روایتی از تخریب‌های صورت گرفته علیه دولت

آفتاب یزد ـ گروه سیاسی: در یک فایل تصویری که این روزها دست به دست در گروه‌ها‌ی تلگرامی و دیگر فضاهای مجازی در حال چرخیدن است، عزت‌الله ضرغامی را می‌بینیم که با تبسمی معنادار! به مخاطبان خود می‌گوید:«بعضی وقت‌ها‌ که به شبکه بی.بی.سی. فارسی نگاه می‌کنم و جمعی از مسئولان سابق نظام را می‌بنیم به شک می‌افتم که اگر آن آرم بالای شبکه را بردارند، چه تفاوتی با گذشته‌ها‌ی نچندان دور سیمای جمهوری اسلامی ایران دارد؟! مگر همین‌ها‌ در تلویزیون خودمان به عنوان مسئول سخنرانی نمی‌کردند؟!» و در ادامه اشاره‌ای دارد به آدم‌ها‌ و چهره‌ها‌یی چون مهاجرانی و...
در نقیض گفته‌های چندپهلوی عزت ا... ضرغامی باید گفت ما هم این روزها وقتی به تلویزیون جمهوری اسلامی ایران می‌نگریم و آمار و ارقام فقر و بیکاری و بی‌کفایتی و اشتغال و معیشت را از زبان برخی کاندیداها می‌شنویم به خودمان می‌گوییم نکند خدای ناکرده مثل تلفن که قدیم‌ها‌ «خط روی خط»می شد! کانال در کانال شده و ما داریم تصاویری صداگذاری شده از سوی دشمنان خودمان می‌شنویم و ملاحظه می‌کنیم؟!
این که کاندیدایی از فقر مطلق ده درصدی بگوید و آن دیگری از تعطیلی پتروشیمی و دیگری از معیشتی که در مرز زنده ماندن و نماندن قرارگرفته این که نامزدی از بی کفایتی دولت بگوید و از انباشت بدهی‌ها‌ی بانکی که به رقم‌ها‌ی چندصدهزارمیلیارد تومان رسیده و این که در مدت 4 سال می‌شود درآمد کشور را 2.5 برابر کرد و... و.... هیچ کس نیست بپرسد این‌ها‌ افشاگری علیه نظام است؟ فشار بر دولت جاری است؟ تلاش برای رسیدن به پاستور است؟ یا انتقام از گذشته؟ و یا بازی«با ما و بر ما؟!»
همین چند ماه قبل وقتی ترامپ لگام از دست داده به کاندیدای رقیب می‌تاخت و چون می‌تاخت اول از همه اخلاق را می‌باخت مگر همه جهان زبان بازنکردند که این دو رقیب دیگر آبرویی برای آمریکا و آمریکایی باقی نگذاشته اند؟ مگر نه این بود که کار را رسانیدند به اندرونی‌ها‌ی خانوادگی و گذشته‌ها‌ی نورانی که هر دو کم هم نداشتند در پرونده بی‌اخلاقی‌ها‌!؟


نکند برخی ورود به پاستور را با الگو برداری از ترامپ در ورود به کاخ سفید دارند بازنمایی می‌کنند و نکند این قدر این پاستور مهم شده که دارند وارد حوزه‌ها‌ی امنیتی و محرمانه می‌شوند! اصلا گیریم بسیاریم از حرف‌ها‌ درست مگر نه این است که:«جز راست نباید گفت، هر راست نشاید گفت؟!» و مگر جز این است که کشور را بر پایه اخلاق مداری و احساس امنیت و آرامش می‌خواهیم مدیریت کنیم؟ یعنی نامزدان محترم فکر می‌کنند با چند آمار و ارقام و چند افشاگری و عدد و نمودار لو دادن مردم جان و مال و دار و ندار تقدیم می‌کنند!؟
هنوز هم دیر نیست! باید اندکی ترمز ادعاپراکنی‌ها‌ی تخریبی را کشید که یک پای این مسائل اگر پاستور و پاستور نشینی است؛ پای دیگر آن کشور است و امنیت نظام و آبروی انقلاب! نکنند کاری که بیرون نشسته‌ها‌ی معاند بگویند بعد از 4 دهه این مقدار فقیر و آن مقدار بیکار فلان اندازه اختلاس حاصل مجموعه نظام است و دست بگذارند روی ناکارآمدی‌ها.
هنوز هم دیر نیست! باید اندکی منصفانه و اخلاق مدارانه‌تر نگریست و گفت و ادعا نمود که اگر 10درصد فقیر مطلق داریم، اگر فلان میلیون نفر بیکار داریم و اگر اشتغال و تولید و غیره و غیره مان مشکل دارد بپذیریم این‌ها‌ حاصل یک دولت چهارسال یا بهتر است بگوییم چهل و سه ـ چهارماهه نمی‌تواند باشد! الگو اگر بر می‌داریم از شیوه بزرگان خودمان باشد نه از روش‌ها‌ی بداخلاق محور و هتاکانه و زشت بیرونی‌ها‌ که نه این جا آمریکا است و نه پاستور با کاخ سفید کوچکترین سنخیتی دارد!