روزنامه آرمان ملی
1399/12/26
به آینده متعهد و مسئولیتپذیر باشیم!
امید فراغت روزنامهنگار حکمرانان هر چقدر هم که ساز کوک و ناکوک خود را بنوازند اما جوامع امروز متاثر از فناوری و تکنولوژی به فهم مشترکی نسبت به هم رسیدهاند و بر همین اساس آنان نیز ساز خود را مینوازند. ادبیاتهای محلی رقیب سرسختی به نام ادبیات جهانی دارند! اگر ادبیاتهای محلی را جزء و ادبیات جهانی را کل به حساب بیاوریم هر جزئی در فرآیند زمان به کل میپیوندد؛ بنابراین مقاومت ادبیاتهای محلی در برابر ادبیاتهای جهانی همواره حالت شکنندگی دارد. فناوری و تکنولوژی جوامع درحالتوسعه یا کمتر توسعهیافته را در کام خود فروبرده است و هیچ کشوری در دنیا وجود ندارد که متاثر از واقعیتهای جهان امروز نشده باشد؛ بنابراین اگر حکمرانان جوامع کمتر توسعهیافته طول، عرض و ارتفاع جهانی شدن شهروندان را ندانند با چالشهای زیادی روبهرو میشوند! ادبیات توسعهیافتگی دارای قوانین و دادههای مشترک جهانیست؛ بنابراین در جهان امروز اگر کشوری از پذیرش قوانین و ادبیات توسعهیافتگی جهانی سَر باز بزند هزینههای سنگینی خواهد پرداخت! به عنوان مثال، آیا کمیت و کیفیت زندگی مردم کرهشمالی و ونزوئلا مورد پذیرش مردم جهان امروز است؟! کشورهایی نظیر کرهشمالی و ونزوئلا برای جامعه جهانی و مردم خودشان تولید فرصت نمیکنند؛ به تعبیری در فضای ادبیات توسعهیافتگی جهان امروز، چنین کشورهایی تهدید به حساب میآیند! و با توجه به جهانی شدن زیستِ مردم امروز، چنین تهدیداتی در فرآیند زمان واکنشهای همگانی در پی خواهد داشت! جهان امروز، جهان کنش و واکنشهای همگانیست! و به تعبیری اگر فرصتی باشد سود آن فرصتها همگانی است و اگر هم تهدیدی باشد ضرر و زیان آن تهدیدات، همگانی است! نکته مهم این است کشورهای کمترتوسعهیافته یا درحالتوسعه باید نسبتبه آیندهشان، احساس مسئولیت و تعهد بیشتری داشته باشند، حفظ وضع موجود درصورتیکه آیندهای در آن محاسبه نشده باشد در واقع نوعی عدم تعهد و عدم التزام به روند طبیعی حرکت جوامع است! فناوری و تکنولوژی به تعبیری جوامع را تکان داده و بر همین اساس جابهجایی جوامع از سطحی به سطح بالاتر یک واقعیت تاریخی است و باید به آن احترام گذاشته شود. اگر حکمرانان نسبت به آینده جوامعشان احساس مسئولیتی متناسب با خرد عمومی نداشته باشند و به تعبیری جامعهخوان و آیندهخوان نباشند و حتی اجازه ندهند که جوامعشان رشد طبیعی بکنند جایگاه خوبی در تاریخ نخواهند داشت! و به نوعی آیندگان چنین حکمرانانی را سرزنش خواهند کرد و مردمی را هم که تحت سیطره آنان بودهاند سرزنش خواهند کرد! افزایش آگاهی مردم نباید ترسآفرین باشد، بشر حق دارد که بداند و متناسب با دانایی خویش زندگی کند. باید پذیرفت که سرزمین ایران امانتی به دست مردم است پس باید متعهدانه و مسئولانه در قبال این سرزمین زندگی کنیم تا فضای بهتری را به آیندگان منتقل کنیم! اگر حکمرانان متناسب با واقعیتهای محلی و جهانی تصمیمسازی و تصمیمگیری نکنند و نسبت به روند حرکت طبیعی جامعه احساس مسئولیت و تعهد نداشته باشند بازنده بزرگ لقب خواهند گرفت. جامعه امروز ایران باید متناسب با واقعیتهای محلی و جهانی موجودیت داشته باشد.اگر چنین نشود یعنی اینکه روش و منش امروز پر از ایراد و خطاست!
سایر اخبار این روزنامه
چراغ سبز ایران و آمریکا به دیپلماسی
فرصتها ی جهانی را دریابیم
بازهم شائبه واكسن بي نوبت!
مردم هزينه دولت منفعل را می پردازند
گم شدن بی پاسخ پانسمانِ بيماران پروانهای
آخرین وضعیت پرونده اکبر طبری به روایت وکیل او
مذاكره به معناي بازي برد- برد است؛ نه امتياز يك طرفه
اروپا دنبال لغو تحريمهاست؛ برخلاف آمريكا
راي اكثريت جامعه با «دولت ملي» تحقق مييابد
افزايش اجاره بهاي كيوسكداران؛ چرا ٠٠درصد؟
روی کاغذ و در مقام عمل!
به آینده متعهد و مسئولیتپذیر باشیم!
کاش غربیها پیام ظریف را درک کنند