روزنامه آرمان ملی
1398/09/07
مسئولان ایرادها را بپذیرند!
فناوري و تکنولوژي، جوامع کمتر توسعه يافته را از نظر ذهني تغيير داده است و برهمين اساس جوامع جديد در حال شکل‌گيري است و واقعيت‌هاي موجود جوامع قابل کتمان نيست! و چه بپذيريم و چه نپذيريم ردّ پاي جوامع توسعه يافته به‌عنوان يکي از آدرس‌هاي قابل باور در برابر ديدگان جوامع کشورهاي کمتر توسعه يافته، يافت مي‌شود. بنابراين مسئولان بايد در برابر داده‌ها و تجربه‌هاي تاريخي عکس‌العمل متناسب نشان دهند و درک درستي از روند حرکت جامعه داشته باشند و به‌عنوان عناصر جامعه‌دان و آينده‌خوان از بين دو نيروي اجبار و اختيار، اختيار را به‌عنوان گره‌گشاي مشکلات موجود انتخاب کنند. جامعه به‌عنوان يک موجود زنده از مرحله کودکي و نوجواني و جواني عبور کرده است و اکنون با يک جامعه بالغ روبه‌رو هستيم که کنش‌ها و واکنش‌ها بايد متناسب با بلوغ جامعه امروز باشد و مسئولان به همان نسبت که دشمن‌شناس هستند، دوست‌شناس هم باشند و مهم‌تر از دشمن و دوست شناسي، بايد واقعيت شناس هم بود و توامان بايد نقاط قوت و ضعف را با هم ديد و هر فرد و جريان و گروهي سهم‌شان از مشکلات موجود را پذيرا باشند! تا هنگامي که نسبت به مشکلات جامعه در فضاي فرافکني باشيم و ديگران را مسبب ناکامي‌ها به حساب بياوريم، يعني اينکه درک درستي از واقعيت‌هاي ادبيات زيرپوست جامعه نداريم و مشاوره‌ها خصوصيات علمي ندارد بلکه از موضع علم نوچه و نوکرپروري است! نياز جامعه امروز به خصلت‌هاي مردمي و آزادگي و واقعيت انگاري است. نوکرصفتي و خواجه‌پروري از قد و قواره نقاط قوت و ضعف جامعه نمي‌کاهد بلکه در لباس دوست آدرسي اشتباه خواهد شد که در نقطه حساس پشتوانه و تکيه‌گاه به حساب نمي‌آيد! وقتي جامعه دچار درد اقتصادي و فرهنگي و سياسي و... مي‌شود با چه علائمي بايد اين درد را به گوش پزشک برساند و نکته مهم‌تر اينکه آيا صداي اين درد، طبيعي و يا غير طبيعي است؟ درد درد است، بايد واقعيت و حواشي آن را پذيرفت و نسبت به بيان دردها واهمه نداشت! جامعه‌اي که درد داشته باشد و نتواند درد را بيان کند آن جامعه جامعه‌اي خطرناک به حساب مي‌آيد که در فضايي که انتظار نيست چنان داد و فغاني کند که باعث تعجب همگان شود! بايد حکمراني بر جامعه‌اي باشد که آن جامعه به‌عنوان يک موجود زنده طبيعت معقول و متناسب داشته باشد. نکته مهم اين است که مسئولان بايد بپذيرند که بر اجساد و اشياي بي‌جان حکمراني نمي‌کنند. بنابراين جامعه به‌عنوان موجود زنده شرايط مطلوب و غيرمطلوب دارد و تصميم‌سازي و تصميم‌گيري‌ها مي‌تواند نتايج مورد انتظار جامعه را نداشته باشد به‌عنوان مثال نتايج و خروجي‌هاي اقتصاد دولتي و خصوصي براي جامعه متفاوت است. نتايج و خروجي دو نوع نگاه ليبراليسم و کمونيسم متفاوت است و هر مکتب و ديدگاهي نتايج جداگانه به ارمغان مي‌آورد و بايد به‌گونه‌اي جامعه آموزش ببيند که نتايج و تفاوت انتخاب‌ها را بپذيرد؛ اينکه از فصل تابستان‌انتظار فصل بهار را داشته باشيم چنين انتظاراتي بيهوده است. بنابراين جامعه امروز ايران بايد بپذيرد که در چه واقعيتي زندگي مي‌کند و سهم‌شان از مشکلات موجود اقتصادي و... را بپذيرد. اگر توامان مردم و مسئولان بار مشکلات را به گردن درون و بيرون بيندازند، آش همين آش و کاسه همين کاسه باقي خواهد ماند! به همان نسبت که افراد، جريان‌ها و گروه‌ها در اتفاق‌هاي مطلوب جامعه سهيم هستند در بروز اتفاق‌هاي نامطلوب نيز سهيم هستند و سهم‌شان را بايد بپذيرند.
سایر اخبار این روزنامه
آقای‌رئیس جمهور! واقعـا ؟
اسناد ادعايي نيويورک تايمز صحت ندارد
تشدید وخامت اوضاع در نجف
پرداخت یارانه نقدی نتیجه‌ای جز توسعه فقر ندارد
صلح افغانستان در تهران
سايه روشن‌هاي پرونده نجفي
توطئه بسیار خطرناکی توسط مردم نابود شد
وزیر «ناهمسو» استیضاح میشود؟
ساقط كردن دولت هدف مخالفان رای مردم
گرچه دیراست ؛ اما...
منتظر خانه نشینی روحانی نباشید!
جزئیات دیدار ظریف با نماینده طالبان
مسئولان ایرادها را بپذیرند!
