روزنامه خراسان

بربلندای موفقیت با پای کربنی

 «استیو تولتز» در شروع کتاب جزء از کل می‌گوید: «اگر کائنات تصمیم بگیرد درسی به ما انسان‌ها بدهد، مثل روز روشن است که ورزشکار باید پایش را از دست بدهد، فیلسوف عقلش، نقاش چشمش، آهنگ ساز گوشش و ...» به نظر شما بعد از این اتفاق، این افراد شغل و حرفه خود را رها می‌کنند یا جدی‌تر از گذشته به آن ادامه می‌دهند؟ اصلاً مگر چنین امکانی وجود دارد؟ پاسخ این سوال مثبت است! سجاد سالاروند، 39 ساله، دونده و کوهنورد در سال 1395 براثر یک حادثه رانندگی هر دو پای خود را از دست می‌دهد و بعد از آن نه تنها ورزش را رها نمی‌کند، بلکه با قبول این اتفاق مسیر زندگی خود را به‌سمت ورزش حرفه‌ای پیش برده است. سالاروند بعد از آن حادثه سه قله‌ مهم در دنیا را فتح کرده است، در دو ومیدانی سرعت با دو پای مصنوعی رکورددار مسابقات ورودی پارالمپیک شده، در رشته‌های ورزشی سنگنوردی و برج‌نوردی افتخارات بزرگی را کسب کرده است و به‌عنوان اولین معلول ایرانی موفق به ‌گرفتن مدرک خلبانی پرواز از سازمان هواپیمایی کشور شده است. در ادامه با زندگی این ورزشکار شکست‌ناپذیر که اتفاق پیش آمده را به فرصت تبدیل کرده و هر روز ورزش را باامید و انگیزه‌ بیشتری ادامه می‌دهد، آشنا شوید.   پذیرش؛ مهم‌ترین چیزی که به آن نیاز داشتم از سجاد سالاروند می‌پرسم به ‌عنوان یک ورزشکار چطور توانستید با این اتفاق ناگوار کنار بیایید؟ می‌گوید: «راستش این اتفاق برای من که از دوران کودکی عاشق ورزش بودم، در نوجوانی کوهنوردی می‌کردم و از سال 89 به‌شکل حرفه‌ای این ورزش را دنبال می‌کردم، شوکه‌کننده بود. برخی معلولیت‌ها از دوران کودکی یا حتّی بدو تولد باافراد همراه است و به‌مرور زمان پذیرش راحت‌تری دارد، اما وضعیت من متفاوت بود. همه‌چیز خیلی سریع‌تر از یک چشم برهم زدن اتفاق افتاد و من در اوج سلامتی جسمانی دو عضو اصلی و حیاتی بدنم را از دست دادم. نقطه‌ عطف این اتفاق «پذیرش» بود، من خیلی زود به این نتیجه رسیدم که تا موضوع را نپذیرم هیچ کاری نمی‌توانم انجام دهم. تغییرات از ما اجازه نمی‌گیرند و یک باره وارد زندگی می‌شوند و گاهی ما هیچ نقشی در وقوع آن‌ها نداریم، درست مثل یک کشتی که در دریای امنی راه خودش را می‌رود و ناگهان گرفتار توفان می‌شود. این توفان هم آمد تا زندگی من را دستخوش تغییر کند. من  هم سعی کردم از این تغییرات به‌ بهترین شکل ممکن استفاده کنم.» شروع کوهنوردی 45 روز بعد از تصادف! از او می‌پرسم از زمان تصادف تا شروع دوباره ورزش چقدر طول کشید؟ که می‌گوید: «من 45 روز بعد از تصادف درحالی که هنوز پاهایم بخیه داشت، کوهنوردی را شروع کردم و به‌کمک دوستانم قلّه‌ای در نزدیکی جاده چالوس را پیمودم. در طول آن مسیر بارها خسته شدم، زمین خوردم، حتی بخیه‌هایم باز شد و همراهانم را بسیار ناراحت کرد، اما این اصرار و تلاش باعث شد که من دوباره از جایم بلند شوم و به این نتیجه رسیدم که اگر بخواهم در مسیر ورزش باشم، پس باید تلاشم را چندین برابر کنم. از همان روز تمرین های جدی‌ام را درخانه شروع کردم و 14 ماه بعد به‌دنیای حرفه‌ای کوهنوردی برگشتم.»   بر خلاف صفحه‌های انگیزشی، شعار نمی‌دهم، عمل می‌کنم از سالاروند می‌پرسم که فعالیت‌های او در دنیای واقعی و مجازی تا چه اندازه‌ای توانسته برای افراد تاثیرگذار باشد؟ این‌طور پاسخ می‌دهد: «راستش من همیشه از تمرین ها و فعالیت‌هایم در اینستاگرام ویدئو منتشر می‌کنم و افراد را به انجام ورزش تشویق می‌کنم. برخی می‌گویند با مشاهده فعالیت‌هایم برای ورزش کردن انگیزه می‌گیرند و من بسیار خوشحال می‌شوم. این روزها  صفحه ‌های انگیزشی زیادی را می‌بینیم که بیشتر جنبه درآمدزایی دارد، اما من تلاش می‌کنم به حرف‌هایم عمل‌ کنم و فقط شعار ندهم. ما نمی‌توانیم فقط به سکوی قهرمانی فکر کنیم و هیچ تمرینی نداشته باشیم، حرکت کردن، قدم برداشتن و در مسیر بودن مهم است. البته گاهی با نامهربانی برخی افراد هم مواجه می‌شویم، مثلاً آن‌ها می‌گویند تو نمی‌توانی این ورزش را انجام دهی، اما به‌نظر من جهان هرکس به‌اندازه وسعت دید او است. زمانی که تو بتوانی ذهنت را از درون قوی کنی هیچ‌کسی نمی‌تواند از بیرون به تو آسیبی برساند.»  
پروتز پاهایم را زخم می کند اماتسلیم نمی شوم « معلولیت، محدودیت نیست» همه ما این جمله را بارها شنیده‌ایم، اما سالاروند آن را باتمام وجودش لمس کرده و بااراده و پشتکار توانسته بر معلولیت خود غلبه کند. نظر او را درباره این جمله می‌پرسم که می گوید: «خوشحالم از این که با ورزش کردن من بسیاری از دوستان معلول به انجام این کار تشویق شدند. برخی از آن‌ها می‌گفتند به‌ دلیل معلولیت‌شان خجالت می‌کشیدند و آن را پنهان می‌کردند، اما زمانی که فعالیت‌های من را دیدند، آن‌ها هم آزادانه علایق خود را دنبال کرده‌اند. به نظر من هیچ محدودیتی برای انسان‌ها وجود ندارد و ما با قرار گرفتن در شرایط خاص تنها باید قدر داشته‌های خود، به‌ویژه سلامتی را بیشتر بدانیم. البته این مسیر سختی‌هایی هم دارد، مثلاً تاکنون بارها حین ورزش پروتز پاهایم را زخم کرده یا هنگام صعودهای طولانی پیچ پایم شُل شده است، اما چیزی که در تمام این سال‌ها من را به‌ادامه دادن تشویق می‌کرد لحظه صعود به قلّه و موفقیت بود که تمام سختی‌ها را برایم به شیرینی تبدیل می‌کرد.»   فتح دماوند همقدم با کوهنوردان عادی سجاد سالاروند تا به امروز علاوه‌بر صعود قلّه دماوند، دو بام بلند جهان آرارات در ترکیه و آراگاتس در ارمنستان را فتح کرده است. در مسابقات فستیوال جهانی سنگ نوردی 700 متر دیواره را با پای مصنوعی بالا رفته و موفق به دریافت مدال طلا شده است. برای اولین‌بار در ایران دیواره بیستون را با ارتفاع 500 متری فتح کرده است. همچنین در مسابقات بین‌المللی برج‌نوردی 1693 پله برج میلاد را تنها در 35 دقیقه طی کرده است. از او می خواهم درباره این موفقیت‌ها، انگیزه و روحیه شکست‌ناپذیرش برای‌مان بگوید که می‌افزاید: «بعد از اولین تجربه کوهنوردی تصمیم گرفتم خود را برای قدم‌های بزرگ‌تر آماده کنم و دامنه فعالیت‌های ورزشی‌ام را گسترش دهم. به همین دلیل قلّه دماوند را در یک بازه یک‌ونیم روزه همراه با کوهنوردان سالم طی کردم! شرکت در مسابقات دوو میدانی سرعتی، دریافت گواهی‌نامه خلبانی و پرواز با پاراگلایدر از دیگر فعالیت‌هایی بود که در این سال‌ها انجام دادم. بعد از آن تصادف در زمان هر مسابقه یا صعود قلّه‌ای باخود می‌گویم: شاید جسمم محدودیت‌هایی داشته باشد، اما باوجود هدف‌های بزرگی که در ذهن دارم هیچ‌وقت دست از تلاش برنمی‌دارم. من رشته‌های ورزشی انتخاب می‌کنم که عنصر اصلی‌شان پا بوده است و معتقدم که هیچ غیرممکنی نیست که به‌دست بشر ممکن نشود.»  
برای افراد معلول با کمک برخی بازیگران و قهرمانان، پای مصنوعی می‌خریم قهرمانی چون سجاد سالاروند نه تنها در زمینه ایجاد امید و انگیزه برای افراد معلول می‌تواند الگوی خوبی باشد، بلکه او به‌کمک برخی چهره‌ها از جمله رسول خادم، پرویز پرستویی و عده‌ای از خیران در قالب یک موسسه مشغول ساخت پروتز پای مصنوعی برای افراد معلول هستند. از سالاروند می‌خواهم که درباره این اقدام تحسین‌برانگیز بیشتر توضیح دهد: «متاسفانه درکشور ما پروتز پا جزو عمل‌های زیبایی محسوب می‌شود و هیچ بیمه‌ای این موضوع را نمی‌پذیرد و در اولویت نیست. از طرفی هزینه‌های پیوند اندام‌های مصنوعی آن‌قدر زیاد است که افراد زیادی از عهده آن برنمی‌آیند. به‌ همین دلیل تصمیم گرفتیم به عزیزانی که در اثر حادثه عضوی را از دست می‌دهند، کمک کنیم تا بتوانند دوباره به زندگی عادی خود بازگردند.»   رویایم مدال گرفتن در پارالمپیک توکیو است سجاد سالاروند به‌عنوان سومین کوهنورد معلول حرفه‌ای در جهان از آرزوهایش در دنیای ورزش می‌گوید: «خدا را شکر می‌کنم که تا به امروز توانستم به‌عنوان یک ایرانی رکوردهای داخلی و خارجی خوبی را ثبت کنم. مدتی است درحال تمرین و آماده‌سازی  برای صعود به اورست هستم، تاکنون دو نفر در جهان با وضعیت جسمانی مشابه من به انجام چنین کاری موفق شده‌اند و من تلاش می‌کنم تا به‌عنوان یک ایرانی با سربند یا ابوالفضل العباس(ع) پرچم کشورم را برفراز این قلّه بنشانم. البته صعود به اورست سرمایه زیادی می‌خواهد که با حمایت مسئولان ممکن می‌شود. همچنین نذر کرده‌ام دورتادور حرم امام رضا(ع) را روی دو زانوی خودم راه بروم که امیدوارم به‌زودی طلبیده شوم.» در ضمن، او  دو  صدمتر را در ۱۲ ثانیه‌ و ۵۷ صدم ثانیه می‌دود و در همین دوران کرونا روزی دو جلسه تمرین می‌کند چون بعد از فتح قله ۳ کشور دنیا، رویایش دویدن در پارالمپیک و مدال گرفتن در توکیو است.   
 
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
سيل درکمین تهران هم هست (اعتماد)سد قیز قلعه‌سی؛ لبریز از دوستی و برادری (شهروند) نجات کبوتران حرم (جوان)
سایر اخبار این روزنامه
عبور دولت الکترونیک از نیمه راه بربلندای موفقیت با پای کربنی مادربزرگ 76 ساله تهرانی ورزشکار پرانگیزه بین‌المللی پایان‌بندی عجولانه و سرسری «دراکولا» آغاز ترانزیت کالا در دوغارون پس از 5 روز تعطیلی مذاکرات و زمان بندی 16 ماهه رکورد واکسیناسیون روزانه شکسته شد زنگ خطر برای شیر و گوشت واکنش نمایندگان به اظهارات روحانی درباره قانون لغو تحریم ها تسلط طالبان بر گذرگاه مرزی با پاکستان نقش حمام در تاریخ؛ از تالار پذیرایی تا مقر جلسات حزبی! سرقت با کارت های تبلیغاتی! پسرفت استان در کشت گلخانه ای