی‌ها جذاب‌تر میشود
«سی‌اف‌تی» دوباره در مجلس
پاسخ به تحریم در سالروز تسخیر
راهکارهای بخش‌خصوصی برای بهبود کسب و کار
گرانی ویزیت پزشکان عامل مصرف خودسرانه دارو
درصد نرخ بیکاری زنان: 20، جوانان: 25 فارغ التحصیلان: 19
در «ایران جوان» بخوانید
ایرانیان چه در سر دارند
ریشه های اختلاف دو برابری بیکاری زنان و مردان
سیگنال‌های رد الحاق به کنوانسیون CFT
