رحمانی فضلی و دولت 1400

رضا بردستانی‪-‬ آن طور که معاون سیاسی وزارت کشور گفته و آدرس داده و با گوشه و کنایه روی آن تاکید کرده؛ چنین به نظر می‌رسد که همه ی ادعاهای رئیس دولت دوازدهم مبنی بر بی‌خبری یا دیر آگاه شدن از مسئله ی گرانی بنزین، ادعایی بیش نبوده و حتی اسنادی که نشان می‌دهد شخص حسن روحانی از موضوع آگاه بوده و حتی مخاطرات اجتماعی و سطح اعتراضات را نیز به او اطلاع داده بودند، موجود و قابل
ارائه است!
در کنار این مسئله اما بحث‌هایی همواره بین حامیان حسن روحانی ـ خاصه در بین اصلاح‌طلبان ـ
مطرح بوده که بین آن چه باید اتفاق می‌افتاده و آن چه اتفاق افتاده، حداقل در تعیین وزیر کشور، دوگانه‌ای قابل تامل وجود دارد یعنی


بهره بردن حداکثری از پایگاه رای
اصلاح‌طلبان و واگذاری پست‌ها به اصولگرایان.
حالا فشار مجلس بر وزارت کشور و شاخ و
شانه کشیدن‌های برخی نمایندگان که گاه نیز شدت
می‌گیرد را به دو مورد بالا اضافه کنید تا برسیم به سال پایانی دولت یعنی سال سرنوشت ساز انتخابات. هر دولت طی هشت سالی که سکان‌دار پاستور است دوبار باید انتخابات برگزار کند؛ یک‌بار باید برای باقی ماندن خود نگران باشد و بار دیگر باید نظاره گر آمدنِ دولت بعد باشد؛ آن وقت که باید نگران باقی ماندن خود باشد یک مسئله است وقتی باید نظاره گر آمدن دولت بعدی باشد مسئله‌ای دیگر.
تا این جا به چهار مورد برخورد کردیم، اظهارات معاون سیاسی وزیر کشور، گلایه‌های جدی حامیان اصلاح‌طلب حسن روحانی در به کارگماردن رحمانی فضلی، فشار و شاخ و شانه کشیدن مجلس که بازهم صندلی وزارت خانه کشور که در اختیار رحمانی فضلی است را شامل می‌شود و مسئله ی انتخابات 1400.
در برهه‌ای که مجلس روی دورِ تند دولت ستیزی قرار دارد و در زمانه‌ای که قوه ی مجریه زیر فشار حداکثری تحریم‌ها از بیرون و تهدیدها از درون
قرار دارد می‌توان گفت
به هنگام‌ترین و نابهنگام‌ترین اظهاراتی که بازهم راس هرم دولت را نشانه رفته است از سوی وزارت کشور راهی پاستور می‌شود تا در یک جمع‌بندی ساده به این نتیجه برسیم که برخی نشستن‌ها و برخاستن‌ها حکایت از آن دارد که ساکن بعدی پاستور در حال مهره چینی و تیم بستن است و چه بسا رحمانی فضلی با پالس‌هایی که از دولت آینده و مجلس اصولگرا دریافت کرده، مجاب شده است تا با برخی حرکات ایذایی بتواند یکی از کرسی‌های 17 یا حتی 18 گانه ی دولت 1400 را در اختیار داشته باشد واگرنه بین فروکش کردنِ اعتراضات و انتقادات نمایندگان مجلس و این اظهار نظرات از سوی نزدیک‌ترین چهره در وزارت کشور به رحمانی فضلی چه معنا و مفهومِ دیگری می‌تواند داشته باشد؟!