نگران آرشیو‌های قبلی باشید لطفا!

رسول بهروش روزنامه‌نگار مازیار ناظمی در توییت خداحافظی با مزدک میرزایی فاش کرده که او بخشی از آرشیو صداوسیما را با خودش از کشور بیرون برده و البته هشدار داده که پخش این تصاویر از سوی مزدک در تلویزیون‌های خارجی پیگرد قانونی دارد؛ اما کدام تبعات؟ مگر ایران مشمول قوانین جهانی کپی‌رایت است؟ هرچند او بعدا در یک پیام دیگر توضیح داد که منظورش تحریف شده، اما بعید است چنین توضیحاتی پس از انتشار مطلب روی صفحه شخصی، کسی را قانع کند. مسأله اما همان «نقطه پایان» کذایی است؛ جایی که او باید متوجه جایگاه مهمش باشد و به روایت‌های کم‌ارزش پایان بدهد. این‌که یک روز بنویسی زیدان سرمربی تیم‌ملی خواهد شد و روز دیگر ورود کی‌روش به کلمبیا را به قتل اسکوبار ربط بدهی یا بابت سانسور لوگوی منچستر یونایتد فلسفه ببافی، تناسبی با جایگاه حقوقی آقای ناظمی ندارد.
از اینها که بگذریم، باید پرسید ناظمی اساسا از کدام آرشیو حرف می‌زند؟ آرشیو صداوسیما در حوزه ورزش چنان نحیف و لاغر است که حتی فیلم گل علی دایی به میلان ایتالیا در آن موجود نیست و عادل فردوسی‌پور برای پخش این ویدیو، از گنجینه شخصی مخاطبان نود استقراض کرد! همین حالا اگر چهار تا تصویر درست‌وحسابی از لیگ آزادگان یا حتی فصول ابتدایی لیگ برتر در بایگانی سیما پیدا شود، دوستان باید کلاهشان را بالا بیندازند. بعد مزدک چه چیزی را برده؟ اگر چیز مهمی برده، چرا در اختیارش گذاشتید و اگر چیز مهمی ساخته، چرا خودتان پخش نکردید؟ باز از همه اینها بالاتر، پست فعلی ناظمی چه تناسبی با حوزه صداوسیما دارد که وارد چنین مباحثی شود؟ آیا بهتر نیست مسئولان این سازمان عریض و طویل که مراقب منافع آن هستند، پیش از دل‌نگرانی برای مزدک میرزایی پاسخگوی خروج آرشیو سیاسی و اجتماعی صداوسیما از کشور باشند و جواب بدهند که چطور ناب‌ترین تصاویر مربوط به ایران معاصر مدام از شبکه‌هایی مثل من‌وتو روی آنتن می‌رود؟