حکایت صف های طولانی دلار


کورش شرفشاهی

روزنامه نگار

انتقاد به فضای مجازی و تاثیرات مخرب آن به یک عادت تبدیل شده و هرگاه که مسوولان نتوانند دلیلی برای مشکلات پیدا کنند، فضای مجازی را بهانه می کنند، اما فضای مجازی مزایاهای بسیاری هم دارد که مهمترین آنها، برجسته کردن زشتی های جامعه است. این مقدمه دلیلی بر انتشار کلیپهایی از صف های طولانی مردمی است که برای گرفتن دلار از صرافیهای دولتی ، از هم سبقت میگیرند. اگرچه این افراد زشتی اقتصاد، سومدیریت مسوولان، ناتوانی در کنترل قیمتها، آشفتگی بازار و... را به رخ می کشند، پرده از چهره دلالی در اقتصاد ایران برمی دارند. ابتدا باید مشخص شود که این افراد از چه قشری هستند. از آنجا که در طول سال تنها برای یک بار به یک کارت ملی ارز این چنینی داده می شود، بیانگر این واقعیت است که این حجم از صف زدگان، قصد سفر به خارج از کشور ندارند، چرا که در طول سال هم بدین اندازه بلیط برای سفر به خارج از کشور فروخته نمی شود، بنابر این افرادی که برای خرید این ارز مقابل صرافی ها به خط می شوند، قصد دارند از مزیت کارت ملی خود استفاده کنند. بیشتر این افراد مواجب بگیرانی هستند که در کمال تاسف به این کار تن می دهند تا سودی اندک ببرند. شاید در این شرایط که کرونا باعث بحران اقتصادی برای بسیاری از افراد شده و بسیاری از شاغلان بیکار شده اند، توجیه خوبی برای تجمع این افراد مقابل صرافی ها باشد، اما اگر از این افراد سوال کنیم که چه کاره بوده اید و با چه هدفی دست به چنین کاری زده اید، شاید کمتر کارگر بیکار شده ای را در بین این افراد بیابیم که حاضر باشد منافع ملی را قربانی کند. همانطور که در کلیپ های فضای مجازی، رفتار نامناسب این افراد را مشاهده می کنیم از نبود فرهنگ درست سرمایهگذاری باید بنالیم. این در حالی است که در همسایگی ما مردم ترکیه برای حفظ ارزش پول ملی خودشان، دلارهایشان را به بازار عرضه می کنند و آبروی کشورشان را می خرند.