اهل سنت ایران، سفیران صلح و راویان برادری ایرانیان با جهان اسلام

ایران بعنوان سرزمینی جغرافیایی در وسعتی به درازای تاریخ همواره مهد تمدن، اقوام و مذاهب مختلفی بوده است. ورود اسلام به ایران و استقبال مشتاقانه ایرانیان از آن که ناشی از فرهنگ و سطح بالای درک آنان بود، گویای این واقعیت است که ایرانی، دگرپذیر و واقع بین بوده و هست.
با برآمدن مذاهب و مکتب‌های فقهی در آسمان تابناک اسلام و نیز آغاز دوره جدید اسلامی، ایران نیز از این چندگانگی دور نماند و ایرانیان مسلمان بر اساس همان شالوده فکری خود به مذاهب مختلف روی آوردند و خود را در دامن این مذاهب (جعفری، شافعی، حنفی) تعریف نمودند.
در طول تاریخ، جامعه اهل سنت ایران، بعنوان ایرانیان سنی مذهب (شافعی، حنفی)، همواره با تاکید بر ایرانیت خود در کنار سایر هموطنان برادرانه زیسته و مانده‌اند. تاریخ ۱۴۰۰ ساله اخیر ایران گویای همزیستی و همدلی اقوام و مذاهب ایرانی است. اهل سنت ایران در همه برهه‌های حساس و سرنوشت‌ساز این سرزمین نقش برجسته‌ای در حفظ و حراست از ایران داشته‌اند.
مقاومت و حماسه‌سازی‌های ایرانیان اهل سنت در مقابل هجوم و تجاوز اقوام و کشورهای مختلف بیگانه به ایران در مرزهای کشور، گویای نقش مهم اهل سنت در پایداری و قوام ایران است. تاریخ،  حمله مغول، تاتار، سلجوقی، تجاوز روسیه و انگلیس و نیز جنگ تحمیلی هشت ساله  و... را فراموش نمی‌کند.  بدون شک حماسه آفرینی و ایثار ایرانیان اهل سنت در این مقاطع بر کسی پوشیده نیست.


اگر نگاهی به ترکیب جمعیتی نواحی مرزی ایران بیندازیم، متوجه این نکته خواهیم شد که مرزداران ایران همان هموطنان اهل سنت هستند و اگر جغرافیای ایران دوام و قوام یافته است بخش عمده‌ای از آن را مدیون این هموطنان می‌باشد.
تقدیم قریب ۱۲ هزار شهید و چندین برابر ایثارگر در جنگ تحمیلی گوشه ای از رشادت‌ها و عمق همدلی و همنوایی این جامعه با ایران اسلامی است. تاریخ معاصر ایران سرشار از مصداق‌های گوناگون در حقانیت فداکاری‌های جامعه اهل سنت برای ایران است. 
رشادت‌های اقوام ایرانی سنی مذهب در دفاع از کیان ایران و ایستادگی آنها در مقابل تجاوز بیگانگان نمونه بارزی از این نقش مبرهن اهل سنت در ایستادن و نشکستن ایران است. به گواهی تاریخ، اقوام اهل سنت ایران هیچگاه، با هیچ دشمنی دست دوستی برای ضربه زدن به ایران نداده‌اند. اهل سنت اگر چه مطالبات بر زمین مانده و حقوق شهروندی محقق نشده‌ای داشته و دارند، ولی راه تحقق این حقوق را قانون و مدارا دانسته و می‌دانند.
اهل سنت هیچوقت در هیچ توطئه و دشمنی با ایران همگام و همنوا نبوده و همواره مدافع یکپارچگی و یکرنگی این مملکت بوده‌اند.
بزرگان و نخبگان ما، در طول تاریخ لحظه ای در میانه روی و اعتدال در گفتار و کردار خود تردید نداشته و همواره همگام با ملت بزرگ ایران در مقابل طوفانهای در نوردیده در سرزمین ایران گام برداشته و ایستاده‌اند.
راه اهل سنت، راه میانه‌روی و ایثار است. منش همیشگی جامعه اهل سنت ایران، دوری از خشونت و خیانت بوده است. روش این جامعه، همواره متکی بر دوستی و صلح برای همه است.
نخبگان ما در بزنگاه‌های تاریخ ایران بجای خیانت، وفا داشته‌اند و هیچوقت حاضر نشده‌اند که به هر قیمتی از ایرانیت خود بگذرند و به سمت واگرایی‌های ملی و یا همگرایی‌های بیرونی مذهبی بروند. جامعه اهل سنت علی‌رغم برخی ناملایمات تاریخی، اما با ایران همدلانه  مانده‌اند و روی خوشی به تفرقه‌افکنی‌ها نشان نداده‌اند.
نمونه بارز اخیر آن، جنگ تحمیلی عراق بر ایران بود که در هیچ منطقه سنی نشینی عراق موفق به اشغال یک وجب از خاک پاک ایران نشد  و یا در جریان بروز جریانات تکفیری و داعشی در منطقه، جامعه اهل سنت ایران از آن استقبال نکرد و این در حالی بود که بیشترین سرمایه گذاری را در میان اقوام ایرانی اهل سنت کرده بودند.
این واقعیت‌ها گویای همه چیز درباره ایران دوستی و صلح‌طلبی اهل سنت است.
بدون تردید، رمز ماندگاری ایران در مقاطع مختلف، همان انسجام و یکدلی ایرانیان بوده و هست و یقیناً، بهترین و برترین ابزار مواجه با دشمنان کنونی، انسجام، وحدت ملی و اسلامی اقوام و مذاهب مختلف ایرانی است. نگاه یکدلی و همرنگی موجود در جامعه اهل سنت ایران می‌تواند ضامن مانایی و پایایی ایران باشد.
اهل سنت ایران می‌توانند سفیران صلح و راویان برادری ایرانیان در جهان اسلام بوده و نیز خنثی کننده خباثت‌های تفرقه افکنان جهانی و حاملان جنگ و خشونت باشند. این مهم، باید مورد توجه متولیان امر قرار گیرد.