روزنامه آفتاب یزد
1396/02/16
برای پای لنگه !
آفتاب‌یزد - مریم گندمکار: قرار نبود کاممان در این روزهای بهاری تلخ شود. آنقدر تلخ که مثل آسمان این روزهای تهران بی‌قرار و گریانمان کند. معلوم نیست این قصه پر از غم و درد مرگ انسان‌ها چه زمانی پایان می‌یابد، چراکه بار دیگر ایران سوگوار شد. سوگوار کارگران معدنی که سخت‌ترین شغل دنیا را دارند. آنهایی که در زیر زمین و بدون دیدن آفتاب روزگار سپری می‌کنند و مرگ را هر روز با پوست و استخوان‌شان لمس می‌کنند. سیاه چهره‌هایی که دنیایی حرف برای گفتن دارند. معدن زغال‌سنگ «یورت» منفجر شد و خانواده‌هایی را عزادار کرد. امان از عکس‌ها که حکایت از مظلومیت‌شان دارند. امان از مادرانشان؛ مادرانی که در اطراف معدن با چشمانی گریان منتظر فرزندشان هستند.***
خدایا دیگر طاقت نداریم
داستان از این قرار است که پیش از ظهر چهارشنبه ۱۳اردیبهشت ۹۶، انفجار در عمق ۱۲۰۰ متری معدن زغال‌سنگ زمستان یورت در آزادشهر استان گلستان موجب جانباختن و حبس تعدادی از معدنکاران شد. تلخی فاجعه انفجار معدن زغال‌سنگ «یورت» در استان گلستان به‌قدری بود که هیچ‌کس نتوانست از کنارش به‌راحتی بگذرد. دردناکی این اتفاق را می‌توان د
