بودجه 98 شهرداری تهران به شورای شهر رسید فراتر از یک لایحه

گروه جامعه: ماه‌های پایانی سال،‌ هم روزهای جمع‌آوری گزارش‌های عملکردی است و هم ایام تدوین و برنامه‌ریزی برای سال بعد که مهم‌ترین بخش آن را هم تدوین، بررسی و تصویب بودجه تشکیل می‌دهد. در واقع لوایح بودجه‌ای نشان می‌دهد که برنامه هر دستگاهی در سال آینده چه خواهد بود. البته که میزان اجرای برنامه‌ها و تحقق بودجه به شرایط روز بستگی دارد، اما لایحه بودجه همچنین نشان می‌دهد که پیش‌بینی مسئولان از شرایط سال آینده چگونه است. در روزهایی که بودجه سال آینده کشور در مجلس شورای اسلامی در حال بررسی است،‌ شهردار تهران نیز دیروز لایحه بودجه 98 شهرداری پایتخت را تقدیم شورای شهر تهران کرد.
پیروز حناچی صبح دیروز (یکشنبه‌) با حضور در صحن شورای اسلامی شهر تهران،با تقدیم لایحه بودجه ۹۸ شهرداری تهران به هیئت رئیسه، گفت‌: همه تلاش‏مان را کردیم که لایحه بودجه سال ۹۸ با تاثیرپذیری درست از وضعیت موجود تدوین شود که خوشبختانه امروز توانستیم این لایحه را تقدیم هیئت رئیسه کنیم. وی با بیان اینکه تهران پایتخت ایران است و متاثر از سیاست‌ها و رکود و یا رونق اقتصادی است، در این باره خاطرنشان کرد: رکود و رونق اقتصادی بر اقتصاد شهر و شهرداری تاثیرگذار است و رکود حاکم بر مسکن، افزایش نرخ تورم و ارز و عدم انجام برخی تعهدات به شهرداری در حوزه خدمات و حمل و نقل سبب شده است که منابع شهرداری هم کاهش کمتری از اقتصاد ملی داشته باشد.
ویژگی‌های بودجه 98 تهران
شهردار تهران با اشاره به اینکه تلاش شد در برنامه جاری در کنار نوسانات ارزی، دیون و ازدحام نیروی انسانی که از مشکلات جدی شهرداری است، بودجه را به خوبی بنویسیم که بر همین اساس شاهد رشد ۹ درصدی بودجه عمومی بودیم، تصریح کرد: سه سال سقف بودجه ثابت نگه داشته شد و این با توجه به اتفاقات اقتصادی، به سختی امکان‌پذیر است و بر این اساس شاهد رشد 8 درصدی هزینه‌ها، 3 درصدی رشد تملک، ۹ درصدی رشد تملک مالی و ۱۱ درصدی رشد بودجه شرکت‌ها در لایحه بودجه ۹۸ هستیم. وی ضمن بر شمردن رویکردهای تدوین بودجه، گفت‌: شفاف‌سازی منابع حاصله از شرکت‌ها، اتخاذ رویکرد منابع مالی قابل تحقق، تاکید بر انضباط مالی در بودجه، پیش‌بینی ساز و کار لازم برای تحقق بودجه، استفاده از ابزارهای تامین مالی، همچون اوراق مشارکت، فاینانس و … از جمله رویکردهای بودجه سال ۹۸ است. حناچی در ادامه با بیان اینکه پیش‌بینی لازم جهت شفافیت مالی انجام شده است، گفت‌: کاهش حداکثری اعتبارات برای هزینه‌های غیر ضرور و غیر مرتبط، پیش‌بینی اعتبارات لازم برای تملک دارایی و سرمایه‌ای و همچنین اولویت بندی پروژه‌های عمرانی از جمله اولویت‌های بودجه است. همچنین پیش‌بینی اعتبارات لازم برای تکمیل پروژه‌های نیمه تمام و اولویت‏دار و اتمام پروژه‌ها و همچنین توجه به پروژه‌های محیط زیست، مطالعات اجتماعی، پیش‌بینی اعتبارات حل معضل بافت فرسوده، توجه به ایمنی و توجه به زیر ساخت‌های حمل و نقل عمومی به خصوص ریلی جزو اولویت‌های بودجه سال ۹۸ است. شهردار تهران با اشاره به اینکه ما سقف بودجه را ۱۸ هزار و ۹۳۰ میلیارد تومان در نظر گرفته‌ایم، گفت‌: در بخش حمل‌ونقل عمومی و ریلی شاهد افزایش بودجه هستیم تا بتوانیم وضعیت آلودگی و ترافیک را بهبود ببخشیم. پیروز حناچی در پایان لایحه بودجه ۹۸ شهرداری تهران را به هیئت رئیسه شورای شهر تقدیم کرد.


بررسی بودجه 98 شهرداری تهران تا یک‌ماه آینده در شورای شهر
محسن هاشمی رفسنجانی،‌رئیس شورای شهر تهران نیز در حاشیه جلسه دیروز شورای شهر از بررسی بودجه 1398 شهرداری تهران تا یک ماه آینده خبر داد. وی با حضور در جمع خبرنگاران با بیان اینکه خوشبختانه بودجه سال 1398 شهرداری توسط شهردار تهران به شهرداری ارائه شد، اظهار کرد: تا یک ماه دیگر فرصت داریم تا بودجه 1398 شهرداری را در کمیسیون‌های مختلف بررسی کنیم.
چرایی اهمیت بودجه 98 پایتخت
این دومین سالی است که در دوره پنجم شورای شهر پایتخت، بودجه سال آینده بررسی می‌شود. عملکرد شهرداری تهران در سال 96 بر اساس بودجه‌ای که در شورای شهر چهارم تصویب شده بود قابل بررسی است و البته نیمی از سال هم همچنان محمدباقر قالیباف بر مسند شهرداری تهران نشسته بود که اقداماتش در آستانه انتخابات ریاست جمهوری با توجه به کاندیداتوری‌اش،‌ ابهام‌هایی را درباره نوع عملکرد سال پایانی شهرداری وی به وجود آورد. بودجه سال 97 نیز در میان بیم و امیدهای فراوان، حاصل شرایط اقتصادی زمستان 96 و تحت تاثیر خروج آمریکا از برجام و اخبار بازگشت تحریم‌های اقتصادی بسته شد. در این میان دو شهردار هم به ساختمان خیابان بهشت آمدند و رفتند، تا الان که پیروز حناچی به عنوان سومین شهردار شورای پنجم پایتخت،‌ بر مسند مدیریت شهرداری تهران نشسته است. در نتیجه این بودجه هم از منظر نگاه شهردار تهران به مدیریت شهر مهم به نظر می‌رسد و هم از این جنبه که تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان مدیریت شهری پایتخت، چه نگاهی به شرایط بودجه‌ای و اقتصادی سال آینده دارند. دولت در حالی بودجه 96 را تقدیم مجلس کرده بود که تحت تاثیر تهدیدهای خروج آمریکا از برجام و اتفاقات اقتصادی زمستان سال گذشته قرار داشت و در نتیجه سعی کرد بودجه‌ای را تقدیم مجلس کند که آثار روانی آن کم باشد؛ اما امسال دولت به طور واضح از انقباضی بودن بودجه می‌گوید و با توجه به تاکید چند باره بر خالی‌تر بودن دست دولت نسبت به گذشته،‌ انتظاری هم جز این نمی‌رود. با این حال باید دانست که بودجه انقباضی دولت، بر شکل بودجه‌ای شهرداری تهران نیز بی اثر نیست، چرا که بخشی از درآمدهای مورد انتظار بودجه شهرداری‌ها هم از دولت تامین می‌شود. راه‌های تامین درآمدی شهرداری نیز در این بودجه، با توجه به تاثیر متقابلی که بر اقتصاد دارد، بسیار تحت تاثیر سیاست‌های بودجه‌ای کلان‌تر خواهد بود. نتیجه اینکه بودجه 98 بودجه‌ای سخت و حساس برای بررسی و تصویب به شمار می‌رود و باید در آن پارامترهای گوناگونی را در نظر گرفت.
سوی دیگر ماجرا، بار روانی عملکردی حاصل از این بودجه بر جریان سیاسی حاکم بر مدیریت شهری تهران است. ایران سال آینده انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی را پیش رو دارد و جریان سیاسی اصلاح‌طلب و اعتدالگرایی که با لیست امید به شورای شهر تهران راه یافته و شهردار انتخاب کرده است،‌ به عنوان نشانی از موفقیت عملکردش،‌ بر عملکرد شهرداری تهران نگاهی ویژه دارد. در واقع عملکرد شورای شهر و شهرداری تهران در سال آینده به طور ویژه زیر ذره‌بین مردم، رسانه‌ها و جریان‌های سیاسی قرار خواهد داشت و بر نتیجه انتخابات و تکرار موفقیت جریان سیاسی پیروز انتخابات‌های 94 شورای شهر و 96 مجلس شورای اسلامی در تهران تاثیرگذار است.
در عین حال شورای شهر پنجم پایتخت به دلیل شرایط خاص در همین مدت سه شهردار را به بهشت فرستاده است،‌ شاید برای جبران این عدم ثبات مدیریتی نیاز داشته باشد تا با بودجه‌ای در اختیار شهرداری که امیدوار است دو سال و نیم آینده را با ثبات بر مسند مدیریت شهر تهران بنشیند،‌ جبران نقیصه‌های احتمالی عملکردی در چشم شهروندان را به جا آورد. به هر ترتیب یک ماه آینده و خروجی مصوبه شورای شهر تهران از بررسی و تصویب لایحه بودجه 98 شهرداری می‌تواند سنگ محکی باشد که عیار واقعی مدیریت اصلاح‌طلبان و اعتدالیون در شورا و شهرداری را از پس وضعیت اقتصادی، بی ثباتی مدیریت، شرایط سیاسی ، نگاه و انتظارات اجتماعی مشخص کند.