روزنامه خراسان

زندگی؛ از قطع نخاع تا پارالمپیک

مهتا قره داشی - تیم ملی بسکتبال با ویلچر کشورمان با نایب قهرمانی در مسابقات قهرمانی آسیا و اقیانوسیه توانست جواز حضور در پارالمپیک را کسب کند. در میان این کاروان ، «حمید صداقت» از مشهد به عنوان تنها نماینده خراسان رضوی حضور داشت؛ ورزشکاری که داستان زندگی اش متفاوت تر از دیگر ملی پوشان است. پسر جوان 33 ساله‌ای که اگر 13 سال پیش از او می‌پرسیدی در آینده چه ورزشی را دنبال می کنی، قطعا فوتبال برای او در اولویت بود و حتی اگر می گفتی قرار است بسکتبال را انتخاب کنی، برایش قابل قبول‌تر از بسکتبال با ویلچر بود.
اتفاق تلخ
در 20 سالگی زمانی که تنها دو روز از خدمت سربازی اش مانده بود، یک تصادف تمام معادلات زندگی‌اش را به هم ریخت .  پسری که قرار بود بعد از سربازی برنامه های زیادی را دنبال کند، قطع نخاع شد و یک سال کامل روی تخت، بی حرکت به آن تصادف کذایی فکر می کرد . بعد از گذشت یک سال کمی شرایطش بهتر شد ومی توانست بنشیند، تمرین کند تا عضلات مرده بدنش را زنده کند. یک روز درحالی که به تماشای برنامه «ورزش شروعی دوباره» نشسته بود، جمله ای از یک مربی ورزش جانبازان ومعلولان، جان دوباره ای به زندگی حمید داد . او با دیدن ورزش کردن معلولان حس و حال عجیبی را تجربه کرد و جرقه ای در ذهنش زده شد به گونه ای که در پی آن سجده شکر به جا آورد و تصمیم گرفت زندگی اش را از انزوا خارج کند و حالا به عنوان ملی پوش خراسانی در رقابت های بین المللی به میدان می رود و پرچم کشورمان را به اهتزاز در می‌آورد. این موضوع نشان دهنده عزم و انگیزه حمید صداقت است که توانست محرومیت ها را کنار بزند و با مشکلات کنار بیاید و افتخارآفرین شود؛ موضوعی که از اهمیت زیادی برخوردار است؛ چرا که کمتر فردی را در این جامعه سراغ داریم که با وجود چنین مشکلاتی ، اراده قوی داشته باشد و از او به عنوان قهرمان یاد شود که خیلی ارزشمند و قابل تقدیر است.
پرانرژی و قوی


پای صحبت حمید صداقت نشستیم تا او بیشتر برایمان بگوید. خیلی پر انرژی از روزهای سخت خود گفت و این که چگونه توانست بر مشکلات غلبه و مسیری را طی کند که مایه افتخار خانواده اش شده است. حتی از ذکر اتفاق تلخی که برایش افتاد هم فرار نکرد و آن را بهانه ای برای موفقیت و پیشرفت خود دانست.صداقت می گوید: هیچ چیز نمی تواند مرا ناراحت کند، حتی آن تصادف هم یک اتفاق بود. زندگی من در آن تصادف به پایان  نرسید، بلکه بخشی از سرنوشتم بود که با آن کنار آمدم.
وی با بیان این که ابتدا به سراغ والیبال نشسته رفته بودم، می افزاید: دو سال بعد از تصادف تلخی که داشتم، وارد بسکتبال با ویلچر شدم . اما قبلش فکر نمی کردم که چنین رشته ورزشی هم وجود دارد.همه فکر می کنند، ورزش جانبازان و معلولان مختص والیبال نشسته و چند رشته محدود است . من هم با این تفکر ابتدا وارد رشته والیبال نشسته شدم ، اما شرایط جسمی ام با این رشته تطابق نداشت.
8 سال تلاش برای راهیابی به تیم ملی
وی ادامه می‌دهد: سال 90 رشته بسکتبال با ویلچر را شروع کردم . حدود هشت سال زمان برد تا وارد تیم ملی شوم . مهم ترین علت دیر پیوستنم به تیم ملی هم این بود که خیلی از افرادی که در تیم ملی بودند، سابقه ورزشی بیشتری نسبت به من داشتند . راهیابی من به تیم ملی کمی زمان بر شد، ولی به مرور زمان در این 8 سال توانستم شرایطم  را روبه راه و خودم را ثابت کنم تا به تیم ملی راه یابم. البته مدتی هم تیم ملی بسکتبال با ویلچر جوانان بدون اردو بود، به همین دلیل نمی‌توانستم در تیم ملی جوانان بازی کنم.
ملی پوش خراسانی بسکتبال با ویلچر کشورمان  با بیان این که بیشترین فعالیت ورزشی‌ام  قبل از آن اتفاق تلخ  فوتبال بود، تصریح می کند: تمام عمرم را ورزش کردم  دوومیدانی، رزمی و فوتبال از رشته هایی بود که در دوران سلامتی ام در آن فعالیت می‌کردم، اما بیشترین فعالیتم در فوتبال بود. حتی در سطح استان برای تیم «هما» بازی می کردم  و دوست داشتم این ورشته ورزشی را به صورت حرفه‌ای ادامه بدهم و  به تیم ملی برسم.
خدا تنهایم نگذاشت
صداقت تاکید می کند: من شرایط جسمی بدی داشتم . بعد از تصادف حتی نمی توانستم بنشینم و خیلی زود بیهوش می شدم . تا این که توانستم خودم را پیدا کنم، معلولیت محدودیت می آورد ولی ناتوانی هرگز. من با ورزش توانستم استقلال کامل داشته باشم و این را مدیون خداوند هستم ؛ چرا که از او خواستم به من کمک کند، گریه کردم و از او یاری خواستم خدا نیز مرا تنها نگذاشت.
وی تصریح می کند: خوشبختانه در اولین حضورم در مسابقات برون مرزی به همراه تیم ملی بسکتبال با ویلچر ، مدال برنز مسابقات را کسب کردم و سهمیه مسابقات پارالمپیک را گرفتم . تمام تلاشم را می کنم تا کادر فنی مرا برای اعزام به مسابقات پارالمپیک برگزیند.ملی پوش بسکتبال با ویلچر کشورمان خاطرنشان می کند: برای این که بتوانم تمریناتم را به طور منظم پیگیری کنم، باید یک ویلچر حرفه ای تهیه کنم و با برنامه ریزی مناسب بهترین عملکردم را به نمایش بگذارم؛ از مسئولان توقع داریم  از ورزشکاران معلول بیشتر حمایت کنند.
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
بزم پزشکان با الکل تقلبی (جوان)تغییر نام استقلال خوب است یا بد؟ (خراسان)نجات دادم تا آسوده بخوابم (شهروند) اخبار ویژه (کيهان)
سایر اخبار این روزنامه
4 سناریو برای گره گشایی ترافیکی از هسته مرکزی مشهد ضرب شست تلویزیون به سلبریتی‌ها تعطیل نکن، فیلتر بخر ! بازگشت شهر خودرو به اوج با یحیی تایم زندگی؛ از قطع نخاع تا پارالمپیک استیضاح ترامپ و آینده نامعلوم یلدای کوتاه روحانی و آبه یلدای رویایی با «خواجه شیراز» و «حکیم توس» وزیر کشور از دستور رهبر انقلاب برای رفع مشکل اهواز خبر داد گندم داخلی خریداری نشد پرونده واردات باز شد میزبانی درخشان خراسان شمالی اعتراض اصلاح طلبان به نتایج بررسی صلاحیت ها توسط هیئت های اجرایی رمزگشایی از قیمت گازوئیل در بودجه 99 دستگیری مهندس قلابی در کمد دیواری فوت‌وفن تضمینی یلدایی با نشاط 7 رویداد داغ تاریخی در شب یلدا فال، شعر، یادداشت طنز شب چلگی در دارکوب