روزنامه شهروند
1398/03/07
روایتگران ویرانی
راضیه زرگری| جنگ و درگیری در یمن وارد پنجمین سال خود میشود؛ جنگی که نه‌تنها مرگ، ویرانی، درد و بی‌خانمانی به همراه داشته، بلکه هر جنبه از زندگی روزمره مردم را به‌کلی مختل کرده است. آمارهای سازمان ملل نشان می‌دهد ۱۰میلیون شهروند یمنی در یک‌قدمی گرسنگی قرار دارند. سازمان ملل و صلیب سرخ در کنار دیگر سازمان‌های بشردوستانه همه تلاش خود را برای کمک به بحران یمن به‌کار گرفته‌اند؛ برنامه جهانی غذا در ماه مارس توانست به ۱۰میلیون و ۶۰۰هزار نفر در یمن کمک‌های غذایی اضطراری برساند و در ماه‌های آینده برنامه خود را برای ارایه خدمات غذایی به ۱۲میلیون نفر در ماه ادامه خواهد داد. طرح خدمات‌رسانی بشردوستانه در یمن در سال ۲۰۱۹ میلادی برای تأمین غذا، آب، خدمات بهداشتی و سایر کمک‌های انسانی برای ۲۰میلیون یمنی به ۴,۲میلیارد دلار بودجه نیاز دارد که تاکنون ۱۴درصد آن تأمین شده است. بد نیست یادآور شویم عربستان و امارات از ششم فروردین سال ۹۴ در قالب ائتلافی از چند کشور عربی و با کمک آمریکا، حملات گسترده‌ای را علیه یمن، فقیرترین کشور عربی آغاز کردند تا به بهانه بازگرداندن «عبد ربه منصور هادی»، رئیس‌جمهوری مستعفی و فراری این کشور به قدرت، به اهداف و زیاده‌خواهی‌های سیاسی خود جامه عمل بپوشانند. بر اثر این تجاوز تاکنون بیش از ۱۰۰هزار یمنی ازجمله ۸۵هزار کودک جان خود را از دست داده‌اند که بیشتر این کودکان بر اثر گرسنگی و قحطی ناشی از این جنگ تحمیلی از سوی این ائتلاف جان باخته‌اند. قصه یمن و آن‌چه در این سال‌ها بر مردم مظلوم این کشور گذشته است، بیشتر به یک تراژدی پرغصه می‌ماند؛ امروز ناامیدی بر زندگی این مردم غلبه کرده و مدت‌زمان خوشحالی‌شان به کوتاهی یک چشم بر هم زدن رسیده است. روایت تصویری شرایط مردم جای‌جای یمن، شاید بتواند گوشه‌ای از دردمندی و مشقت‌هایشان را به دنیا نشان دهد. در همین راستا، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ با 6 عکاس یمنی همکاری می‌کند که این هنرمندان هر یک در شهر و دیاری که خود در آن زندگی می‌کنند، تاثیرات ویرانی جنگ را ترسیم کرده‌اند.احمد البشا، کرار الموید، صالح بهلاشی، عبدالله الجرایدی، خالد الطور و علی السونیدر روایتگران ویرانی و آوارگی، قحطی و درد و رنج و عذاب مردم یمن هستند و هر کدام امروزِ جامعه اطراف خود را در قاب عکس به دنیا نشان داده‌اند. السونیدر که در کوچه پس کوچه‌های محله‌های قدیمی صنعا بزرگ شده است، در طول زندگی حرفه‌ای‌اش به‌عنوان عکاس اغلب در حوزه گردشگری از معماری‌های قدیمی و مذهبی و زندگی مردم عکاسی کرده است؛ این عکاس 28ساله می‌گوید: «عکس‌ها فراتر از ترکیبات نور و کامپوزیشن هستند.» السونیدر درحال حاضر عضوی از مجموعه عکاسانی است که از سراسر یمن فراخوانده شده‌اند و روزبه‌روز چالش‌های عینی خود از بحبوحه زندگی در یمن امروز را به تصویر می‌کشند. عکس‌های آنها اغلب می‌تواند به‌عنوان یک دلیل دیده شود؛ دلیلی برای این‌که چرا یک خانواده گرسنه می‌توانند دور میز شام بنشینند یا یک دانش‌آموز یک کوله‌پشتی جدید بردارد. او توضیح می‌دهد: «من عمیقا آرزو می‌کنم ای کاش می‌توانستم به عقب برگردم و عکس‌های شاد گردشگری از شهرم بگیرم، اما با کمبود توریست در شهر جنگ‌زده، این آرزو عملا غیر ممکن است. امروز بیش از هر زمان دیگری، عکاسانی مانند من باید روایتگر داستان جنگ باشند. در شهر تایز، درحالی‌که مردم شاهد بدترین نوع درگیری‌های شهری هستند، زباله‌های خیابانی منفجر شده باعث گسترش بیماری‌هایی میشود که پیش از این تصور می‌شد ریشه‌کن شده‌اند. بزرگترین شهرهای یمن یعنی صنعا و عدن در تکاپو برای رفع فقر مطلق هستند.»
در یمن، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ از طریق حمایت از شرکت‌های آب و برق و مقامات محلی، دسترسی به آب پاک برای میلیون‌ها یمنی را تسهیل می‌کند. نمایندگان کمیته با بازداشت‌شدگان دیدار و به بهبود شرایط آنها کمک می‌کنند. تیم‌های جراحی ICRC مراقب صدمات هزاران نفر از مردم سراسر کشور است؛ این بدان معنی است که بیش از یک‌میلیون آواره از انواع کمک‌های مختلف صلیب سرخ ازجمله غذا، کمک‌های مالی بدون قید و شرط و اقلام ضروری خانوار برخوردار می‌شوند.
سایر اخبار این روزنامه
سونامی تی‌شرت
روز لابی در بهارستان با نتایج آموزنده
آن زن من بودم
تیمسار بگو من رفته‌ام
یک دهه شصتی که از آن طرف بام افتاد!
بین ما و خدا حجابی وجود ندارد
برند سازی ایرانی با جیب خالی
فیلترهای سیگار راز اجساد خانه ویلایی را برملا می‌کند؟
روایتگران ویرانی
امسال سال سبزهاست!
لشگرکشی مربیان بیکار به نیمکت تیم‌ملی!
درباره طوفان و رعد و برق میهمان ناخوانده این روزها
پارازیت همه را شوکه کرد
قرمزها کم‌کم سفید می‌شوند
صفحه شهرونگ
تئوری حذف زنگنه و فلسفه آزادی بابک!
شرکت‌های تراستی باسابقه آسیایی را به همکاری دعوت کنیم
کاش یک ظریف هم برای امور داخله داشتیم
