روزگار سیاه خرس سیاه بلوچی

محمد بلوچ زهی‪-‬ طی هفته گذشته آغاز عملیات استخراج معدن در دل مهمترین زیستگاه خرس سیاه بلوچی یا «مم» در نیک شهر نگرانی های بسیاری از علاقمندان به این گونه بسیار نادر و در معرض خطر انقراض جانوری که در فهرست سرخ اتحادیه بین‌المللی حفاظت نیز قرار دارد را
در پی داشته است.
یکی از مهمترین عواملی که افراد در مناطق غنی و پر اهمیت محیط زیستی چون مهم‌ترین زیستگاه خرس سیاه بلوچی در نیک شهر به راحتی آب خوردن می توانند مجوز فعالیت بگیرند و به استخراج معادن بپردازند قرار نگرفتن این منطقه در لیست مناطق حفاظت شده کشور است که پیامدهای بسیار ناگوار محیط زیستی در آینده ای نزدیک بدنبال خواهد داشت.
صدور مجوز استخراج مواد معدنی، عملیات راه‌سازی و سایر اقدامات عمرانی درست در دل پناهگاه های بکر حیوانی از مهمترین عوامل تهدید و تخریب پناهگاههای حیات وحش بویژه گونه‌های نادر در خطر انقراض جانوری چون مم یا خرس سیاه بلوچی طی سالهای اخیردر مناطق کمتر برخوردار بوده است.


یکی از مهم ترین مصائب محیط زیستی در مناطق دور افتاده و کم تر برخوردار ناآگاهی و عدم حساسیت در خصوص آسیب های محیط زیستی است که همین امر نیز سبب گردیده تا ضوابط و الزامات اولیه در عملیات پروژه‌های اجرایی چون جاده، راه آهن، استخراج معادن و سایر طرح های در دست احداث توسط پیمانکاران نادیده انگاشته شود و با این وضعیت ضربه‌های بس کشنده و کاری بر پیکره محیط زیست وارد گردد.
نباید از یاد برد که لازمه حفاظت و صیانت از زیستگاههای مهم جانوری و گیاهی را می‌بایست در دو عامل مهم استقرار و تلاش محیط‌بانان جست که مسئولیت جذب این نیروها بر عهده محیط زیست است و در کنار آن فعالیت جامعه محلی و فعالان محیط زیست و نهادهای مدنی و مردمی که نقش بسزا و تعیین‌کننده‌ای دارند در حفاظت و حراست از محیط زیست.
متاسفانه فقدان این دو عامل مهم بازدارنده تخریب محیط زیست چه در بخش دولتی یعنی محیط بانان و یا در عرصه مردمی و مدنی یعنی فعالیت جامعه محلی و فعالان محیط زیست دست به دست هم داده تا ضرباهنگ تخریب و ناقوس مرگ پناهگاههای حیات وحش و محیط زیست در مناطق کم تر توسعه یافته و دورافتاده‌ای چون سیستان و بلوچستان با گذشت زمان تندتر به گوش برسد و پر سر و صداتر.
برای نشان دادن عمق فاجعه و مظلوم بودن مناطق غنی و ارزشمند محیط زیست در استانهای کم تر برخوردار و محروم باید عرض شود که محیط بانی در چنین استانها و مناطقی که عمدتاً از تکثر و تنوع بسیار گونه‌های جانوری و گیاهی برخوردارند و غنای بالا، متاسفانه انجام نمی‌گیرد و یا به عبارتی بهتر عدم جذب نیروی کافی محیط بان و خالی بودن نیمی از چارت ادارات شهرستانها سبب گردیده تا سوء استفاده گران و فرصت طلبان در حاشیه امنی به فعالیت های ویرانگر خود در عرصه محیط زیست بپردازند.
معدن کاوی؛شکار بی‌رویه،خشکسالی‌های متمادی و ناآگاهی‌ها پیرامون محیط زیست و حیات وحش دست به دست هم داده تا مناطق دور افتاده و کم برخوردار اما غنی و متکثر از لحاظ گونه‌های جانوری نادر به مرز هشدار برسند و ویرانی چرا که در کنار این عوامل برشمرده پراکندگی مضاعف و کوهستانی بودن بسیاری از مناطق را نیز اگر اضافه بنماییم به درک بهتری از شرایط بغرنج و حاد محیط زیست استان‌هایی چون سیستان و بلوچستان خواهیم رسید و شرایط سخت کاری
مشقت بارتر.
انتظار می‌رود اینگونه مناطق پر اهمیت نظیر زیستگاه مهم خرس سیاه بلوچی در نیک شهر بیشتر مورد توجه ، رسیدگی و حمایت قرار گیرند و با ثبت در لیست مناطق حفاظت شده کشور که نیازمند مصوبه شورای عالی حفاظت است و اقدام به موقع سازمان محیط زیست، از عواقب خطرناک
و جبران ناپذیر حاصل از این فعالیت‌های ویرانگر
محیط زیستی کاسته و بیش از این روند نابودی گونه‌های
در خطر انقراض جانوری چون این حیوان نادر را تسریع ننموده
و تسهیل.