آیت الله جمی چشم آبادان بود

ولی الله شجاع‌پوریان‌‪-‬ هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق ثبت است بر جریده عالم دوام ما مرحوم آیت الله غلامحسین جمی امام جمعه فقید و رشید آبادان از آن دست شخصیت هایی به شمار می روند که پرداختن به ابعاد مختلف وجودی و معرفتی ایشان امری سهل و ممتنع است، سهل از آن جهت که ایشان واجد شرایط و صفات برجسته و ممتازی بودند که هم برای عموم قابل فهم و درک بود و هم دوست و دشمن بر آن صحه می‌گذاشت و ممتنع از آن جهت که پرداختن به ابعادی از شخصیت ایشان ممکن است تصویر جامع و کاملی از شخصیت ایشان را به مخاطب منتقل نکند و حق مطلب به درستی ادا نشود.
دوران زندگی آیت الله جمی به سه ربع قرن درخشان و موثر در سه حوزه علم اندوزی، مبارزاتی و روشنگری تقسیم می شود. آیت الله جمی در ربع اول قرن زندگی و از همان کودکی با قرآن و دعا مانوس بودند و بعد از اتمام تحصیلات ششم ابتدایی به تحصیل علوم حوزوی در بوشهر و سپس اساتید مبرزی همچون آیت‌الله حق‌شناس پرداختند و سپس در نجف اشرف به پای درس اساتید بنام و برجسته حاضر شدند. ربع قرن دوم عمر آیت الله جمی به مبارزه و مقاومت در دوران پیروزی انقلاب و بعد از آن دوران دفاع مقدس سپری شد. آیت الله جمی بعد از حضور در آبادان در دوران جوانی وارد فعالیت های انقلابی و مبارزه علیه رژیم شاه شدند و یکی از روحانیون مبارز و انقلابی خطه جنوب کشور به شمار می‌آمدند، روشنگری های او از ظلمی که بر مردم می رفت شهره عام و خاص بود و از این رو رابطه‌ای صمیمانه، عاطفی و عمیق با امام خمینی(ره) چه در دوران مبارزه و چه پس از پیروزی انقلاب داشت، وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی و دریافت حکم «امام جمعه شهر آبادان» خصوصا در دوران دفاع مقدس حضوری دایمی و امیدبخش در آبادان داشتند و در دوران سخت محاصره و در ایامی که شهر زیر بمباران مداوم دشمن بود، آبادان را ترک نکردند و در کنار رزمندگان ایستادند. روحیه شجاعت و مقاومت آیت الله جمی به گونه ای بود که با وجود مخاطرات فراوان بر برپایی و استمرار نمازجمعه در شهر آبادان مداومت داشتند و از این رو نمازجمعه آبادان بعد از نمازجمعه تهران به یکی از تریبون های اصلی دوران دفاع مقدس تبدیل شده بود و آیت الله جمی با ایراد خطبه‌های آتشین و سیره و سیرت عملی، به چهره ای بی‌بدیل از شجاعت، صبر، صداقت و مسئولیت‌پذیری در طول دفاع مقدس تبدیل شده بود. ربع سوم زندگانی آیت‌الله جمی در کسوت امامت جمعه نیز به دفاع از مردم آبادان و احقاق حقوق مردمان مظلوم و نجیب جنوب سپری شد، او بسی ساده زیست بود و مردمداری از صفات برجسته ایشان بود، آیت الله جمی به عنوان پدر معنوی و «چشم آبادان» به رغم بیان کاستی‌ها، مشکلات و مطالبات مردم هیچ گاه در مسائل اجرایی، اقتصادی و سیاسی دخالت نمی کردند و بیشتر تلاش می کردند با بیان مسائل کلی و ارائه رهنمودهای کلان و توصیه های مشفقانه مسئولان استان و کشور را در هر جایگاهی که هستند تقویت و آنان را به پیگیری امور مردم فرا می‌خواندند.
به یقین هر سه ربع قرن زندگی پرافتخار و پربار آیت‌الله جمی می تواند الگویی مغتنم برای نسل جوان امروز باشد، او به فراخور زمان خویش می زیست و در هر دوره‌ای تکلیف خود را به خوبی می‌شناخت و ادا کرد. آیت الله جمی تبلوری از تبار روحانیت ساده زیست، مردم دوست و مسئولیت شناس بود و هماره مورد رجوع بسیاری از مردم جنوب بود و نام او برای همیشه به نیکی و صداقت در تاریخ کشورمان ثبت و ضبط است.