روزنامه ابتکار
1396/02/20
دلیل جمع شدن وزرا و نزدیکان دولتهای نهم و دهم دور کاندیدای اصولگرا چیست؟ رئیسی در حلقه احمدینژادیها
گروه سیاسی ـ آیت وکیلیان: بعد از پایان دومین مناظره تلویزیونی درخواستی از سوی سید ابراهیم رئیسی یکی از کاندیداهای جریان اصولگرا مبنی بر اینکه بین رئیس دولت سابق با روحانی در تلویزیون مناظرهای برگزار شود، صورت گرفت. رئیسی در این مصاحبه کوتاه خواستار آن شد که «تکلیف مردم را مشخص کنید. تا چه زمانی مردم باید در پاسخ به انتقادشان از وضع موجود به عملکرد دولتهای قبلی ارجاع داده شوند. باید بین روحانی و رئیس دولت قبل مناظره درگیرد. هر وقت حرفی میزنیم میگویند، دولت قبل، دولت قبل». رئیسی در ادامه مدعی شده که «مردم نه به گذشته برمیگردند و نه وضع موجود را تحمل میکنند. تغییر به نفع مردم، مطالبه ملت است». رئیسی و البته کلیت جریان اصولگرا به صورتی آشکار دولت را متهم میکنند که به گذشته ارجاع میدهد. ارزیابی و تحلیل این مسئله که چرا حسن روحانی و بالاخص اسحاق جهانگیری در مناظرهها و سخنرانیهای خود مدام به خطر بازگشت دوران احمدینژاد هشدار میدهند، تا چه اندازه میتواند مهم تلقی شود؟ به عبارتی دیگر، چرا جریان اصولگرا و نامزدهای آنان تا این اندازه از هر گونه ارجاع به دوران احمدینژاد هراس دارند؟احمدینژادیها در راهند؟
بدون تردید دفاع حسن روحانی در این چهار سال از دستاوردهای دولت مشروط بر این است که چه چیزی را در سال 92 تحویل گرفته و اکنون در مقایسه با آن دوران به چه جایگاه و دستاوردهایی رسیده است، این موضوع مستلزم آن است تا روحانی گذشته و دولت قبل را مرور کند. اما بدون تردید مهمترین استدلال حسن روحانی در یادآوری دولت قبل برای اصولگرایان یک دلیل مهم دارد که به نوعی مشخص کننده آرایش سیاسی این دور از انتخابات ریاست جمهوری است. حضور وزراء و حامیان نزدیک محمود احمدینژاد در ستادهای انتخاباتی رئیسی میتواند سرنخ این مشکل را بازکند که چرا ابراهیم رئیسی و حامیان او از بازخوانی و یادآوری دوره احمدینژاد ابراز ناراحتی میکنند. طبیعتاً بیشتر از همه خود رئیسی است که میداند تیم احمدینژادیها دور وی حلقه بستهاند. بنابراین یادآوری دستاوردهای دولتهای نهم و دهم از این منظر برای رئیسی و حامیان او غیرقابل تحمل است که ممکن است کالبدشکافی و بررسی کارنامه آنها به بدنه رای او آسیب جدی وارد کند. رئیسی اگر چه تلاش میکند تا شبه یا سایه احمدینژاد را از سر دولت کار و کرامت بردارد، اما اگر بخواهد فقط به یک اعلان برائت بسنده کند، چگونه میتواند حضور یاران نزدیک او را در ستادهای تبلیغاتیاش توجیه کند.
برائت انتخاباتی با نفی احمدینژاد و مرتضوی
رئیسی اگرچه به صورتی تلویحی قصد آن دارد تا با انتقاد از روحانی و دولت او در بازخوانی دولت گذشته نشان دهد که ارتباطی با تفکر و سیاستورزی حلقههای ارتباطی احمدینژادیها ندارد، اما به قرینه این حقیقت را پذیرفته است که جزو لاینفک این جریان است. با نگاهی به ستادهای مرکزی و ستادهای استانی رئیسی و ادبیات سیاسی وی میتوان درک کرد که رئیسی همان احمدینژاد است. نزدیکان امروز رئیسی مو به مو از کابینه دولت احمدینژاد دستچین شدهاند. اینگونه برخوردها از سوی ابراهیم رئیسی و ستاد انتخاباتی او مسبوق به سابقه نیز هست؛ چنانکه در روزی که رئیسی برای تبلیغات انتخاباتیاش در مسجد حضیره یزد بستنشینی داشت، وقتی تصاویری از سعید مرتضوی از حضور در این محل در سایتها و فضای مجازی پخش شد، ستاد انتخاباتی این کاندیدا از هر گونه حضور مرتضوی در این میتینگ اعلام بیخبری کرد و طی بیانیهای از اعلام حمایت مرتضوی از رئیسی اعلام برائت کردند.
کوچ یاران احمدینژاد به سمت رئیسی
کوچ یاران احمدینژاد به تیم رئیسی در زمان ورود او به ساختمان وزارت کشور برای ثبتنام انتخابات ریاستجمهوری رونمایی شد. روزی که رئیسی برای ثبتنام آمده بود، «مسعود میرکاظمی» وزیر بازرگانی احمدینژاد را همراه خود داشت. در همان روز ثبتنام، «نادر طالبزاده» از مدیران شبکه افق نو و عضو جبهه پایداری که با احمدینژاد نشست و برخاست داشت و در سال 88 نیز به صورتی قاطع از او حمایت میکرد، او را همراهی میکرد و حالا او جزو مشاورین سیاسی رئیسی است. در این جمع «فرهاد رهبر» نیز دوشادوش رئیسی در محل ثبت نام حضور داشت. فردی در زمان احمدینژاد ریاست دانشگاه تهران را بر عهده داشت. زمانی که رئیسی میخواست رییس ستاد انتخاباتیاش را تعیین کند، اسامی چهار نفر در آن زمان نام برده شد؛ «فرهاد رهبر» رئیس وقت دانشگاه تهران، «مسعود میرکاظمی» وزیر بازرگانی دولت سابق، «علیرضا زاکانی» عضو جبهه پایداری و رئیس کمیسیون پرحاشیه برجام درمجلس نهم که تمام فکر و ذکرش مخالفت با حسن روحانی و دولت یازدهم و برجام بود و «علی نیکزاد» وزیر مسکن و شهرسازی دولت احمدینژاد. اگرچه در ابتدا مسعود میرکاظمی به این سمت رسید، اما در ادامه این مسئولیت به علی نیکزاد رسید. «سید صولت مرتضوی» معاون سیاسی وزیر کشور و رئیس ستاد انتخابات کشور دولت سابق یکی دیگر از سران ستاد ابراهیم رئیسی (ستادهای استانی او) شده است. از سویی، «علی اصغر عنابستانی» که حالا در ریاست ستاد انتخاباتی تولیت آستان قدس رضوی است، همانی است که رئیس ستاد انتخاباتی احمدینژاد در استان خراسان و از استانداران او در دولت دهم بوده است.
در میان اطرافیان امروز ابراهیم رئیسی نام یک وزیر دیگر احمدینژادی نیز دیده میشود. «سید محمد حسینی» وزیر ارشاد دولت دهم که در عناد با رسانههای اصلاحطلب و با اهالی فرهنگ شهره است. در کنار وزیر ارشاد احمدینژاد، میتوان به «مرضیه وحید دستجردی» وزیر بهداشت احمدینژاد اشاره کرد که اکنون سخنگوی جمنا و حامی اصلی رئیسی است. شواهد نشان میدهد که در ستاد انتخاباتی ابراهیم رئیسی یک اسم دیگر هم به چشم میآید، «حمید بهبهانی» همان وزیر راه دولت سابق و از اساتید احمدینژاد. علاوه بر آن میتوان به «محمد علیآبادی» معاون دولت سابق و رئیس سازمان تربیت بدنی آن زمان اشاره کرد. بیانیه حمایتی «محمدمهدی زاهدی» وزیر علوم احمدینژاد از ابراهیم رئیسی را نیز نباید از یاد برد. «مسعود زریبافان» معاون رئیس دولت قبل و البته رئیس سابق بنیاد شهید، کسی در انتخابات این دوره به صورتی فردی ثبتنام کرد و با صلاحدید شورای نگهبان رد شد، از جمله حامیان رئیسی در این دوره از انتخابات است. وی در بیانیهای رسما اعلام کرد کلیه ستادهای تهران و شهرستانهای وی، در جهت حمایت از ابراهیم رئیسی خواهند بود. «سیدمهدی هاشمی» نام رئیس ستاد انتخاباتی ابراهیم رئیسی در استان تهران است. یعنی همان کسی که محمود احمدینژاد برای وزارت رفاه او را به مجلس معرفی کرد و رای نیاورد، البته مدتی هم سرپرست ومعاون وزارت کشور دولت سابق بوده است. در میان همه این نامهای دولت احمدینژاد، نام یک نفر بیشتر به چشم میخورد؛ «سعید جلیلی». معاون اروپا و آمریکای وزارت امور خارجه و دبیر شورای عالی امنیت ملی در دولت احمدینژاد، که بسیاری میگویند قرار است معاون اول رئیسی، پس از ریاست جمهوری او باشد. او همانی است که قطعنامههای سازمان ملل را یکی پس ازدیگری برای ایران به ارمغان آورد.
قطب حامیان ایدئولوژیک احمدینژاد
غیر از کسانی که هم اکنون در ستاد رئیسی رفت و آمد یا نقش دارند – کسانی که عمدتاً یا از وزرای احمدینژاد و یا معاونان او بودهاند - حتی حامیان شاخص رئیسی که (ارتباطی با ستاد او ندارند) نیز از همان حامیان احمدینژاد در سالهای 84 و88 هستند. «علیرضا پناهیان»، از جمله این افراد است که تا چند سال پیش در دفاع از رئیس دولت سابق میتینگ میگذاشت و سخنرانی میکرد اکنون در دفاع از رئیسی برخاسته است. «حسن عباسی» همان سخنران همیشگی اصولگرایان که سنگ احمدینژاد را به سینه میزد، اکنون او نیز انتخاب خود را کرده است؛ حمایت از رئیسی. حسن عباسی در توهین و اتهامزنی به اصلاحطلبان و دولت مستقر شهره است. در کنار اینها باید از پدر معنوی جبهه پایداری یعنی آیتالله مصباح یزدی نام برد. مصباحیزدی همان روحانی بود که اطاعت از احمدینژاد را حمایت از امام زمان دانست. در کنار اینها باید از آیتالله یزدی، آیتالله مقتدایی، آیتالله محمدرضا آشتیانی، مرتضی آقا تهرانی، آیتالله میرباقری و آیتالله عباس کعبی نیز اشاره کرد که آشکارا حمایت خود را از رئیسی اعلام کردهاند. با نگاهی به اعضای ستاد رئیسی و برخی حامیان او میتوان فهمید که تیم و کابینه آینده رئیسی دقیقا کپی تیم احمدینژاد است؛ همان تیمی که یا جزو وزرای رئیس دولت سابق بودند و یا معاونانش. اکنون میتوان به این دریافت روشن رسید که چرا روحانی مرتب از گافهای دولت گذشته میگوید. هرچند رئیسی با پیشنهاد مناظره مستقیم حسن روحانی و رئیس دولت سابق از زیربار این واقعیت شانه خالی میکند که او نیز به بازتولید دولت گذشته دست زده، اما لیست کامل اعضای ستاد و نزدیکان او نشان میدهد که رئیسی دقیقا در حال چنین بازتولیدی است.
سایر اخبار این روزنامه
روحانی در همایش کمیته زنان ستاد انتخاباتیاش پیروزی را در گرو افزایش مشارکت انتخاباتی دانست
وقتی به شرط بنزین 10 هزار تومان می توان وعده یارانه 750 هزار تومانی هم داد
وعده های بدون کنتور!
تاثیرپذیری ایرانیان خارج از کشور و انتخابات از یکدیگر بررسی شد
رایهای امیدوار دور از خانه
سخنگوی دولت در واکنش به تخریبهای انتخاباتی:
با زمین زدن بلندقدها، قدتان بلند نمیشود
رضا دهکی
یک لیست و دو راه
بههمت سازمان میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری
ربّنای شجریان ثبت ملی شد
دلیل جمع شدن وزرا و نزدیکان دولتهای نهم و دهم دور کاندیدای اصولگرا چیست؟
رئیسی در حلقه احمدینژادیها
لیست نهایی اصلاحطلبان در انتخابات شورای شهر تهران اعلام شد
1+21
لیست نهایی اصلاحطلبان در انتخابات شورای شهر تهران اعلام شد
1+21
سخنگوی دولت در واکنش به تخریبهای انتخاباتی:
با زمین زدن بلندقدها، قدتان بلند نمیشود
امانوئل ماکرون و نگاهی به خلاء مدیریتی در ایران