مقاومت حداکثری، شکست فشار حداکثری

 
 
 
 


تا کنار رفتن کامل دونالد ترامپ از عرصه قدرت فقط 70 روز زمان باقي مانده است. شايد اين تصور باشد که تمرکز صددرصدي ترامپ ضربه زدن به ايران بود. اما واقعيت ماجرا اين است که ترامپ يک تهديد جهاني براي کل بشريت بود. حال در اين ميان ايران با توجه به شرايط سياسي در رويکرد ستيزه‌جويانه ترامپ داشت. وقتي پيام‌هاي تبريک را از اقصي‌نقاط دنيا به پيروزي بايدن ملاحظه مي‌کنيم متوجه خوشحالي مردمان و رهبران جهان از کنار رفتن ترامپ مي‌شويم. ترامپ با رويه خاص خودش دنبال برپايي نظم نوين جهاني بر پايه قدرت‌مداري آمريکا بود. در اين نظم جهاني اين ديگران يعني جهان منهاي آمريکا بايد به آمريکا سرويس و خدمات دهند و آمريکا به عنوان قدرت برتر بايد مديريت اين نظم را برعهده گيرد. اساسا استراتژي خروج از نهادهاي بين‌المللي با همين نيت صورت گرفت. ترامپ با خروج از اين نهادها دنبال پي‌ريزي نظم مطلوبش بود. اين رويه ترامپ بدون وقفه طي چهار سال دنبال شده و هم‌اکنون هم در صورت فراغ‌بال دنبال مي‌شود.با جرات مي‌توان گفت که ترامپ به هيچ‌کدام از اهداف اعلامي‌اش دست نيافت. در بين ناکامي‌هاي ترامپ، شکست استراتژي‌اش در مواجهه با ايران بيش از ساير رويکردهايش قابل تحليل و ارزيابي است. ترامپ که با هياهو و تبليغات فراوان در کمپين‌هاي انتخاباتي‌اش از ضرورت خروج از برجام و انعقاد برجامي جديد مطابق خواسته و اهداف خودش سخن گفته بود و به محض ورودش به کاخ سفيد، استراتژي فشار و تهديد ايران را در دستورکار اصلي‌اش قرار داد. ترامپ براي جدي نشان دادن رويکرد‌ش در قبال ايران، ميز اختصاصي در وزارت خارجه با محوريت ايران تشکيل داد و آقاي برايان هوک را به‌عنوان رئيس اين ميز برگزيد. ماموريت هوک، تشديد فشارها و انزواي ايران بود. همراستا با ماموريت هوک، مايک پمپئو وزير خارجه آمريکا از شروط دوازده‌گانه سخن گفت و اعلام کرد که در صورت رعايت اين شروط از سوي ايران، مذاکرات شروع و تحريم‌ها برداشته خواهد شد. خوش‌بيني تيم سياسي ترامپ و عدم شناخت‌شان از ماهيت قدرت و سياست نتيجه‌اي جزء بي‌اعتباري سياسي بيشتر آمريکا در جهان سياست نداشت. مهم‌تر از همه با اينکه سياست فشار و تحريم تيم ترامپ نسبت به کشورمان تشديد مي‌شد اما ايران با در پيش گرفتن رويکرد مقاومت حداکثري، در برابر سياست‌هاي مخرب ترامپ ايستادگي کرد. جالب اينجاست که ترامپ آنقدر روي کارآمدي و موفقيت رويکردش اصرار داشت که تا قبل از انتخابات سوم نوامبر خوش‌بين به مذاکره با ايران بود و حتي اعلام کرد که بعد از روز پيروزي‌اش، اولين تماس را از ايران دريافت خواهد کرد. از اين رو ترامپ در حالي قدرت در آمريکا را ترک مي‌گويد که در آرزوي تماس و مذاکره با ايران ماند و بي‌گمان بزرگ‌ترين ناکامي سياست خارجي‌اش، ايران بود.بايد با عطف به تجربه مقاومت موثر در مواجهه با رويکرد ترامپ، امروز تمام توان و انرژي‌مان صرف بهبود معيشت و اقتصاد مردمان باشد. به هر روي خروج ترامپ از دايره قدرت در آمريکا، فضاي ترس و تهديد تعامل و تبادل شرکت‌هاي مالي جهاني با ايران را از بين برد و گزارش‌ها از نگاه دوباره اين شرکت‌ها به سرمايه‌گذاري در ايران حکايت دارد. براي همين بايد با مديريت مسائل اقتصادي و سياست خارجي بتوانيم از شرايط جديد به نفع مردم و اقتصاد کشورمان بهره ببريم.