روزنامه آرمان ملی
1399/12/23
عبور از قبيله‌گرايي سياسي
حسین عبداللهی مدیرمسئول روزنامه آرمان ملی بخش عمده‌ای از شرایط موجود در فضای سیاسی- اجتماعی ایران در ابعاد داخلی و خارجی، شاید از نشانه‌های تجربه گذار از چهل سالگی شخصیت حقوقی - اجتماعی انقلاب است؛ قد کشیده و استخوان ترکانده و درد کشیده از پس این رشد نسج و بلوغ ناگریز، در گذار از چهار دهه پر فراز و نشیب. البته که خوف و رجاهای این پیمایش، کم نبوده و لاجرم مردمان را آگاه و امیدوار به وصول اهداف و مقام قرب و نجات خود می‌کند از طی این طریق و چله‌نشینی سخت. تجربه این ریاضت ملی و زندگی پرالتهاب در دل حوادث و دشواری این ابربحران‌های پساصفوی، ایرانیان را درویش ملل در زمانه خویش کرده است؛ خسته و خشمگین اما خرامان، سر به آسمان و لب بسته به ذکر، مقاوم و جان‌سخت، مدعی و پرتوشه در کشکول تاریخ و فرهنگ و البته امیدوار به چشم‌اندازی نو از پس این مصائب که؛ الم نشرح لک صدرک... کارنامه اجرائی و تجربه آمد و رفت دولت‌های این چهل‌ساله با تابلوی اصولگرایی و اصلاح‌طلبی یا چپی و راستی، هرچند مجموعا در بستری از جریانات طبیعی سیاسی- اجتماعی اتفاق افتاده، اما نتایج آن در عمده بخش‌ها از سیاست و اقتصاد تا فرهنگ، غیرطبیعی و ناپسند بوده است. از‌میان علل متنوع این نتایج و تجربه‌های نامطلوب، اما به نظر می‌رسد عدم رعایت عدالت و انصاف یا پذیرش ضرورت تغییر و انتقال صحیح قدرت، می‌تواند از علل سرگشتگی جامعه و تشدید این نتایج ناگوار باشد. در این شرایط معمولا شاهد نشانه‌های کاهش انگیزه‌های فردی و گروهی در تعاملات و کنش‌ها و مشارکت‌های مردمی ناشی از این تهوع اجتماعی و مسمومیت ناامیدی هستیم. اما طبعا با رویش‌های نو و قاعدتا باز معنی و تعریف اینگونه مفاهیم و عبارات در نسل‌های جوان، به‌عنوان موتورهای پیشران تحولات جوامع، قاعدتا ترکیب مصادیق و مرزبندی این جبهه‌ها در سال‌های پیش رو، جابه‌جا و متحول خواهد شد؛ امری قطعی که همه دولت‌ها به مرور آن را بارها و در این سال‌های اخیر و همزمان با گسترش فناوری‌های حوزه ارتباطات؛ بیشتر در تظاهرات مجازی جوانان و نوجوانان و ملت‌هایشان شاهد هستند. این تحولات و گاهی ساختارشکنی‌های سیاسی در گذر زمان اجتناب‌ناپذیر است، همچنان‌که پیروزی انقلاب اسلامی و امکان تداوم آن، خود محصول اینگونه جسارت‌های سیاسی-اجتماعی است و حضرت امام خمینی (ره) به‌عنوان بنیانگذار انقلاب اسلامی، بزرگ‌ترین ساختارشکن نظریه‌های روابط بین‌الملل در زمانه خود بودند. اما حالا و با گذشت چهل سال از بهمن‌ماه سال ۵۷ و پیروزی انقلاب اسلامی و تحول‌خواهی مردم ایران، شاید باز طرح و بیان برخی مفاهیم نو و خواست انتظاراتی؛ از گشایش‌های اقتصادی و رفاهی و آزادی‌های فردی تا همگرایی ملی و میهنی، نویدبخش تحقق این خواست‌ها در آینده‌ای نزدیک باشد. در این راستا و در شلوغی تغییرات و تحولات سیاسی و اجتماعی و مفاهیم و باورها، اما کم و کیف معرفی نامزدهای مناسب این شرایط پیش رو از سوی گروه‌ها و نهادهای مختلف سیاسی و نیز تسهیل انتخاب آزادانه و آگاهانه مردم در تشکیل دولت جدید و در آستانه ۱۴۰۰ را می‌بایست از این منظر نیز نگریست و مورد توجه جدی قرار داد. از اشتباهات پرتکرار دو قطب سیاسی کشور در انتقال ناصحیح قدرت و در طول سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی، انحصارگرایی و خودپسندی خواسته و ناخواسته ایشان در آینه خواست و انتخاب مردم و راهنمایی‌های بزرگان، به‌خصوص رهبری معظم انقلاب بوده است، تشکیل دولت مقتدر برای رفع مشکلات و توسعه کشور با قدرت مثله‌شده در جنگ خودخواهی‌ها و انحصارگرایی اهالی آن، ناممکن است؛ حال چه این نارسیسیسم در خودنامزد‌مطلوب پنداری افراد در کسب جایگاه ریاست‌جمهوری باشد یا قبیله‌گرایی سیاسی در تشکیل دولت و انتخاب‌های صرفا جناحی و ناشی از سهم و باج‌خواهی‌های حزبی در کابینه، آن هم در شرایطی که متاسفانه گروه‌ها و جریانات سیاسی ما سازمانی شایسته و بالطبع تشکیلات تربیت نیروهای پرتعداد و آماده در تخصص‌ها و تجارب مختلف و متنوع نیمکت‌نشین در کنار زمین بازی شفاف و قاعده‌مندی در ساحت سیاست نیستند. شاید در این آستانه تاریخی و پس از آزمون‌های پرخطا و تقصیرات این دو قطب سیاسی کشور در کم و کیف تشکیل دوازده دولت گذشته و تاکنون، تشکیل دولتی بهره‌مند از همه استعدادها و ظرفیت‌های ملی و جناح‌های سیاسی و انتخاب نامزدی شایسته که شخصیت و ویژگی‌های عمومی و منحصربه‌فرد او در جایگاه رئیس‌جمهور، ظرف تبلور این وحدت نو و همگرایی ملی از میان اقشار و گروه‌های مختلف اجتماعی و سیاسی باشد، نویدبخش راه نجات و نسخه پیشرفت و تحقق تمدن نوین ایران اسلامی در قرن پیش رو شود. به نظر می‌رسد تاکنون و از میان نامزدهای محترم احتمالی با نقاط قدرت و ضعفی که از ایشان در رسانه‌ها مطرح میشود، در یک سنجش و قیاس منطقی و بدون سوگیری‌های رایج، آیت‌ا... سید حسن خمینی، نزدیک‌ترین فرد به شاخص‌های مطلوب و موردنیاز کشور در دست‌کم یک دهه پیش رو و فرصت غیرقابل تکرار تشکیل دولتی فراگیر و ائتلافی با مشارکت همراه با امید همه جوانان و آینده‌سازان کشور و قدرت‌نمایی حداکثری با حضور همه آحاد ملت به نفع رشد و توسعه ایران باشد؛ شخصیت روحانی و علمی برجسته و استاد و مدرس حوزه علمیه قم، دارای نشاط و سرزندگی جوانی درعین پختگی و درایت و ذکاوت مثال‌زدنی، شناخت عمیق سیاسی و اجتماعی و تاریخی از لایه‌ها و جریانات قدرت و شیوه‌های حکمرانی در کشور و نقاط ضعف و قدرت آن، ارتباطی صمیمی و محترمانه با شخصیت‌های برجسته و نسل‌های انقلاب و نهادهای مختلف قدرت داخلی و آحاد مردم و نیز در میان شخصیت‌های علمی و مذهبی و سیاسی مختلف خارج از کشور و در کشورهای اسلامی منطقه، آشنایی نزدیک و اصیل از اندیشه و راه و مکتب حضرت امام (ره) و بنیانگذار انقلاب اسلامی به‌واسطه تربیت و رشدیافتگی در دامان امام(ره) و یادگار ایشان در بیت شریف حضرت امام و بالطبع دارای انگیزه و احساس مسئولیتی دوچندان در پاسداشت و هدایت و راهبری کشور در مسیر اصیل انقلاب و رهبری، بهره‌مندی از دانش علمی و اندیشه‌ای مستقل و قدرت کلام و سخنوری شایسته، دارای قدرت ایجاد همگرایی و انتخاب و جذب مدیران شایسته و متخصص و باتجربه جوان و انگیزه‌مند از میان همه سلایق سیاسی و گروه‌های اجتماعی، جذبه و جاذبه توأمان و محبوبیتی خاص و مردمی و در میان گروه‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی؛ هنرمندان، جوانان، ورزشکاران اصناف مختلف و...، همه بخشی از عمده خصایص و ویژگی‌های منحصربه‌فرد و به‌اصطلاح کاریزماتیک ایشان است که حالا و در آستانه قرنی نو پیش‌روی ایران، در قامت ذخیره انقلاب و ثمره مکتب و شجره مقدس و بلند انسان‌ساز پیر‌جماران، چون سروی افراشته، امیدآفرین و اطمینان‌بخش می‌نماید، ان‌شاءا...
سایر اخبار این روزنامه
انتظار بازنشستگان برای رفع تبعیض
صدای آژیر خطر و بازهم سکوت
فراخوان برای سيدحسن خمينی
هدف دشمن در جنگ نرم؛ «وارونه نمایی از حقایق»
معيشت مردم مهم‌تر از حل سياست خارجي
سفره مردم، معیار انتخابات 1400
ضرورت تغییرات اساسی در دولت آینده
عبور از قبيله‌گرايي سياسي
حمایت از سید حسن خمینی در گرو تغییرات محسوس
