نه به آن شوری شور، نه به این بی‌نمکی!

 
 
 
 


قانون انتخابات رياست‌جمهوري ما در کانديداشدن افراد داراي نواقص فراواني است. نمايندگان اگر دنبال خدمت به مردم هستيد، شرايط کانديداتوري افراد را طوري تنظيم کنيد که مثل سال‌هاي گذشته هزار تا هزار و پانصد نفر مبادرت به ثبت‌نام نکنند چون اين روش و قانون موجود، وهن و توهين است. درواقع بايد طوري باشد که يا احزاب، افراد را معرفي کنند که به تعداد احزاب باشد يا از آنجا که بيش از 200 حزب داريم، هر 30 تا 40 حزب، يک تا دو نفر معرفي کنند. خلاصه کلام اينکه ما تافته جدابافته‌اي نيستيم و مثل همه دنيا، دو تا پنج نفر کانديدا معرفي شوند که چند خاصيت دارد؛ نخست اينکه شوراي نگهبان به زحمت نمي‌افتد که برخي پس از رد شدن نوعي طلبکاري نسبت به کانديداها تلقي شود. دوم اينکه برخي براي نمايش کانديدا مي‌شوند و بارها از تلويزيون ديده‌ايم افرادي که لباس‌هاي خاص مي‌پوشند و عنوان مي‌کنند که از سر بيکاري اقدام به ثبت‌نام کرده‌اند! نمايندگان اگر واقعا قصد خدمت دارند در اين قسمت قانون کانديداتوري افراد را «بدون حب و بغض» تصويب کنند تا در جمهوري اسلامي هم مثل بقيه دنيا، کانديداهايي خود را در معرض افکار عمومي قرار دهند که شرايط اداره کشور را داشته باشند. چون در قانون اساسي ما رئيس‌جمهور دومين شخصيت نظام است و دومين شخصيت نظام، طبيعتا بايد جايگاه بسيار رفيعي داشته باشد نه اينکه افراد از سر بيکاري کانديدا شوند و رسانه‌ها نيز پوشش دهند. ولي متاسفانه اخباري که از بيرون مي‌شنويم، احساس مي‌کنيم آنچه تا الان در قابل کميسيون بحث شده- اگرچه به قانون تبديل نشده- ولي آش آنقدر شور است که صداي آشپز هم درآمد. درحالي‌که وقتي غذا شور است، آشپز مي‌گويد يک کمي پشت به نمک است و نمي‌گويد شور است. درحقيقت اگر آشپز گفت شور است، بدانيد که قابل خوردن نيست. قانوني که آقايان تصويب کرده بودند به‌گونه‌اي بود که فقط به قولي اسم طرف معرفي نشده بود. مي‌گويند کسي که در خارج کشور بوده، حق ندارند! يعني امام که مدتي در خارج از کشور بودند يا شهيد بهشتي و شهيد چمران و بزرگاني که مدتي خارج از کشور بودند، حق ندارند؟ افراط و تفريط يعني همين. آنقدر اين قانوني که مطرح شد، شور بود...
ادامه صفحه 2