روزنامه آفتاب یزد
1396/02/03
ضیاء مصباح
به عمل کار برآید به سخن دانی نیست ...بیان مشکلات گوناگون پدید آمده از ناهماهنگیها و برخورد سیاسی در همه امور، ارائه راهحل مشکلات را میطلبد. به عنوان مثال: گفتهها باید معطوف به راهحل کنترل تورم باشد، انتخاب شعار «مبارزه با تورم» دردی را در این مقوله شاخص، درمان نمیکند. یا در باب مسئله «بیکاری و اشتغال» نمیتوان فقط با گفتن این جمله احساسی «از دیدن افراد بیکار رنج میبرم» رای جامعه را انتظار داشت.
عنوان به وجود آوردن «سالی دو میلیون شغل» نشانگر این است که احتمالا گوینده معنای «شغل و دو میلیون نفر» را نمیداند و راهحلی ارائه نمیدهد و توجه ندارد که «پول و بودجه لازم» برای این برنامه فراهم نیست و یا......
مسائل اصلی مردم را میتوان به ترتیب: «تامین امنیت»، «اشتغال»، «بهبود وضع اقتصادی» و «کنترل آسیبهای اجتماعی» دانست.
در پی اعلام اسامی کاندیداهای رسمی ریاست جمهوری، در تبلیغات در پیش آنچه در مناظرهها «چه مستقیم پخش شود و یا ضبط شده» باید مطرح شود برنامه نامزدها است .
مخالفان دولت به نظر میرسد به دلیل «غلبه احساسات» و «عدم دور اندیشی» فقط به ذکر کلیات اشاره میکنند، بدون اینکه هیچ مورد مشخصی برای حل مسائل عدیده موجود بیان کنند. به همین دلیل یکی از تایید شدهها ادعا میکند که «اقتصاد را طی ۴ سال، ۵/٢ برابر میکند» در حالی که چنین چیزی در تاریخ بیسابقه است.
کشوری که طی ۴ دهه گذشته رشد اقتصادی آن حداکثر برابر رشد جمعیت آن بوده، چگونه میتواند طی یک دوره ریاست جمهوری چنین گام غیرممکنی را بردارد؟
امنیت اقتصادی در دولت قبل واژهای بیش نبود و نباید به آن شرایط «با بیتفاوتی و عدم شرکت در انتخابات یا دادن رای بسیار با ارزش خود به آنانکه صرفا شعار میدهند و کارنامه موثر و مفیدی نداشتهاند» برگردیم و زمانی متوجه اشتباه بشویم که به مدت ۴سال اختیار امور را به دست آنانکه «از اصول دورمانده و توان و تجربه این مهم را نداشته اند» سپردهایم که «خود کرده را تدبیر نیست».
در شرایط فعلی دو موضوع را باید مدنظر داشت:
۱-آمدن ترامپ و به چالش کشیدن امنیت جهان، کشور ما به دلایل گوناگون و با قرارداشتن در منطقه ناامن خاورمیانه چنانکه میدانید، در مقایسه با اغلب کشورهای منطقه و بیش از دیگر کشورها در معرض ترکشهای ناامنکننده قرار دارد.
۲-نامزدهایی که دارای گرایشهای خاص در سیاست داخلی و خارجی هستند در کنترل بحرانها باید کوشا باشند هر چند گروهی موجودیت خود را در بحرانها میدانند.
مسئله امنیت فقط مسائل نظامی نیست، امنیت پایدار یک مقوله همهجانبه بوده و به طور مشخص به رشد و توسعه اقتصادی ، فرهنگی و اجتماعی کمک میکند.
زمانی که مالکیت امنیت نداشته و شغل پایدار نباشد و از همه مهمتر وقتی که امنیت سیاسی، منطقهای و بینالمللی برای کشورمان با تعاریف اصولی ملموس نباشد و مشاهده نشود سرمایهگذاران وارد میدان نمیشوند.
دولت فعلی با همه کوششها، به دلایلی که اشاره میشود امکان غلبه کامل بر تنگناها و موانع را در دور اول خدمت خود نیافت.
به نظر نگارنده و بسیاری از دلسوزان درون وطن، ادامه مدیریت دولت روحانی (با همه ایرادات و نقاط ضعف) ارجح به نظر میرسد.
در این رابطه تاکید میشود موفقیت برنامههای اقتصادی یعنی مهمترین موضوع مورد بحث زمانی تحقق مییابد که تمرکز اختیارات، وحدت، ثبات مدیریت و هماهنگی، تقارن میزان مسئولیتها و حیطه اختیارات، پاسخگویی ،سیستم تشویق و توبیخ، رعایت حقوق جامعه بر اساس قانون اساسی، رعایت حقوق زنان، ممانعت از دخالت افراد در امور مختلف حسب سلیقه، لغو قوانین موازی و در مواردی مغایر یکدیگر، واگذاری مدیریتهای کلیدی به افراد تحصیل کرده و با تجربه واجد شرایط، حذف رانت و امتیازخواهی براساس رابطه، جلوگیری از انحرافات اجتماعی که ریشه در امرار معاش دارد و دهها نکته بسیار بارز و مهم دیگر........تحقق یابد .
سرمایهگذاران جهانی در صورت مشاهده و اعتماد به مجموعهای از شاخصهای امنیت پایدار در سیاست خارجی و داخلی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، به کشور وارد میشوند.
برجام مقدمه تحقق این امنیت به شمار میرود نه همه آن. بدون امنیت در سیاست داخلی و اقتصادی نمیتوانیم بیکاری و نابسامانی های بسیار شدید فعلی که انحرافات شدیدی را همراه آورده سامان داد. مفهوم امنیت همهجانبه و پایدار، مهمترین موضوع محوری در مناظرهها، تبلیغات و فعالیتهای انتخاباتی در پیش و انتخاب فرد مناسب در مسیر ساختن زیربنای لازم برای افزایش اشتغال، رشد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، ثبات و آرامش منطقهای، پیشرفت کشور و احترام به انسانها از همه ابعاد و برقراری روابط بین المللی در پرتو منافع ملی میباشد.
سایر اخبار این روزنامه