روزنامه آفتاب یزد
1399/06/05
کلاس‌های نیمه حضوری؛ سلام گرم به ویروس کرونا
بابک خطی- برنامه اخیر ارائه شده از طرف وزارت بهداشت و اعلام وجود کلاس‌های حضوری به صورت کمتر از ظرفیت کامل -مثلا نصف دانش‌آموزان کلاس-زنگ خطری به وسعت تمام کودکان و نوجوانان دانش‌آموز ایرانی را به صدا در آورده است.نکته نگران‌کننده این برنامه اطمینان خاطر کاذبی است که با ذکر حضور نیمی از دانش‌آموزان، نوعی پیشگیری و بی‌خطر بودن القا می‌کند. در حالی که در دنیای واقعی حتی با حضور درصد‌های کمتری از دانش‌آموزان نیز امکان فاصله‌گذاری دقیق و استفاده درست از ماسک در تمام کلاس‌های کشور وجود ندارد و البته این تقصیر دانش‌آموزان از اول دبستان تا دوازدهم متوسطه دوم نیست، چرا که ماهیت کودکان حرکت و
جنب و جوش است و این وظیفه وزارت
آموزش پرورش است که با اطلاع از این ویژگی ذاتی سن دانش‌آموزی مواظب و مراقب باشد و تصمیم‌های کارشناسی بگیرد.
به نظر میرسد در این وزارت هنوز تصمیم سازان و تصمیم گیرانی هستند که علیرغم گذشت چندین ماه از ورود کووید ۱۹ به کشور و دیدن عواقب ابتلا و کشتار آن،هنوز خطر آن را حداقل خیلی جدی نمی‌گیرند.
مسئولان وزارت باید بدانند که اهمیت خطیر تصمیمی که برای هر سه منطقه سفید و زرد و قرمز می‌گیرند بسیار مهم و در رابطه تنگاتنگ با احتمال ابتلا یا قربانی شدن تعدادی دانش‌آموز از میان میلیون‌ها دانش‌آموز کشور است.
هدف نهایی نیز همانا رسیدن به روشی است تا به لبخند رضایت ویروس کرونا و ایجاد خطر برای دانش‌آموزان منجر نشود.
برای حفاظت از دانش‌آموزان تمام نیروی وزارت در حال حاضر باید بر آموزش از راه دور کاملا مجازی مثل اینترنت و تلویزیون متمرکز باشد و باید دقت کنیم این خرج تراشی جدید برای وزارت نیست چرا که در برنامه فعلی هم در نیمی از روزهای هفته دانش‌آموزان باید از نرم افزار آموزشی اینترنتی استفاده کنند و اگر این هر دو نیمه دانش‌آموزان بهره برنده از نرم افزار را با هم جمع کنیم به این معنی است که تمام روزهای هفته نیاز به حمایت اینترنتی دانش‌آموزان
وجود دارد.
مسئله دیگر نرم‌افزار ارائه شده وزارت، موسوم به شبکه اجتماعی دانش‌آموزی یا همان شاد است که احتمالا به خاطر تازه بودن تجربه ساخت آن استفاده از آن کاربرپسند نیست و باعث مشکلاتی در ارتباط میشود که در رویه آموزش و خصوصا در زمان پر اهمیت امتحان اختلالاتی تاثیرگذار را باعث میشود.به نظر میرسد این مشکل با کمی انعطاف پذیری از طرف آموزش و پرورش حل شود به این صورت که در منطقه‌های مختلف از نرم‌افزار‌های کاربر پسندتر و ساده‌تر زیر نظر مدیران مدرسه،منطقه،شهرستان و... استفاده شود، البته به شرطی که به وحدت و تساوی آموزشی خدشه‌ای وارد نشود.
مسئله مهم دیگر که در برنامه فعلی هم وجود دارد نیاز به نرم افزار اینترنتی آموزشی در روزهایی از هفته است.این مسئله بدین معنی است که حدود چهار میلیون دانش‌آموزی که خانواده‌های شان در دهک‌های پایین اقتصادی جامعه قرار دارند،توان خرید وسیله‌ای مثل تلفن هوشمند، تبلت یا... برای استفاده از نرم افزار‌های آموزشی را ندارند.مسئله مهم و غم انگیز این است که این تعداد عدم تحصیل کر در یک سال تحصیلی ممکن است به ترک تحصیل کلی این دانش‌آموزان بینجامد که طبق قانون اساسی باید تا پایان دوره متوسطه به طور رایگان باشد.
به نظر میرسد وزارت تامین این وسایل را با استفاده از بودجه‌هایی مثل گرمادهی و سرمادهی مدارس که در آموزش مجازی عملا جایی ندارند یا گرفتن کمک بسیار ضروری مستقیم از دولت یا ایجاد تمهیداتی مثل معرفی به بانک و دریافت وام یا گرفتن تخفیف‌های قابل توجه از سازندگان وسایل هوشمند در قبال معافیت‌های خاص به آنان یا-روشهای کارآمد احتمالی دیگر که وظیفه تصمیم سازان وزارت است-...برای خرید دستگاه‌هایی که نرم افزارها را حمایت کنند به کمک این دانش‌آموزان بشتابد.
تاکید می‌گرددآموزش بی‌خطر و اثر بخش دانش‌آموزان و آینده سازان کشور از تونل کلاس‌های تماما مجازی،ایجاد تسهیلات برای خرید تجهیزات الکترونیک برای دانش‌آموزان دهک‌های پایین اقتصادی، تقویت سرعت اینترنت در مناطق کم سرعت، استفاده از ظرفیت تلویزیون برای آموزش و سایر روش‌هایی که تبیین آن دست کارشناسان آگاه مسائل کلان آموزش را می‌بو‌سد، می‌گذر‌د.
به امید روزهای بهتر و دانش‌آموزانی شاد که زندگی و آینده شان از تصمیم گیری‌های امروز شکل می‌گیرد.
سایر اخبار این روزنامه
سرانجام طلسم دارا دوم شکست؛ چه سرنوشتی در انتظار خریداران است؟
دست رد آژانس و شورای امنیت بر سینه آمریکا
«برق امید» 1400 را می‌گیرد؟
بیشتر از شهردار گلایه مندیم تا دولت!
چرا مردم مستضعف جماران باید فقیر و محروم بمانند؟
فرار روحانی از خبرنگاران
آقای قاچاقچی دستگیر شد
تیزبینی ایران
صدا و سیما با خودش لجبازی می‌کند
کلاس‌های نیمه حضوری؛ سلام گرم به ویروس کرونا
تغییر طبقات اجتماعی
بورس، ضرورت آموزش و افزایش ریسک پذیری تازه واردان
