شورای شهر وسندروم نامگذاری

مجید ابهری‪-‬ تقریبا به طور منظم و مرتب یکی از اخبار شورای شهر تهران مربوط به نامگذاری یا تغییر نام یک یا چند خیابان در تهران است که در جراید و سایت‌های خبری، اخبار مربوط به این مسائل منعکس می‌گردد. تراکم اسامی و شاید فضاسازی‌های حاشیه‌ای کار را به جایی رسانده که بعضی از بزرگراه‌ها از ابتدا تا انتها دارای چند اسم بوده که همین حرکت موجب سرگشتگی افراد بویژه تازه وارد‌ها به شهر می‌گردد. در هر دوره از دوران شورای شهر بستگی به حضور تعداد مناسب از هر جناح سیاسی دارد که کدامیک از چهره‌ها ومشاهیر نامزد نامگذاری می‌شوند. گاهی نام یکی
از مشاهیر بیش از پنجاه بار
در خیابانها ومیادین
وکوچه تکرار می‌شود. آیا این حرکت دلیل علاقه ویا نشانه احترام به شخصیت مورد نظر می‌باشد؟ مثلا می‌توان محاسبه وارزیابی کرد در کل کشور آفریقای جنوبی چند بار نام مرحوم ماندلا بر شهرها و اماکن و مراکز نهاده شده؟یا در هند وپاکستان درمورد مرحوم گاندی این مسائل صادق ونافذ می‌باشد؟ ‌تنها در کشور ماست که این گونه حرکت‌های فرهنگی واجتماعی تابع هیچ قاعده وضابطه‌ای نیست. تهران به عنوان پایتخت و الگوی اجرایی در بسیاری از موارد باید سرمشق سایر شهرهای کوچک وبزرگ قرار گیرد. بحث این بار نامگذاری برخی از چهره‌های سیاسی


ودینی توسط شورای شهر می‌باشد. این بار مرحوم
مهندس بازرگان اولین نخست وزیر بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و خانم اعظم طالقانی که علاوه بر تعلق
به بیت آیت اله طالقانی از چهره‌های فرهنگی وسیاسی ومبارز در قبل وبعد از انقلاب اسلامی بودند. تقدیر از پیشگامان و متقدمین انقلاب اسلامی از گام‌های ضروری در تثبیت اصول وارزش‌های انقلاب اسلامی می‌باشند. اما سوال اساسی اینجاست که ضرورت این حرکت در شرایط حاضر چه بوده؟ با توجه به اطلاع اعضای محترم شورای شهر از نظر و قضاوت بخش قابل توجهی از مردم و نخبگان سیاسی وفرهنگی نسبت به نهضت آزادی و بانیان این جریان سیاسی و فکری انجام چنین حرکتی نوعی تحریک طرف مقابل است. بخش قابل توجهی از جوانان بویژه متولدین دهه ۶۰ به بعد که هیچ ذهنیتی نسبت به جریان‌های سیاسی وچهره‌های قبل از پیروزی انقلاب ندارند طرح این نکات چه مفهوم وجایگاهی دارد؟ قطعا با تغییر اعضای فعلی شورای شهر و ورود افراد باسلیقه‌های سیاسی متفاوت باردیگر با تغییر نام‌ها مواجه خواهیم بود. بنابراین قاعده محکم و استوار این است که هنوز بسیاری از خیابان‌ها و میادین تهران با نامهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی نامیده می‌شوند. معلوم نیست چه وقت این نابسامانی‌ها سامان یافته و اسامی مشاهیر علمی، سیاسی، فرهنگی و دینی وجه المصالحه روابط سیاسی و دادوستد‌های بین گروهی قرارگیرند.