گفتگوی خواندنی با بنزسوار معروف

آفتاب‌یزد- گروه سیاسی: تقسیم‌بندی جامعه به 4 درصد و 96 درصد و زالوصفت نامیدن 4درصد سرمایه‌دارانی که مالیات نمی‌دهند و قاچاق می‌کنند و در جلسات با دولتی‌ها لوح می‌گیرند، بازتاب‌های وسیعی در جامعه پیدا کرد و حتی با واکنش‌های مردمی نیز روبه‌رو شد تا اینکه یک کارخانه‌دار تهرانی در اعتراض به این تقسیم‌بندی دست به ابتکار جالبی زد. او با چسباندن نوشته‌ای روی بنز گرانقیمت خود نوشت «آقا به خدا ما جزء 4 درصد زالوصفت نیستیم، 50 ساله کارخونه داریم. عکس‌های این نوشته پشت بنز، در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد و روزنامه آفتاب‌یزد نیز در یکی از گزارش‌هایش با چاپ تصویر این بنز از قول مردم، نوشت: ما زالوصفت نیستیم.» کاندیدای مطرح کننده این جمله برای نخستین بار به مرزهای عذرخواهی رسید و در دو مصاحبه به اصلاح گفته‌هایش پرداخت و گفت: منظور ایشان کارخانه‌داران و تولیدکنندگان نبوده‌اند، سپس کار به واکنش وزیر کشور رسید و گفت: «همین کسی که بنز سوار می‌شود (بنزسوار معروف) سه کارخانه و پنج هزار کارگر دارد. ما باید در قضاوت و داوری به‌گونه‌ای صحبت کنیم که مصداق صحبت‌های ما موجب ایجاد تفکر منفی نسبت به تولیدکنندگان نشود.»
**
انگیزه بنزسوار معروف از آن روز
حالا آن کارخانه‌دار معروف بنزسوار میهمان آفتاب‌یزد است، هرچند که از ما قول گرفت که فعلا نامی از او نیاوریم، اما همه او را می‌شناسند، به‌ویژه دولتی‌های مختلف به‌واسطه تقدیرنامه‌های متعددی که در کارآفرینی و انجام پروژه‌های کلان در سطح کشور انجام داده است. می‌گوید چیزی بالغ بر 150 لوح تقدیر گرفته است.


طبیعتا اولین سوال ما از این بنزسوار کارخانه‌دار باید این باشد که چه شد تا به فکر آن برچسب خلاقانه روی ماشینش افتاد، اتفاقی که اکنون یک جریان به نام «ما زالوصفت نیستیم» را در کشور به راه انداخته است. اما با پاسخی که می‌دهد، می‌توان به عمق فاجعه صحبت‌های قالیباف و تاثیر آن بر جامعه و طبقه‌بندی که در کشور موجب شده است، پی ببریم: « فردای مناظره اتومبیلم را ظهر در خیابان پارک کرده و به دفتر خدمات تلفن همراه رفته بودم، وقتی برگشتم و خواستم سوار بر اتومبیلم شوم دیدم که روی آن نوشته‌اند: «زالوصفت! و لاستیک عقب آن را پنچرکرده‌اند. اتفاقی که باعث شد تا به این فکر بیفتم تا پیام خود را به مسبب ایجاد این طرز تفکر برسانم.»
وی گفت: «برای جامعه دور از انتظار بود در سالی که از طرف شخص اول کشور به نام تولید و اشتغال نامگذاری شده، کارآفرینان جامعه در پربیننده‌ترین برنامه تلویزیون (مناظره) اینگونه نقره‌داغ شده و وجه‌المصالحه جمع‌آوری رای شوند. وقتی برادری که از سرداران دفاع مقدس و برادر شهید و مورد تایید نظام برای ریاست‌جمهوری است، دولت قانونی کشور را دولت چهاردرصدی‌های زالوصفت می‌نامد که به زالوصفت‌های دیگری لوح می‌دهند یا در سفرهای استانی فقط با چهار درصد زالوصفت جلسه می‌گذارند، طبیعی است که صاحبان صنایع و تجاری که در جلسات از دست مسئولان لوح گرفته‌اند یا در سفرهای استانی دولت در قالب نشست فعالان اقتصادی به جلسه دعوت شده‌اند این حرف‌ها را به خودشان بگیرند. کارگران ما نیز که شاهد این برنامه‌ها بودند ممکن است فکر کنند ما واقعا خون آنها را در شیشه کرده‌ایم.»
بنز سوار معروف ادامه می‌دهد: «این امر به ایجاد شکاف در جامعه منجر می‌شود. آقایان کاندیداها با همه جنگ و جدلی که با هم داشته باشند، فردا در مجلس و مجمع تشخیص در کنار هم می‌نشینند و با هم می‌گویند و می‌خندند، اما شکافی که بین کارفرماها و کارگران با گفتن این جملات ایجاد خواهد شد به همین راحتی‌ ترمیم نمی‌شود. من شخصا از همه دولت‌های بعد از انقلاب تا به امروز لوح تقدیر گرفته‌ام و در اغلب سفرهای استانی وزرا یا روسای‌جمهور در این سی سال به همراه دیگر کارآفرینان به جلسات دعوت شده‌ام. اغلب کسانی که به این جلسات می‌آیند را هم می‌شناسم که سال‌هاست چرخ‌های تولید کشور را می‌چرخانند.»
**
ماجرای جایزه‌های مسئله‌ساز!
این کارخانه‌دار در ادامه صحبت‌هایش حرف‌هایی می‌زند که می‌‌تواند پاسخگوی اتهامات کاندیداهای موردنظر به روحانی به دلیل اهدای لوح به یکی از متهمان مالی در زندان پیش از اتهاماتش باشد: «از مدیرانی که در جلسات واحدهای برگزیده استاندارد و کیفیت به من جایزه داده‌اند، یک نفر فراری است، یک نفر در زندان، یک نفر ... و یک نفر هم اخیرا ردصلاحیت شد. عکس این اتفاق هم ممکن است بیفتد و مسئولی بدون شناخت یا ارتباط به کسی جایزه بدهد. انتشار این عکس‌ها بعد از سال‌ها که هر کس سرنوشت مختلفی ممکن است پیدا کند کار صحیحی نیست. این کارها به آبرو و حیثیت افراد لطمه می‌زند. آیا باید وقتی دو نفر قرار است به هر دلیل در قاب عکسی قرار بگیرند، از طرف مقابل برگه احراز صلاحیت بخواهند؟ شورای نگهبان هم که متخصص احراز صلاحیت افراد است، معتقد است: صلاحیت افراد در طول زمان ممکن است زایل یا کامل شود. همین الان خود ما در کارخانه هر بار که یک نفر ردصلاحیت یا ممنوع ... می‌شود از ترس، لوحی که از دست او گرفتیم را برمی‌داریم یک لوح و عکس دیگر جایش می‌گذاریم! آقای قالیباف، آقای رییسی یا آقای میرسلیم هم اگر احیانا رئیس‌جمهور شوند مثل قبلی‌ها می‌خواهند به من و امثال من لوح بدهند. آیا آقای قالیباف این تضمین را امروز می‌تواند به کسی بدهد که 4 سال بعد، 8 سال بعد سرنوشتی مشابه افراد قبلی نخواهد داشت؟»
**
منظور سیاسی نداشتم ولی...
وی درباره اینکه آیا از آن نوشته بر ماشین بنز خود، منظور سیاسی خاصی داشته است یا نه، می‌گوید: «به تبعات سیاسی این کار اصلا فکر نکرده‌ام. سال‌هاست که شبانه‌روز عده‌ای به دارندگان بنز فحش می‌دهند، در حالی که همه آرزوی داشتنش را دارند، کارخانه بنز با سابقه چهل و چند سال مشتریانش را نگه می‌دارد و تولدشان را تبریک می‌گوید، آن وقت در ایران که بیش از دوبرابر قیمت واقعی آن را به‌عنوان مالیات می‌دهیم، چرا باید فحش بشنویم؟ شما فرض کنید عده‌ای سی سال هر روز که از خانه بیرون می‌آید، بخواهند درباره قیمت پیراهن شما حرف بزنند و دائما متلک بیندازند! خودتان چه حسی پیدا می‌کنید؟ مگر کسی که با زحمت شخصی‌اش چیزی به‌دست می‌آورد نباید از آن استفاده کند؟ من از وزیر محترم کشور تشکر می‌کنم که دیروز گفتند: هر کس مالیات بر درآمدش را پرداخت کرده آزاد است که چه اتومبیلی سوار شود. این چه تنگ‌نظری است که عده‌ای نمی‌توانند رفاه هموطنانشان را ببینند؟ آیا در دنیا هم با صاحبان سرمایه و کارآفرینانشان اینگونه حرف می‌زنند؟ ضمن اینکه نه در اروپای غربی و ژاپن و آمریکا، بلکه در همین دبی و قبرس هم تاکسی‌هایشان بنز است.»
**
مناظره‌ها
نظرش را درباره مناظره‌ها می‌پرسیم و اینکه فعالان اقتصادی بخش‌خصوصی در این باره چگونه فکر می‌کنند، می‌گوید: «هرکس برداشت خودش را دارد و فعالان اقتصادی ممکن است نظرات متفاوتی داشته باشند، اما در چند چیز می‌توان گفت که بخش بزرگی از جامعه هم‌عقیده‌اند. اول اینکه بهتر است این همه سیاه‌نمایی نشود و کاندیداها برنامه‌های خودشان را بدون تخریب یکدیگر تشریح کنند. الان طوری شده که انگار تخریب رقیب بخش اصلی برنامه‌هاست. سیل، آتش‌سوزی و زلزله، سقوط هواپیما و خارج‌شدن قطار از ریل در همه جای دنیا اتفاق می‌افتد و دولت‌ها نیز همواره سعی کرده‌اند بهترین کمک را به آسیب‌دیدگان انجام دهند. خوب است نامزدها با هم رقابت کنند و هیجان نیز بیافرینند، ولی چارچوب‌های اخلاقی جامعه را حفظ کنند و به سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی آسیب نرسانند. نه زحمات و موفقیت‌های رئیس‌جمهور و وزرای دولت را می‌توان انکار کرد و نه فقط شهردار فعلی است که تهران را با فروش تراکم اداره کرده است. شهرفروشی سابقه‌ای طولانی در کل کشور دارد و همه شهرداران نقاط مثبت و منفی داشته‌اند. دو اتوبان یادگار امام و امام علی (ع) در دو دوره مختلف ساخته شده‌اند و شهروندان وقتی در این اتوبان‌ها تردد می‌کنند، کاری به جناح سیاسی شهردار سازنده‌اش ندارند. مهم این است که این اتوبان‌ها امروز وجود دارند. درخواست من از طرفین این است ابتدا با هم مهربان باشند و سپس اگر دوست داشتند، کمی هم با ما تولیدکنندگان مهربان‌تر حرف بزنند. وی ادامه داد: «به نظر من هم آقای روحانی در کنترل تورم و امضای برجام و برداشتن تحریم‌ها موفق بوده، هم آقای قالیباف اقدامات عمرانی ماندگاری در متروتهران یا سد کرخه دارد. آقای مهندس جهانگیری هم تاثیر بسزایی در رشد صنعت و معدن و اصلاح ساختار این وزارتخانه‌ها داشته. ریخت و پاش هم همیشه در کشور بوده. ضمنا محل رسیدگی به حساب و کتاب افراد هم در دادگاه است نه اینکه هر روز یک نفر از گوشه‌ای یک فتوکپی را به روزنامه‌ها بدهد و درباره‌اش جنجال شود یا از آن طرف بشنویم که یک نفر وقت صدا و سیما را که با مالیات مردم اداره می‌شود، بگیرد و از رقبای سیاسی‌اش بخواهد که یا عکس اتومبیل، مبل، آشپزخانه و اتاق خوابتان را منتشر نکنید وگرنه زالوصفت هستید. اگر کسی مدرکی دارد در اختیار مراجع ذیصلاح بگذارد. رسیدگی نمی‌شود یک حرف است، برهم زدن آرامش جامعه یک چیز دیگر. بزرگان کشور بنشینند و فکری بکنند و لازم است یک نفر ترمز این جنگ و جدل بی‌حاصل را بکشد. اینکه چه کسی تیر اول را شلیک کرده را هم نمی‌توان فهمید، چون این دعوا سال‌هاست که بوده و سال‌ها بعد هم خواهد بود.»
**
اشتباهات محاسباتی
این کارخانه‌دار در طول گفتگو با ما، می‌گوید: آقای قالیباف در اعلام این 4 درصد، توجه نکرده 4 درصد از مردم ایران جمعیت بسیار زیادی، برابر با 3 میلیون و 200 هزار ایرانی را شامل می‌شود. واقعاً 3 میلیون و 200 هزار نفر زالوصفت در ایران هستند؟ کل افراد دو دهک بالای جامعه 5 درصد جمعیت کشور هستند که شامل همه کارخانه‌داران، تجار، کسبه، پزشکان، پیمانکاران و مهندسین و مدیران عالی شاغل در دولت و بخش خصوصی می‌شوند. در واقع همه اینها زالوصفت هستند؟ وی ادامه داد: «در کل کشور طبق آمارها 55تا 60 هزار کارفرمای کارخانه‌دار داریم و نزدیک به 80 هزار کارت بازرگانی در ایران صادر شده است. یعنی در نهایت 60 هزار کارخانه‌دار و 80 هزار بازرگان در کل ایران هستند که اگر تمام آنها را جزء این 4 درصد زالوصفت به‌شمار بیاوریم رقمشان به 150 هزار نفر هم نمی‌رسد، حتی اگر در این آمار همه پزشکان و مهندسین را هم جای دهیم که هرگز به این رقم نمی‌رسیم.»
***
زالو کیلویی چند ؟
این کارآفرین برتر کشور ادامه می‌دهد: «وقتی کاندیدایی اینگونه حرف می‌زند چه کسی جرات سرمایه‌گذاری جدید پیدا می‌کند؟ یا چگونه دوست دارید از سایر کشورها در ایران سرمایه‌گذاری بکنند؟» وی در ادامه به کنایه درباره زالوصفت خواندن بیش از 3 میلیون ایرانی می‌گوید: «تنها نکته مثبتی که من در این بحث دیدم این بود که فرصتی است تا حیوان بسیار ارزشمند زالو را به جامعه بشناسانم. زالو جراح کوچک بسیار باارزشی است که ده‌ها آنزیم مفید تولید می‌کند. هر زالوی ایرانی در بیرون از کشور 8 تا 12 دلار قیمت دارد و پرورش زالو ارزش افزوده
300 درصدی دارد به نحوی که درآمد کشور تایلند از پرورش و صادرات زالو چندین میلیارد دلار است. با بیست میلیون تومان می‌توان مزرعه پرورش زالو دایر کرد و فرانسه مهم‌ترین مشتری زالو است. یک کارآفرین در دل همه تهدیدها دنبال فرصت می‌گردد و کاش کاندیداهای محترم به‌جای اینگونه توهین‌کردن‌ها به این فکر می‌کردند که با سرمایه اندکی می‌توان هزاران مزرعه پرورش زالو دایر کرد.»
**
دچار خودسانسوری هستیم
از او درباره تمایل صاحبان کارخانه‌ها به کاندیداهای انتخابات هم می‌پرسم که پاسخ می‌دهد: «در ایران یک تولیدکننده یا کارفرمای صنعتی بخش‌خصوصی هیچ‌وقت نمی‌تواند تمایل سیاسی‌اش را علنی کند و برای همین اگر به‌صورت رسمی از آنها نظرشان را بپرسیم، مثل مجری صدا و سیما ترجیح می‌دهند بگویند برای هر شش کاندیدای حاضر آرزوی موفقیت می‌کنیم. در حالی که همه می‌دانیم فقط یک نفر قرار است برنده شود. بنابراین بخش‌خصوصی به‌خصوص کارآفرینان و کسانی که بیش از هزار نفر پرسنل دارند بیشتر دچار خودسانسوری هستند، چون از پشت پرده این دعواها چیزی نمی‌دانند. آدم نمی‌تواند به دیدن مسابقه فوتبالی برود و شاهد صحنه‌هایی شبیه رینگ بوکس باشد و آن وقت بخواهد از یکی از آنها هم طرفداری کند. وقتی کاندیداها اینگونه به هم مشت می‌زنند، طبیعی است که اگر طرفداران حریفشان را در کوچه خلوت پیدا کنند نابودش می‌کنند. من نیز برای همه کاندیداها آرزوی موفقیت می‌کنم و امیدوارم روزی برسد که همه جامعه بتوانند بدون نگرانی از عواقب امر نظر خودشان را درباره کاندیداها بیان کنند.» وی در خاتمه به جوانان توصیه کرد اگر زندگینامه خیلی از کارفرماهای موفق کشور را بررسی کنند بسیاری از آنها از صفر شروع کرده‌اند، ولی امیدوار بودند که می‌توانند با تلاش مستمر و هدفمند و با نیت ساختن کشور به اهدافشان برسند.وی گفت: تجربه شخصی من می‌گوید که هر کس می‌تواند به همه آرزوهایش برسد به شرطی که نیت اصلی‌اش خیر رساندن به جامعه باشد. هر کس بتواند فعالیتش را فقط در چارچوب‌های قانونی دنبال کند و منافع شخصی‌اش را در دل منافع جمع ببیند، به تمام آرزوهایش می‌رسد. این یک اصل است و هیچ استثنایی ندارد. از همه آنها به‌عنوان پدری با اندک تجربه می‌خواهم که این بداخلاقی‌ها را یاد نگیرند و به فکر تسخیر بازارهای جهانی زالو باشند که بیشتر به سود خودشان و کشور است.»