عقب‌نشینی کافی نیست دولت را حمایت کنید

پس از طرح موضوع استیضاح رئیس جمهور و بازتاب منفی گسترده نسبت به آن، گویا طراحان متوجه ساز ناکوک خود شده و در تعدیل مواضع خود کوشش می‌کنند. به نظر می‌رسد ماجرا روشن‌تر از آن است که برای کسی میوه شیرین سیاسی داشته باشد و از آن طرفی ببندد. در این شرایط سخت اقتصادی و فشار همه جانبه آمریکا علیه کشورمان بدترین انتخاب‌های سیاسی این است که ما خود بر آتش اختلاف‌ها بدمیم و در شعله‌ور کردنش بکوشیم. استیضاح رئیس قوه مجریه که با رای 24 میلیونی مردم روی کار آمده است وسکان اجرایی کشور را در دست دارد کار ساده وخردی نیست. با جریان یافتن استیضاح بسیاری از امور مملکت تا ماه‌ها در بلاتکلیفی فرو می‌رود و زمینه برای معرکه گردانی بیگانگان فراهم می‌شود. از همه بدتر اقتصاد بیمار کشور است که به هر عامل خارجی به سرعت پاسخ منفی می‌دهد و اوضاع را از این هم که هست بدتر می‌کند. متاسفانه طراحان سوال از رئیس جمهور یا به ابعاد ماجرا واقف نیستند که باید عرصه سیاست را ترک کنند ودر این شرایط بغرنج جا را برای دانایان و سیاستمداران واقعی خالی کنند یا می‌دانند که اقدامشان تا چه حد آسیب‌رسان و خسارت بار است که باید تاسف خورد ونسبت به تعهدشان به امور کشور ومردم تردید کرد. با اوضاعی که ما با آن روبه‌رو هستیم نه تنها امکان تضعیف دولت نیست که هرکس کوچکترین دغدغه‌ای نسبت مسائل مردم داشته باشد باید با تمام توان به پشتیبانی از قوه مجریه بپردازد. حق انتقاد به‌جای خود درست وپابرجاست و کسی نافی این حق نیست ولی میان انتقاد دلسوزانه و تضعیف عملی دولت و سکاندار اجرایی کشور تفاوت بسیاراست. در شرایط کنونی علاوه بر حمایت سیاسی و عملی از دولت خصوصا در برخورد با انواع ناهنجاری‌های اقتصادی باید به مدیران اجرایی قوت قلب داد تا امکان رویارویی با خیل عظیم مشکلات را داشته باشند. متاسفانه وقتی مخالفان تندرو دولت علم استیضاح شخص دوم مملکت را بلند می‌کنند قطعا روحیه صدها مدیر به‌شدت تضعیف می‌شود. آنان درست در شرایطی که باید شجاعانه با انواع موانع و مشکلات روبه‌رو شوند و قدرت تصمیم‌گیری هزینه‌دار را داشته باشند به گونه‌ای ناشیانه زیر پایشان خالی می‌شود و در این میان مردم اصلی ترین آسیب‌پذیر ماجرا می‌شوند. ما باید به آن حد از هوش سیاسی وامانتداری و دلسوزی رسیده باشیم که موقعیت‌ها را درک کنیم و دعواهای شخصی و جناحی را به زمینی ببریم که در آن سود بیگانگان و ضرر مردم وجود نداشته باشد . استیضاح رئیس قوه مجریه که معلوم شد از هیچ زمینه‌ای در فضای سیاسی کشور و حتی در میان اصولگرایان برخوردار نیست فقط برای این به میان آمده است تا به اصطلاح تابوشکنی شود و به محض فراهم شدن زمینه با قوت دوباره مطرح شود . استیضاح را گفتند و نوشتند تا فقط به طرح موضوع پرداخته باشند و سطح ریاست‌جمهور را تنزل دهند وامکان هدف گرفتن آن را شدنی جلوه دهند. آنها می‌خواهند همه مشکلات موجود را به گردن دولت بیندازند و سوابق دولت پیشین را پاک کرده باشند. آنان چنان وانمود می‌کنند که گویی دولت همه اهرم‌ها را در دست دارد ولی مایل به حل مسائل نیست. آنها فراموش می‌کنند که دولت را برای تصویب الحاق به یک کنوانسیون تا چه حد دست بسته کرده‌اند و امر می‌کنند که با همین محدودیت‌ها معجزه کند. دولتی که اختیار اجازه دادن به خانم‌ها برای حضور در ورزشگاه‌ها را ندارد و نمی‌تواند از فیلتر شدن شبکه‌های اجتماعی جلوگیری کند و در بعد اقتصادی با انواع فشارها و طلب‌ها روبه‌روست و قادر به حذف مشتریان زیاده خواه بودجه عمومی کشور نیست و درروابط خارجی با موانع بسیار روبه‌روست باید در وسط میدان اجرایی کشور در معرض انواع حملات سیاسی قرار بگیرد و تازه همه مشکلات موجود را یک شبه حل کند! این است انتظار بی‌حد وحصری که از دولت می‌رود وآقایان با کمال بی تقوایی آدرس غلط به مردم می‌دهند وهنگام بروز هر مشکلی قوه مجریه را به مردم نشان می‌دهند. در واقع مشکل اصلی کشور همین مانورهای سیاسی رندانه مخالفان دولت است.
* تحلیلگر مسائل سیاسی