ستایش کرمیان ‪-‬ در پاییزی که گذشت، سال تحصیلی ۱۸۵ روزه‌ی

مصوب شورای عالی آموزش و پرورش حتی کوتاه‌تر هم شد. به صورت عادی، با توجه به اعیاد و مناسبت‌هایی که به طور رسمی تعطیل هستند، دانش‌آموزان امسال طبق تقویم
قرار بود ۱۶۷ روز به مدرسه بروند که با تعطیلی
به خاطر آلودگی شدید و طولانی و برودت هوا در بعضی روزها، این سال حتی کوتاه‌تر هم شد. حال سوالی که پیش می‌آید این است که معلمان، مدارس، دانش‌آموزان و حتی دانشجویان چگونه قرار است این همه کمبود ساعت را جبران کنند و این بحران چه تاثیراتی در زندگی و تحصیل آن‌ها خواهد گذاشت.
پیشنهاد مدیر کل دفتر آموزش متوسطه نظری وزارت آموزش و پرورش این است که مدارس در روزهای پنجشنبه کلاس جبرانی برگزار کنند. این پیشنهاد نگرانی‌های زیادی را مبنی بر بازگشت دوباره‌‌ی پنجشنبه‌ها به روز‌های مدرسه ایجاد کرده است. این کار، آن هم در میانه‌ی سال می‌تواند باعث بهم‌ریختگی در برنامه‌ی هزاران دانش‌آموز، خانواده‌، معلم و به طور کلی تمام افرادی که به نوعی در این موضوع دخیل هستند بشود. اما خود این طرح یعنی تعطیل شدن پنجشنبه‌ها در آن سال‌های اولیه‌ی اجرایی شدنش محل بحث‌های بسیار بود. نماینده‌ی وقت محلات


و دلیجان در مجلس شورای اسلامی در این باره
گفته بود که:«مسئولان آموزش و پرورش عنوان کردند که مدارس را در روز پنجشنبه تعطیل خواهیم کرد تا بتوانیم زمینه جایگزین مناسب برای آموزش مهارت‌های زندگی، تربیتی، اردوهای علمی و غیره را فراهم کنیم. اما متاسفانه هیچگاه این صحبت‌ محقق و عملی نشد.» وی در ادامه افزوده بود که: «روند و کیفیت آموزش در مدارس به دلیل تعطیلی پنجشنبه‌ها آسیب دیده است.»
با توجه به این صحبت‌ها به نظر می‌آید که تعطیل شدن پنجشنبه‌ها پروژه‌ای نیمه کاره بود که طبق عقیده‌ی بسیاری باعث آسیب در نظام آموزشی شد. اما با این وجود به نظر می‌آید که بازگرداندن این روزها حالا که در میانه‌ی سال هستیم هم تنها به بی‌نظمی‌های ایجاد شده بیفزاید.
در دنیا کمتر کشوری پیدا می‌شود که زیر ۱۸۵ روز در سال به مدارس اختصاص دهد. این عدد در استرالیا ۲۰۰ روز، در بریتانیا ۱۹۰ و در ژاپن از ۲۱۰ تا ۲۵۰ روز است.
ادامه در صفحه 11