روزنامه آفتاب یزد
1399/05/15
>اقشار کم درآمد کجای این طرح هستند؟
امیر محمود حریرچی، جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی در این خصوص به آفتاب یزد گفت:« واقعیت این است که در نظر گرفتن جریمه به هیچ عنوان نمی تواند مردم را وادار کند که از ماسک استفاده کنند چه بسا خیلی از مردم را ناراحت تر و عصبانی تر از شرایط موجود هم بکند، شرطی هم که برای این موضوع در نظر گرفته اند خنده دار است! یعنی مردم باید یک تابلو به دست بگیرند و روی آن اعلام کنند که من فقیر هستم و نمی توانم ماسک تهیه کنم؟کشور هایی که جریمه برای ماسک در نظر می گیرند از سوی دیگر ماسک رایگان توزیع می کنند اما در کشور ما مسئولان معمولا تنها طرح و ایده می دهند و به صورت مداوم برای مردم پروتکل
می نویسند بدون اینکه یک پروتکل برای خودشان تهیه و تنظیم کنند! خیلی مشخص است که وزارت بهداشت و مسئولان در وزارت بهداشت خودشان هم نمی دانند که می خواهند چه کاری انجام بدهند! جالب اینجاست که هیچ یک از پروتکل هایی هم که ارائه
می دهند قابلیت اجرا ندارد!»
او در ادامه تاکیدکرد:« براورد قیمت ها نشان می دهد در حال حاضر بین 300 تا 400 هزار تومن برای هر خانواده ای هزینه می شود تا ماسک تهیه کنند! مردم از کجا بیاورند؟ خیلی ها به دلیل کرونا
بیکار شده اند! خیلی ها جان و مالشان را از دست داده اند و این شرایط خیلی ها را عصبانی تر کرده است. این در حالی است که دولت
می تواند تسهیلاتی برای کارگاه ها و کارخانه های تولید ماسک در نظر بگیرد تا ماسک را رایگان توزیع کنند. نگاه از بالا به پائین مسئولین به مردم از همین جا متوجه شد چون دقیقا مسئولین از بالا برای مردم نسخه می پیچند. از طرف دیگر تناقضات بسیاری هم در گفتار ها و رفتار های مسئولین وجود دارد، همین تناقضات و نبود زیر ساخت ها سبب شده تا مردم نسبت به اقدامات مسئولین بدبین تر از قبل باشند. به همین دلیل هم اهمیتی به گفته مسئولین نمی دهند. مسئولین برای هر چیزی در درجه اول باید تسهیلات را برای مردم فراهم کنند و از طرف دیگر باید فرهنگسازی انجام بدهند، با برخورد قهری و با شکایت و این طور مسائل نمی توان پیشرفت، چون همانطور که حالا شاهدش هستیم نتیجه معکوس خواهد داشت و می‌بینیم تا تعطیلی به وجود می آید مردم بدون در نظر گرفتن شرایط به مسافرت می روند و یا بدون در نظر گرفتن
پروتکل های بهداشتی سوار مترو می شوند! مسئولین باید بدانند که این برخورد های قهری هیچ نتیجه ای در برنخواهد داشت. در حال حاضر مردم کشور ما به 3 دسته تقسیم می شوند، اولین دسته کسانی هستند که مسئولیت اجتماعی خود را می پذیرند و برای اینکه دیگران را به بیماری مبتلا نکنند حتما پروتکل های بهداشتی را رعایت می کنند، دسته دوم هم کسانی هستند که بد بینی و عصبانیت در آن ها بی داد
می کند و مسئولیت اجتماعی خود را قبول نمی کنند، به این افراد باید آگاهی داد تا مسئولیت پذیر شوند و برای حمایت از دیگران به رعایت پروتکل های بهداشتی اقدام کنند. دسته سوم اما کسانی هستند که واقعا پولی ندارند تا برای ماسک هزینه کنند! این افراد که نمی توانند تابلو به دست بگیرند و به همه بگویند ما پول نداریم؟ چرا مسئولین تنها برای یک قشر خاص دستورالعمل صادر می کنند؟ بحث جریمه برای از جمله مسائلی است که هیچ ضمانت اجرایی ندارد و خیلی زود هم فراموش خواهد شد.» با این تفاسیر به نظر می رسد که اخذ جریمه هم نمی تواند همه را به استفاده از ماسک تشویق کند اما سوال اینجاست که چرا اقشار ضعیف و کم درآمد جامعه هیچ گاه مورد حمایت درست ارگان های مسئول قرار نمی گیرند؟
سایر اخبار این روزنامه
شورای شهر تهران برای کرونا چه کرد؟
در ابوظبی چه خبر است؟
وقوع دو انفجار بزرگ در بیروت ؛ ماجرا چیست؟
نتیجه بازدیدنمایندگان از ایران‌خودرو؛ هیچ!
اینجا دکل گم میشود آلبوم که سهل است
>اقشار کم درآمد کجای این طرح هستند؟
چالش برای جهت‌دهی به دولت
یه موقع هایی بود حالا نیست !
شبکه اخلال‌گر بازار ارز شناسایی و منهدم شد
ادای احترام به انتخابات
بیچاره انسان بیچاره سقراط
وقوع دو انفجار بزرگ در بیروت ؛ ماجرا چیست؟
نقش رنگها در شهرها
