نه به کارگران

آفتاب یزد – گروه اجتماعی: دقیقا دو روز بعد از روز کارگر، خبر انفجار در معدن زغال‌سنگ آزادشهر استان گلستان همه را در بهت و حیرت فرو برد و شیرینی جشن روز کارگر به کام همگان تلخ شد. کارگران در این معدن مشغول کار بودند و حتی روزی که داشتند از کارگر تجلیل می‌کردند هم کسی یادی از آنها یاد نکرد و دستشان که نه... حتی صورت سیاه شده از دود معدن‌شان را نبوسید. دقیقا حالا که بحبوحه انتخابات است و همه از آنها می‌گویند تا شاید بتوانند دل‌شان را به دست آورند و سبد رای‌شان را پرتر از دیگری کنند. کارگران این معدن هم پر کشیدند تا مانند حادثه ساختمان پلاسکو ایران را سیاه‌پوش کنند و قلب هموطنانشان را مملو از درد و رنج. این بار عکس‌ها، کارگران را در سوگ هم‌کیشان خود نشان می‌دهد. آنها حاجی فیروزهای دایره به دست قبل از عید نیستند، بی‌عدالتی و بی‌توجهی است که صورتشان را اینگونه سیاه کرده است.
**
روسیاهان خانواده
این خانواده‌های معدنچیان هستند که چند روز است دست به دعا شده‌اند و از خدا می‌خواهند برای نفس کشیدن عزیزشان زیر آوار سیاه روزنه‌ای فقط روزنه‌ای باشد، شاید بار دیگر مرد خانه‌شان را ببینند. این در حالی است که سال 94 کارگران معدن زغال‌سنگ آزادشهر استان گلستان تجمع‌کردند و اعلام کردند حتی برای خرید یک نان هم پول ندارند و چند ماهی است چندرغاز حقوق‌شان را نگرفته‌اند. اما انگار کسی آنها را جدی نگرفت. نه خودشان‌ را، نه معیشت خانواده و ایمنی کارشان‌ را. آنها دردشان را گفتند اما برای شنیدن فریادهای کارگرانی که شرمنده زن و بچه‌هایشان شده‌اند، گوشی شنوا نبود. حالا سیاهی‌ صورت‌شان را به مسئولانی دادند که پشت‌شان را خالی کردند. این که ایمنی کار برعهده وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است و قانون به برخی مشاغل سخت و طاقت‌فرسا نگاه ویژه‌ای داشته بر کسی پوشیده نیست. اما این وزارتخانه و وزیرش چه کردند برای کارگران معدن یورت؟ حالا که این معدن بر بدبختی‌های دیگر کارگران آوار شده، سر و کله یک به یک‌شان پیدا شده و هر کدام‌شان دل می‌سوزانند برای خانواده‌هایشان.


**
استفاده سیاسی از نگرانی مردم
سیاسی‌کاری‌ها دیگر مهم نیست برای خانواده معدنچیانی که چشم‌ به راه مردان‌شان نشسته‌اند و بی‌وقفه اشک می‌ریزند. در این میان اما به نظر می‌رسد این بعضی از سیاستمداران ما هستند که با دستمایه قرار دادن عمدی بودن یا نبودن این انفجار، سعی در لوث کردن حادثه دارند. نادر قاضی‌پور، نماینده مردم ارومیه و نایب رئیس فراکسیون کارگری مجلس از زبان استاندار گلستان ادعا می‌کند که حادثه فروریختن معدن زغال سنگ آزادشهر عمدی بوده است. (منبع خبرگزاری خانه ملت) این خبر را می‌دهد تا راهی برای کوبیدن دولت یازدهم باز کند و بی‌کفایتی آن را به میان بکشد. (اما ما عمدی بودن را تا نظر کارشناسی رسمی و منبع موثق نمی‌پذیریم) این در حالی است که حسن صادقلو می‌گوید: «این موضوع اصلا مطرح نشده است بلکه در جریان باتری به باتری کردن لوکوموتیو این انفجار صورت گرفته است. هم اکنون اولویت همه دستگاه‌های استانی و ملی نجات و تعیین سرنوشت معدنکاران محبوس است.»
**
سهامداران معدن چه کسانی بودند؟
‌هنوز آواربرداری ادامه دارد اما هر کسی که بیرون گود ایستاده می‌خواهد خود را مبرا کند از اتهاماتی که احتمال دارد آنها را سیبل خود قرار دهند. وزیر صنعت، به سرعت مصاحبه کرده می‌گوید: «نشر گاز متان از برخی حفره‌های معادن وجود دارد و برای جلوگیری از حوادث ناشی از این گازها، دولت دستگاه‌های گاز سنج زیادی خریداری و در اختیار معادن کشور قرار داده است. معدن زغال سنگ زمستان یورت آزادشهر که توسط بخش خصوصی اداره می شود، حداقل ۶۶ دستگاه گاز سنج داشته که البته به گفته برخی کارگران، تعدادی از آنها دچار نقص فنی بوده است که باید بررسی شود. معدن زغال سنگ زمستان یورت آزادشهر یک شرکت خصوصی بوده که سهامداران آن علاوه بر پنج هزار کارمند بازنشسته معدن، شرکت سرب و روی و یک شرکت وابسته به ذوب آهن اصفهان هستند.» با همین خبر بخشی از مقصران این حادثه مشخص شدند اما چه کسی می‌خواهد سهم تقصیرشان را معلوم کند؟ اینانی که حقوق حداقلی کارگران را هم از آنها دریغ ‌کردند و ایمنی‌شان را تامین نکردند. سهم وزارت کار که نه به حقوق و بیمه این کارگران نظارت داشت نه به ایمنی‌شان در این حادثه چقدر است؟ بازرسان آن زمان که باید نظارت می‌کردند، سرشان کجا گرم بود؟ چه رفاه حداقلی را برای کارگران معدن یورت مهیا کردند؟
**
مدیریت از راه دور
طبق خبرها تاکنون در این انفجار 21 تن جان باخته‌اند و 81 تن نیز مصدوم شده‌اند و گزارش‌ها حکایت از محبوس شدن بیش از 10 تن از کارگران در زیر آوار دارد. هنوز بعد از چند روز نیروهای امداد و نجات نتوانستند به قسمت سوم تونل این معدن برسند. با این حال بعد از سه روز اسماعیل نجار، رئیس سازمان مدیریت بحران کشور از محل حادثه دیدن کرد و در جمع خانواده های کارگران محبوس شده در معدن می‌گوید: اولویت اول کار ما خروج افراد محبوس شده در تونل است. اولویت بعدی بررسی علت این حادثه است. این در صورتی است که دو تن از وزیران دولت یازدهم از ساعات اولیه خود را به معدن یورت رسانده‌اند.