روزنامه جوان
1399/02/04
تغییر روند بیثباتی به تقویت ثبات و استقلال در عراق
کشور عراق در تابستان سال گذشته و پس از عبور از سیطره تروریستهای تکفیری بر بخشهایی از خاک این کشور، شاهد بروز اعتراضاتی بود که با شعارهای ضدفساد، ناکارآمدی و بیکاری آغاز و سپس به سمت آشوبهای ویرانگر و بیثباتی سیاسی کشانده شد، بهگونهای که نهتنها شعارها شکل ساختارشکنانه و سیاسی پیدا کرد، بلکه با ورود عناصر حرفهای و مشکوک به صفوف جوانان احساسی و سردمدار شدن بازیگران سیاسی و هدایت آشوبها توسط رسانهها و فضای مجازی، تندی و خشونت از تخریب و غارت مراکز دولتی به زد و خوردهای خونین و کشتارهای وحشیانه نیز کشیده شد.در چنین شرایطی دولت آقای عادلالمهدی که در عین مبرا بودن از فساد، بیشترین خدمات رفاهی و عمومی را در سختترین شرایط زمانی ارائه داده بود، برای گرفتن بهانه و خاتمه دادن به آشوبهایی که از سفارتهای بیگانه خط میگرفت و ثبات و امنیت عراق پس از داعش را هدف قرار داده بود، کنارهگیری کرد تا راه تغییر به نفع ثبات را باز کرده باشد.
با اقدام تروریستی امریکاییها در بحبوحه ناامنیها و آشوبهای عراق و به شهادت رساندن شهید سلیمانی و ابومهدی مهندس و حملات متعدد به حشدالشعبی توسط نیروهای صهیونیستی و امریکایی به تدریج عقبه اصلی آشوبها و اهداف طراحان آن برای مردم، مرجعیت و احزاب عراقی روشنتر شده و حرکت به سمت تشکیل دولت و گذر از بیثباتی بهعنوان ضرورتی برای سرنوشت کشور عراق مطرح گردید. اما گزینه هایی، چون علاوی و الزرفی نتوانستند موفق به تشکیل دولت شوند که دخالت بیگانگان، عدم اجماع بیت شیعی، بیاعتنایی به رویه قانونی و کنار گذاشتن الزامات حفظ امنیت و قدرت ملی اصلیترین عوامل بروز این ناکامی بهحساب میآِید. اما سرانجام نوعی اجماع داخلی برای تشکیل دولت توسط آقای کاظمی در عراق پدید آمد که علاوه بر بیوت و احزاب شیعی از حمایت و همراهی کردها و اعراب سنی برخوردار بوده و امکان کسب قدرت در روندی قانونی و رسمی را نیز دارد. آنچه انتخاب کاظمی را به نخستوزیری عراق به عنوان یک موفقیت سیاسی در راستای نهادینه شدن اقتدار و استقلال عراق مطرح میسازد، در موارد ذیل قابل بررسی است:
۱-خروج عراق از بن بست سیاسی برآمده از آشوبهایی که دست دشمنان و بازیگران بیرونی و عناصر مشکوک داخلی در آن پیدا بوده و تداوم آن مغایر منافع و امنیت ملی کشور عراق محسوب میشود.
۲- فراهم شدن زمینه افزایش کارآمدی در سایه مشارکت و همکاری تمامی احزاب و گروههای سیاسی که بر روی آقای کاظمی برای نخستوزیری به اجماع رسیده اند. ۳- فراهم آمدن زمینه مقابله با فشارهای ظالمانه امریکا و متحدان منطقهای آن برای تضعیف قدرت ملی عراق، حذف حشدالشعبی و حمایت از تروریستهای بعثی و تکفیری که با تشکیل دولتی برخوردار از حمایت اضلاع مختلف قدرت، نه تنها این فشارها خنثی شد، بلکه مقدمه خروج نیروهای اشغالگر امریکا و قطع مداخلات متحدان منطقهای امریکا نیز ممکن خواهد شد. گرچه نسبت به بخشی از سوابق و عملکرد مصطفی کاظمی در بین برخی از بازیگران سیاسی عراق ابهاماتی وجود دارد، اما تجارب سیاسی ۲۵ ساله عراق پس از صدام و اجماع احزاب و نخبگان سیاسی روی نخستوزیری وی که همراه با مشارکت و همکاری آینده آنان خواهند بود، میتواند به شکلگیری وضعیت جدیدی منتهی شود که پیامد آن خروج از بی ثباتی و تقویت روند اقتدار و استقلال عراق خواهد بود؛ وضعیتی که دقیقاً مغایر اهداف امریکا، رژیم صهیونیستی و متحدان منطقهای آنان به حساب میآید که منافع خود را در بیثباتی و تداوم آن در عراق و فرسایش مقاومت اسلامی جستوجو میکنند.
سایر اخبار این روزنامه
«شلیک درمانی» ترامپ برای نفت به گل نشسته
سپاه در راه تسلط بر فضا
تغییر روند بیثباتی به تقویت ثبات و استقلال در عراق
توافق گانتس- نتانیاهو برای بلعیدن کرانه باختری
توهین اینستکسی آلمان به ایران
درس تبعیض «مجازی»!
آغاز مرحله اول رزمایش کمک مؤمنانه با ۵۰۰ هزار بسته معیشتی و بهداشتی و یکهزار رأس دام
توهینهای محمد هاشمی به منتقدان دولت
تیترسازی متضاد شرق از یک مصاحبه!
غلبه دیدگاه گاوی به خرسی در بورس ایران
حضرت آقا فرمودند راه سرود را نسل به نسل ادامه دهید