خون‌دل‌خوردن دستگاه دیپلماسی را نادیده نگیرید

آرمان ملی- علیرضا پورحسین: روزهای ابتدایی سال 1400 همراه شد با افزایش قیمت‌ها و در تنگنا قرار گرفتن بیشتر مردم در راستای تامین معیشت، که نگرانی‌های زیادی را برای شهروندان ایجاد کرد. وضعیتی که انتظار می‌رفت به‌واسطه تلاش‌های وزارت خارجه و کاهش چشمگیر اثرات مخرب روانی بر جامعه و کاهش قیمت دلار بهبود یابد اما این‌گونه نشد و به گفته کارشناسان، مجلس یازدهم نیز به جای آنکه به دنبال علل این اتفاق باشد و فکری به حال مردم و سفره آنها کند، همچون سال گذشته درگیر مسائل و بازی‌های سیاسی شد؛ مسائلی که سیاست خارجی در راس آن قرار گرفته و بارها و بارها با سنگ‌اندازی در مسیر دستگاه اجرایی سیاست خارجی، راه را بر تلاش‌های حاکمیت برای لغو تحریم‌ها بسته و مسیر مذاکرات را مختل کرده است. در همین راستا رویس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس روز گذشته خطاب به عراقچی گفت آیا نمی‌خواهید پالس بدهید که رفع تحریم‌ها به تاخیر بیفتد؟ آیا نمی‌خواهید گرا دهید که آنها تهدید شما و قانون مجلس را جدی نگیرند؟ کیست که نداند درجمهوری اسلامی و در امور کلی این‌چنینی همانگونه که رهبری فرمودند شورای عالی امنیت ملی اتخاذ تصمیم می‌کند؟ شاید در جواب باید گفت نخستین مجموعه‌ای که گویا از این مساله آگاه نبوده، مجلس یازدهم بوده که بارها بر سر راه احیای برجام سنگ‌اندازی کرده است. در راستای بررسی این مساله «آرمان ملی» گفت‌و‌گویی با حسن بهشتی‌پور، تحلیلگر ارشد مسائل سیاست خارجی داشته است که در ادامه می‌خوانید.
 بار دیگر صحبت‌هایی در مجلس مطرح شده مبنی بر اینکه دست برتر ایران در مذاکرات به علت تصویب قانون مجلس یازدهم است، آیا چنین صحبت‌هایی را می‌توان منطبق بر واقعیت دانست؟
مجلس در ابتدا باید منتظر باشد و مشاهده کند نتیجه مذاکرات چه می‌شود و زودتر قضاوت نکند. ما امیدوار هستیم گفت‌و‌گوها در وین موفقیت‌آمیز باشد تا گره‌ای از کار کشور باز شود. باید توجه داشت همان کسانی که می‌گویند امروز قانون آنها در مجلس یازدهم سبب شده است مذاکرات موفقیت‌آمیز باشد و ایران دست برتر را داشته باشد همان کسانی هستند که برجام یک شکست بوده و تاسیسات هسته‌ای ایران به‌واسطه آن تخریب شده و با بتن آن را پوشانده‌اند. دروغ‌های بزرگی در این خصوص علیه وزارت خارجه فعلی منتشر شده و حال پس از یک سال و چند ماه که ایران تعهدات خود را کاهش داده‌، توانسته است بیش از 3 هزار کیلوگرم اورانیوم 5 درصد غنی‌سازی شده و 50 کیلوگرم اورانیوم با غنای 20 درصد تولید کند و همچنین نسل ir8, ir9  را وارد چرخه تولید کند. این موارد نشان داده صنعت هسته‌ای ایران پس از برجام نیز سرپا و محکم به راه خود ادامه داده است. قانونی که مجلس تصویب کرده در عمل دست سازمان انرژی اتمی را باز گذاشته که با تکیه بر این قانون صنعت هسته‌ای را بار دیگر بیش از گذشته فعال کند. سازمان انرژی اتمی قدرت ایران را در مسائل هسته‌ای به رخ جهان کشید اما باید توجه داشت که توان هسته‌ای ایران به تنهایی جنبه بازدارندگی برای طرف‌های مقابل ندارد. ما زمانی می‌توانیم طرف‌های مقابل را به عقب برانیم که توان اقتصادی ما همزمان با توان هسته‌ای ما پیشرفت کند. اگر ما فکر کنیم بالا رفتن توان هسته‌ای منجر به لغو تحریم‌ها می‌شود، یک محاسبه اشتباه است. 
 مجلس اگر می‌داند تصمیمات سیاست خارجی از سوی شورای عالی امنیت ملی اخذ می‌شود پس به چه علت در این عرصه کارشکنی می‌کند؟


آنها بر این باور بوده‌اند که قانون مجلس، مکمل مذاکرات است. تصمیم‌سازی و سیاستگذاری در سیاست خارجی در شورای عالی امنیت ملی انجام می‌شود. پرونده هسته‌ای ایران نیز از ابتدا زیر‌نظر رهبری بوده و اجرا و پیگیری آن برعهده دولت بوده است. شورای عالی امنیت ملی در‌خصوص برجام و سایر مسائل سیاست خارجی به اجماع می‌رسد و سپس عمل می‌کند. امروز سیاست خارجی اسیر بازی‌های سیاسی در کشور است. این امر به سیاست خارجی آسیب می‌زند. امروز اگر نگاه ملی به سیاست خارجی داشته باشیم، بسیاری از مشکلات کشور حل می‌شود و بسیاری از اختلافات کنار می‌رود اما متاسفانه برخی به دنبال سوءاستفاده هستند و مشخص است که استدلال‌های آنها بی‌پایه است. برخی خون‌دل خوردن‌های دستگاه دیپلماسی را نادیده می‌گیرند و اتهام بی‌پایه و اساس به آنها می‌زنند. چند ماه دیگر که دولت عوض می‌شود همه چیز مشخص  و سیاسی‌بازی برخی علنی می‌شود.
 پیش‌بینی شما در مورد مذاکرات وین چیست و چگونه می‌توان نتایج حاصل از این گفت‌و‌گوها را عملیاتی کرد؟
آنچه در وین رقم می‌خورد نشان می‌دهد اراده کشور بر این است که تحریم‌های اصلی در حوزه نفت، گاز، پتروشیمی، بانک، کشتیرانی و بیمه لغو شود. در حال حاضر امکان لغو کلیه تحریم‌ها وجود ندارد و از این امر فاصله داریم. به جای القای تحلیل‌های غیرواقعی به مردم باید به دنبال درمان اقتصاد کشور باشیم. باید از فرصت لغو تحریم‌های اصلی استفاده کنیم و با اجرای اصلاحات اقتصادی کشور را در برابر تحریم‌ها بیمه کنیم و در آینده نیز تحریم‌های باقی‌مانده را بی‌اثر کنیم. در این وضعیت باید متحد شد و از جناح‌گرایی و سیاسی‌بازی پرهیز کرد. باید به فکر مشکلات مردم بود. در وهله اول باید فشار اقتصادی از روی دوش مردم برداشته شود. این امر در سایه همبستگی ملی صورت می‌گیرد. ما باید توان اقتصادی و هسته‌ای خود را همزان ارتقا دهیم. پیشرفت در یک حوزه به تنهایی به کمک کشور نمی‌آید.