چین چگونه کرونا را مهار کرد؟

آفتاب یزد _ یگانه شوق الشعرا: در حالی که تمام جهان همچنان درگیر کنترل بیماری کویید 19 هستند به نظر می‌رسد کشور چین که مبدا این ویروس بوده است، کرونا را به طور تاثیرگذاری کنترل کرده است در صورتی که حتی کشور‌های توسعه یافته نتوانستند این بیماری مهلک را کنترل کنند. به این صورت که تعداد فوت شدگان در کشوری مانند آمریکا حدود 40 برابر کشور چین است و جمعیت این کشور ده‌ها برابر بسیاری از کشورهای توسعه یافته است. امروز چینی‌ها به راحتی به فعالیت‌های خود همانند قبل ادامه می‌دهند و حتی به تفریح‌های گروهی می‌پردازند بر خلاف اینکه که کشور‌های دیگر هنوز با آمار‌های بالای مرگ و میر و ابتلا مواجه هستند. و حال این سوال پیش می‌آید چگونه کشور چین توانست این ویروس را کنترل کند؟
>انجام ۱۰ میلیون آزمایش کرونا در ۵ روز در کشور چین
چین در طول دو ماه گذشته با قرنطینه و تدابیر سخت محدود‌کننده موفق به مهار ویروس به طور کلی در سطح کشور شده است و موارد ابتلا مربوط به کسانی است که از کشورهای دیگر به چین باز می‌گردند و عمده آن‌ها شهروندان چینی مقیم کشورهای دیگر هستند. همه کسانی که به چین بازمی گردند باید دستکم دو تا سه بار در یک دوره ۱۴ روز قرنطینه تحت آزمایش کرونا قرار بگیرند و در این مدت حتی حق خروج از اتاق‌هایی که عمدتا در برخی از هتل‌ها برای آن ها اختصاص یافته است، ندارند. چین با انجام ۱۰ میلیون و ۱۶۰ هزار آزمایش کرونا موفق شد رکورد تازه‌ای در مهار این ویروس مرگبار و مرموز برجای بگذارد. تقریبا تمامی ساکنان شهر « چینگ دایو » واقع در استان « شاندونگ » در شرق چین پس از مبتلا شدن نزدیک به ۱۲ نفر در این منطقه در یک روز مورد آزمایش قرار گرفتند. معاون شهردار این کشور در یک کنفرانس مطبوعاتی مدعی شد که تاکنون بیش از ۱۰ میلیون و ۱۶۰ هزار نمونه آزمایش جمع‌آوری شده که نتایج کرونا همه آنها منفی بوده است. عفونت‌هایی که سبب شد تا کرونا یک بار دیگر پس از نزدیک به ۲ ماه در این شهر شایع شود، ظاهرا به دلیل ضعف در ضد عفونی کردن برخی از اتاق‌های این بیمارستان باعث ابتلای این ۱۲ نفر شده است و به دنبال آن دو نفر از مسئولان بهداشتی از جمله رئیس این بیمارستان برکنار شدند.
>تجربه بیماری سارس در این کشور


طی 9 ماه، از اواخر سال 2002 تا جولای 2003، بیماری کشنده‌ای به نام سارس یا سندرم تنفسی حاد، از چین به 29 کشور جهان گسترش یافت. در همین مدت کوتاه، هشت هزار و 96 نفر به این ویروس مبتلا شدند و 774 نفر جان خود را از دست دادند. البته شمار قابل توجهی از قربانیان در کشورهای آسیایی زندگی می‌کردند. این ویروس اولین بار در استان گوانگ‌دونگ در جنوب شرقی چین ظهور کرد. گفته می‌شود، این ویروس از بازار فروش حیوانات وحشی و از خفاش شروع شد. پس از آن به گربه‌های ولگرد و سپس به انسان منتقل شد. پزشکان تا پیش از این با چنین بیماری ناشناخته‌ای مواجه نشده بودند و آنچه باعث سردرگمی آنها می‌شد، این بود که علائم سارس شباهت بسیاری به علائم ذات‌الریه داشت: سرفه، تب، بدن‌درد، مشکل تنفسی و کوفتگی بدن. این ویروس از طریق سرفه و عطسه به دیگران منتقل می‌شد. سارس با سرعت هرچه‌تمام‌تر گسترش یافت و به ‌دیگر کشورها رسید. این ویروس به‌طرز غیرقابل باوری ناشناخته بود. حتی پزشکان قادر نبودند موارد جدیدی را که به ویروس مبتلا می‌شدند، شناسایی کنند. به دلیل اینکه مردم این کشور تجربه بیماری سارس را داشتند از پیامد‌های شیوع بیماری کرونا ویروس به نحوی آگاه بودند در صورتی که کشور‌های دیگر حافظه روشنی از تجربه بیماری مهلک سارس ندارند.
>واکنش سریع کشور چین
درواقع مردم و مسئولان این کشور خیلی سریع برای توقف سرایت پذیری این بیماری اقدام کردند. در کشور‌های دیگر به دلیل ورود دیرهنگام این بیماری، دیرتر اقدام به مهار
سرایت پذیری آن کردند و این باعث شد که کنترل بیماری از دست آن‌ها خارج شود. ویروس کرونا به ویروس ووهان شهرت یافت زیرا اولین شهری بود که این ویروس در آن همه گیر شد و همه قطارها و پروازها متوقف شده و خطوط مترو شهر، اتوبوس‌ها و کشتی‌ها نیز تا اطلاع بعدی تعطیل شدند و حق انتقال و جابجایی مسافر را نداشتند. همچنین مردم ووهان تا حد امکان حق نداشتند این شهر را ترک کنند مگر اینکه موردی بسیار اضطراری وجود می‌داشت. و این شهر به مدت 2 ماه کاملا قرنطینه شد. و هر دو روز یکبار تنها یک شخص از هر خانواده برای تهیه اقلام ضروری حق خروج از خانه را داشت. و در استان ووهان برای 9 میلیون نفر تست کرونا
انجام شد.
>سازگار شدن با ماسک
بعد از همه‌گیری این ویروس این کشور به تولید وسایل بیمارستانی و همچنین ماسک‌های جراحی پرداخت و درواقع مردم و مسئولان این کشور بسیار زود با پوشیدن ماسک سازگار شدند. در صورتی که مردم کشورهای دیگر مانند آمریکا تا ماه‌ها از پوشیدن ماسک امتناع می‌کردند. رئیس جمهور آمریکا همچنان پوشیدن ماسک را یک شوخی می‌داند. این کشور مجازات سختی را برای افرادی که رعایت نمی‌کردند در نظر گرفت و بیمار‌ها را قرنطینه کردند و بیمارانی که کوچکترین علائمی را نشان می‌دادند به سرعت به بیمارستان‌هایی که برای این بیماری در نظر گرفته شده بودند منتقل می‌شدند. آن‌ها در بیمارستان‌هایی که به سرعت ساخته شدند و مجهز بودند به قرنظینه رفتند و مجبور به قرنطینه خانگی نبودند چون قرنطینه خانگی ریسک ابتلای دیگر افراد خانواده را بالا می‌برد. و تمرکز آن‌ها بعد از مدتی بر این شد که از ورود مجدد این بیماری به کشور جلوگیری کنند و هرکس وارد می‌شد بارها تست می‌داد و قرنطینه می‌شد.
استفاده از تجربیات این کشور برای کنترل کووید 19 در سطح جهانی، بسیار مفید است و کشورها برای بازگشت به زندگی عادی نیازمند قرنطینه سخت هستند.